Letrat e Skenderbeut

Letrat e Skenderbeut

Amurat Ottomani, mbreti i turqeve dhe Perandori i Lindjes, nuk i dergon asnjë pershendetje Skenderbeut.

Nderimet dhe te mirat e mija si nje djalit tim te madh ne zemren time qe me ke percjellur, pra nuk do te te kursehen o Skenderbeg, nga njerzit me ingrat.
Fjalet me mungojne qe tju flas ty, aqë eshte i madh krimi yt dhe mosrrespektimi qe ke ofenduar madherin time e gjithashtu dhe shpirtin tim e pra, nuk po mundohem fare se çfare fjalesh te nxjerri per ty, po te themë, sherbetori imi. Se asnjë gjuhë tjeter me te ashper nuk do ua zbus zemren tuaj te nje krenari e arroganti nga natyra qe ti nuk meriton fjalë te buta qe qe kan tejkaluar egersiren; e per te permendur rastin ate dite kur te eshte ngritur frenezia e komoditeteve tuaja dhe nderi i qytetarve tuaj ne anen e Hungarve kundër ushtrise sime,do isha i knaqur, sikur te ma kishin prekur plagen, qe ndoshta nje dite zemra do ti harroje; qe tradhtit e tmerrshme dhe shembuj tjere me nje guxim te padhimbshem meritojne te mbyllen. Kam menduar megjithate teper vonë qe ti tregoje ndodhit; frigohem se ky largim i juaj do te ju rrexoje papritmas me tere ate fortunen tuaj mbretnore; dhe kur te deshirojsh te vish ne pranimin e atij gabimi aqë te madh, ku per tani, nuk do gjesh as një ilaç ne veprimet tuaja te mbrapshta.
Mjaftë pra, me vjen keq per sjelljet tuaja; ti mjaftë e ke ngacmuar perandorin osmane me te pa drejte, dhe mjaft jam treguar i durueshem para nje gabimi te tillë !
Ti ke perfituar nga ushtria te tradhtosh ne Hungari ?
Presish ti te mos denohesh ne te gjitha ato qytete te Epirit qe i mbaj me marrveshje ku ti ke vrarë garnizone te tera ?
Mendon ti se ke shpetuar nga ushtria e Ali Pashes qe e humbi me aqe thyerje e brutalitete para Hungarezve qe iu ndihmove, nen komanden tuaj, pastaj ke shkuar dhe ke larguar popullesine(kosovë) te vjehrrit tim vetem se nuk ju ka lejuar te kaloni atej ?
Eja ne vete njehere keto dite, mos prit sa te zgjohet zemrimi im !
Ruaju ti nga keto kryqezimet tuaja te lehta se do vijne te ju shpojnë apetitin tuaj te pa rregullt dhe te ju qoje deri te ajo pikë saqe sjellja jote te kthehet me e mjerueshme sa te kem edhe meshirë nga urrejtja juaj.
Kojtohu ti njehere se paku disa dite, kujtoji te mirat e mija, qe me keqardhje, me duhet ti permendi te mirat ndaj dikujt; qe eshte shume keq nga dikush te harrohen keto merita te se kaluares.
Po tani ta lemi anash shendetin e shpirtit tuaj, dhe pabesin qe ke tek profeti Muhamet, ne oborrin tim kush ishte me i dashuri per mua se sa ti ?
Cili njeri, jo vetem nga te huajt, nga intmet dhe ata privat ishte me i pranueshem se ti ?
Me qfare pritje dhe ushqim te mirë, qe kur ti u solle tek une gati ne femini, mora kujdesin qe t'ju mesoj e te ju edukoj zakone e diciplinë duke ua rritur pa nderprer virtytet tuja ne rritje nganjehere me shperblim e here me lutje dhe gjithehere ne çdo kohë i shkelqyer ne ushtri.
Mirepo te kuptoj mirë, dashuria per Atdhe ka mallengjyer zemren, per te cilen po te ma kerkoje qe tua ktheja, a isha ai qe do ta rrefyzoja ?
A te kujtohet, disa here ta kam premtuar falas ?
Ti ka dashur ta marrish me te keq se sa nje te mire prej meje.
Mbaje pra me deshiren e perendis dhe pa pelqimin tim.
Une te betohem se do ti fali ofendimet tuaja te se kalures, jo per meritat tuaja te tanishme te pa vlefshme me kete urrejtje publike, mirepo me pelqen te kem kujtesen e dikurshme qe sa e sa te mira keni marrur prej meje se ne ty kam pare bujari dhe guxim kur ishe i imi.
Sepse sherbimi juaj eshte i kahmotshem, gjithashtu sa ofendimi qe kam marrur Krujen dhe tokat e babait tuaj te cilat me te keq e mashtrim ti i more, ne ti lejojmi me kusht qe ti te na i kthejsh ato vende qe nuk ke te drejte fare, te cilat i kam fituar me arme dhe me virtytet e mija.
Kushti tjeter eshte qe ti ti kthesh vjehrrit tim(serbë)pa afat te gjithë pasurin e plaqkitur në Misië(kosovë) dhe sa me shpejtë; nese nuk kthehet kjo pasuri do e paguani me para dhe tere jeten, eshte krim te sulmoni mikun tone, poashtu edhe nese ndihmoni armiqet tanë.

Me kete do te evitohet pergjithemone pamiqesija e turqve e nese do te kete vend, sipas deshires sime, as me pake e as me shumë keshtu do te me duash me se miri(do te denohesh nga vete pakujdesija juaj) do te kerkosh patjeter vend gjykimin kur guximi juaj dhe paramendimet tuaja te më hiqen nga mendja, o hakmarres i obstinuar e i rafinuar.

Mjafte e ke rrafur fuqin time ! Ti e din se çfare force kam ne anen time.
Per te perfunduar, te lutem, me shkruaj se paku, se cili është vendimi yt.

Me Haradinin, agentin tonë sekret dhe besnikë, lirishte mund te bisedosh nga i cili do te marresh njohuri tjera qe nuk kam dashur ti shpalosi ne kete leter.
Lamtumirë, je i kshilluar mirë nga Andrinopja, më 15 Qerrshor 1444.
=====================================================================================
Sa ishte i lidhur Skenderbeu me kosovesn ?
Është interesante se sa ishte i lidhur Skenderbeu me Kosoven.
Pasi qe kishte kryer disa ekspedita ne Azi te vogël(turqi) sulltani e dergon Skenderbeun si kapiten edhe ne Kosovë, si duket, Skenderbeu donte ti ikte kurthave te Adranopojes aty afer sulltanit mendonte se jeta e tij do rrezikohej dhe ndoshta do e pesonte si vellezrit e tij, te vritej.
Pra ekskursionet e tija ne vendet ballkanike i mundesonin nje shpetim dhe raste per te planifikuar ndoshta edhe kthimin e tij ne Krujë.
keshtu pra revoltat e njepasnjeshme ne Misië(kosovë) ate e gezonin, pra nderhynte kunder Despotit serbë i cili edhe pse ishte vjehrri i sulltanit, shpeshehere qonte krye por menjehere Skenderbeu e ulte ne vendë duke evituar edhe gjakederdhje.
Ne nje rast Skenderbeu kishte organizuar edhe turnir afer Novobrdes ku luftetaret e dy kampeve kishin rastin qe te mateshin mes tyre me diciplina te ndryshme si ne mundje hedhje shtizashe e shigjeta por edhe dyluftime me kuaj me çka Skenderbeu evitonte gjakederdhjen e panevojshme. Ai kishte ndrruar taktiken e eger kur dikur luftonte si luan ne qytetet e azisë kunder kundershtarve te sulltanit, dhe krjte me nje metod ndryshe ne terrenet e ballkanit.
Mirepo pas betejes se Nishit me luftetaret e tij kur braktis ushtrin e sulltanit, Skenderbeu tenton te kthehet permes kosoves ne Krujë mirepo Despoti serbë(despot= do thote zotshpije, gospodar qe ishte edhe term si vasal i sulltanit) tenton te pengoje kalimin e tij neper kosove atehere Skenderbeu hidherohet dhe i ve zjarrin disa keshtjellave serbe deri ne Rashkë poashtu e debone popullesine serbe neper male dhe merre me vete nje sasi te madhe ari qe i takonte despotit serbe...i cili menjehere ankohet tek dhendrri i tij sulltan Murati, dhe tani ky del ne mbeshtetje te despotit duke i shtruar kushte Skenderbeut se poqese nuk ia kthen kete pasuri despotit ai do e sulmonte.

======================================================================================
Letra e Sulltan Muhametit, derguar Skenderbeut

"Unë, Lartëmadherija, Emiri i Madh, Muhamet-Beg, i biri i
Lartëmadherisë se tij Emirit te Madh Sulltan Murat-Begut"

Skenderbeut, princit te Shqiptarve e pirotve, shendet.

"Unë nuk njoh, shumë i dashtuni Skenderbeg, miqësi më të lidheshme
se ajo qe vjen nga miqësia engushtë; mbi te gjithat kur kjo lidhje
është formuar që nga rinija, "si¨në mes neshë, atëhere që ishe pengë
tek i ati imi dhe qe ne te dy jetonim së bashku si vllëzer.

Dhe kur mendoj per ato momente te kendsheme te feminisë sonë, kur më
kujtohen sherbimet e tuaja të shkelqyera, për te gjitha qe ke bër per
te famshmen shtepi te Otomanit, për ngritjen e perandorisë sonë, ju
pergezoj dhe per te ju vertetuar me duket se eshte nje detyr
perandorake.

Asgjë nuk do me ishte më e kendshme per mua, e marr Perendin
deshmitar, vetem qe t'ju shof perseri dhe te knaqem nga prezenca juaj.

"Nese trupat e forcave te mija keto ditë kan guxuar te pushtojnë
Shtet e tuja dhe te shtrojnë dhunim, unë s'jam pergjegjes; ato kane
vepruar pa urdherin tim dhe fitoret tuaja mbi ta nuk me kane
hidheruar fare.

"Mirëpo ta lëmi këtë, për te ardhur ne marredhenjet tona te vjetra;
se një bashkim i shenjtë paqësor do te na pajtonte pergjithëmon.

"Pra, qe se si do te ishin bazat e aliances sonë;
po te thëm, ta dini mirë se cilat jane pikat qe udhezohet paqa me
keto kushte.

"Unë kerkoj qarkullim te lirë neper tokat tuaja "për trupat e mia, qe
shkojne te luftojnë kunder Venedikasve; pastaj te me japish, peng,
Gjonin birin tuaj, per te cilin do kujdesm "si per femiun tim; dhe me
ne fund njerzit te mujne te bejne tregti lirishtë mes tyre.

"Nese ti pranon, eja, lirishtë tek une : pritja do jet e rangut
madhor.
"Po, mbi besimin dhe fjalen e suverenit, do te benim marreveshje te
besushme me juve per nje paqe te pathyeshme; asnjhere më vendi yt nuk
do shqetesohet as nga ushtria ime dhe nga tjeter kushi.

"Për te tjerat, nese keni ndonjë pytje per te bërë, apo per
te "kthjellur dyshime, drejtohu me plotë besim, te derguarit tim
Mustafas"



Dhënë në qytetin tonë perandorakë të Konstantinopojes "Më 6 Maj, 1461




=====================================================================================
http://fr.groups.yahoo.com/group/groupkosovopreserbe/message/19
http://www.google.com/books?ei=6ViIStPwI6GozQTVioTgDQ&hl=fr&id=dm1LGCkXzkoC&dq=mohamed+a+scanderbeg&q=1461#v=onepage&q=&f=false

Voici la réponse adoptée en ce sens : « Georges Cas- « triota,
surnommé Scanderbeg, prince des Epirotes et
des Albanais, soldat de Jésus-Christ, à Muhammed, « souverain des
Turks, salut.

« Nous avons reçu, prince très-illustre, ta lettre tout « empreinte
des témoignages de ton amitié. Depuis « longtemps séparés l'un de
l'autre, cette affection mu- « tuelle, dis-tu, s'était comme
assoupie, et tu veux la t réveiller par une intime alliance.

i J'en accepte l'offre avec plaisir, mais non pas toutes « les
conditions.

« Ainsi, allié et ami des Vénitiens, je ne puis, sans « violer la foi
jurée, sans manquer à ma propre dignité, « te donner passage pour les
attaquer.

« Quant à te livrer mon fils en otage, pour en faire « comme le nœud
d'un nouveau lien entre nous, le cœur « d'un père et d'une mère ne
pourrait s'imposer un tel « sacrifice ; c'est l'unique enfant que
Dieu nous ait donné, « et il est encore en si bas âge! D'ailleurs, ce
serait lui < causer un mal irréparable que de ne pas l'élever selon «
les mœurs et dans la religion de son pays.

« Reste maintenant la clause relative au libre trafic « entre les
deux pays : celle-là, tout mon Conseil et moi « nous l'approuvons
pleinement, car les deux nations y « trouveraient un égal avantage.

« Tu m'invites aussi à te venir visiter, en toute con- « fiance, pour
cimenter de part et d'autre une amitié si « longtemps en souffrance :
grâces soient rendues, prince « excellent, à ta bonté.
Malheureusement pour moi, ce « voyage à Constantinople, ce séjour qui
me rappelle o tant de souvenirs, les soins de mon gouvernement ne «
me le permettent pas ; car je ne saurais assez m'occu- « per de cette
fière nation albanaise, si ardente, si in- « domptable, si impatiente
du repos.

« Mais ce n'est là qu'un plaisir différé, et je me le don- rai
aussitôt que possible.

« De notre camp, le ltr juin 1461. »

Quarante jours ne s'étaient pas écoulés depuis sa première démarche,
quand Mustapha revint à Croïa, porteur d'un traité conforme en tout à
l'ultimatum alba- nenais.

Dans la lettre d'envoi, Muhammed jurait « de garder religieusement,
durant toute sa vie, la paix, à moins que Scariderbeg ne la violât le
premier. En outre, il renonçait, sans retour , à toutes ses
prétentions sur l'Albanie , et l'en reconnaissait , à perpétuité,
prince légitime. »

--- Fin du message transféré ---