WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
:: sport
Page 2 sur 3
Page 2 sur 3 • 
1, 2, 3
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 12:53
gjen
[gjerm. Gen < sajuar nga shkencëtari danez Wilhelm Ludvig Johannsen më 1905 nga greq. genos = pjellë, rracë < protoindoevr. *gene- = lind]
Njësi trashëgimore e përbërë nga një rend DNA-je që zë një vend të caktuar në një kromozom dhe përcakton një karakteristikë të veçantë të organizmit.
Në organizmat shumëqelizorë, ca gjene të njëjta përdoren në ndërvarësi të ndryshme. Organizmi e ka çliruar veten nga ndonjë kërkesë që çdo gjen të duhej të vepronte në të njëjtën mënyrë në cilindo rajon anatomik.
Përshtatja që i bëjnë organizmat kushteve të mjedisit përcaktohet nga gjenet. Janë vetëm pak ato gjene që drejtojnë të tërë rrjedhën, duke qenë përgjegjëse për zhvillimin e trajtës së jashtme.
Kompleksiteti në organizmat shumëqelizorë - ndryshimet dhe përsosja e formës së sqepit, pigmentimit, strukturës së nofullës, formimit të gjymtyrëve - mund të shpjegohet përmes forcave të përfshira në "ndryshimin e kohës dhe shtrirjes së një procesi më tepër se sa në krijimin e një procesi të ri. Forcat janë ato që janë zbuluar kohët e fundit në fushën e biologjisë molekulare, si në frenimin e prapaveprimit të gjeneve, dhe në fushën e biologjisë së zhvillimit, si në morfogjenezën e indeve. Ato ndihmojnë për të shpjeguar faktin befasues që gjenoma njerëzore nuk është shumë më e madhe se gjenoma e një bretkose apo e një mize frutash. Ndryshimet e mëdha midis këtyre organizmave nuk shpjegohen me numrin e gjeneve por nga si këto janë formuluar. Me fjalë të tjera, gjeni vetë nuk ka nevojë të jetë i ndryshëm; ajo që ndryshon është koordinimi kohor ose pozicioni i formulimit të gjeneve.
Të gjithë organizmat në gjenet e tyre bartin të dhëna mbi historinë e tyre evolucionare -- një grupazh të veçantë ndryshimesh të përvetësuara gjenetike të përcjellura përmes brezash të panumërt.
Keto trashegime te breznive te largeta quhen ligje inorganike.
Trupi i njeriut përmban rreth 30 000 gjene.
Bota jonë është plot e përplot me shumëllojshmëri. Ka burra dhe gra. Ka njerëz të gjatë dhe njerëz të shkurtër si dhe plot njerëz me gjatësi mesatare. Ka njerëz të trashë dhe të hollë, njerëz me sy të kaltër dhe njerëz me sy kafe; njerëz me lëkurë të zezë, njerëz me lëkurë të bardhë dhe njerëz me ndonjë ngjyrë lëkure midis këtyre të dyjave. Ka njerëz me flokë të zinj, flokë kafe, flokë të verdhë apo flokë të bardhë. Ti ndan disa tipare me njerëzit e tjerë. Për shembull, ka plot njerëz me sy kafe. Tek prindërit e tu, apo vëllezërit dhe motrat, mund të shohësh se ke shumë më tepër tipare të përbashkëta me to se me shokët me të cilët nuk ke lidhje farefisnore. Shumë kohë përpara se dikush sajoi termin 'gjen' dhe 'DNA', dihej mirë se karakteristikat fizike mund të përcilleshin nga prindëri tek fëmija. Çdo gjë që lind prej pllenimit të një veze apo fare është kombinim 50/50 të gjeneve të të dy prindërve, të cilët nga ana e tyre ishin një kombinim 50/50 të prindërve të tyre. Kështu gjenetikisht secili prej nesh është një përzierje individuale e pashoqe e të gjithë stërgjyshërve tanë (me përjashtim të binjakëve të tëpkë të cilët trashëgojnë krejtësisht të njëjtat gjene.)
Çdo qelizë e trupit tonë përmban një numër të barabartë gjenesh (ato mijëra njësi të imëta të trashëgimisë të përcjellura në çdo vezë dhe spermë) nga secili prind. Këto duhet të përmbajnë të gjitha të dhënat biologjike për të cilat kanë nevojë trupat tanë që nga çasti i mbetjes shtatzënë të nënës deri në ditën që vdesim, të koduara në një lëndë të veçantë të quajtur DNA. Nëse ndonjë gjen mungon apo nuk funksionon si ç'duhet, atëherë as trupat tanë nuk punojnë si duhet. Pothuajse çdo fortësi apo dobësi brenda nesh - që nga aftësia për vrapuar shpejt deri tek miopia - është e kushtëzuar të paktën pjesërisht nga gjenet tona.
Studimet e fundit sugjerojnë se ndryshime në më pak se 1% të gjeneve tona janë përgjegjëse për procesin e mplakjes.
Gratë tërhiqen instinktivisht pas formash trupore që tregojnë gjene të mira. Kështu që gruaja do të parapëlqente më tepër një burrë me shpatulla të gjera dhe bel të hollë - një shenjë e sigurtë e si forcës fizike ashtu edhe e një sistemi të mirë imunitar. Ato që janë në periudhën e vezëçlirimit parapëlqejnë më tepër fytyrat tipike mashkullore. Qafë të trasha, nofulla dhe mjekra të gjera - treguesit tipikë të fuqisë dhe shëndetit - të gjitha këto, cilësi të dëshirueshme gjenetike.
[gjerm. Gen < sajuar nga shkencëtari danez Wilhelm Ludvig Johannsen më 1905 nga greq. genos = pjellë, rracë < protoindoevr. *gene- = lind]
Njësi trashëgimore e përbërë nga një rend DNA-je që zë një vend të caktuar në një kromozom dhe përcakton një karakteristikë të veçantë të organizmit.
Në organizmat shumëqelizorë, ca gjene të njëjta përdoren në ndërvarësi të ndryshme. Organizmi e ka çliruar veten nga ndonjë kërkesë që çdo gjen të duhej të vepronte në të njëjtën mënyrë në cilindo rajon anatomik.
Përshtatja që i bëjnë organizmat kushteve të mjedisit përcaktohet nga gjenet. Janë vetëm pak ato gjene që drejtojnë të tërë rrjedhën, duke qenë përgjegjëse për zhvillimin e trajtës së jashtme.
Kompleksiteti në organizmat shumëqelizorë - ndryshimet dhe përsosja e formës së sqepit, pigmentimit, strukturës së nofullës, formimit të gjymtyrëve - mund të shpjegohet përmes forcave të përfshira në "ndryshimin e kohës dhe shtrirjes së një procesi më tepër se sa në krijimin e një procesi të ri. Forcat janë ato që janë zbuluar kohët e fundit në fushën e biologjisë molekulare, si në frenimin e prapaveprimit të gjeneve, dhe në fushën e biologjisë së zhvillimit, si në morfogjenezën e indeve. Ato ndihmojnë për të shpjeguar faktin befasues që gjenoma njerëzore nuk është shumë më e madhe se gjenoma e një bretkose apo e një mize frutash. Ndryshimet e mëdha midis këtyre organizmave nuk shpjegohen me numrin e gjeneve por nga si këto janë formuluar. Me fjalë të tjera, gjeni vetë nuk ka nevojë të jetë i ndryshëm; ajo që ndryshon është koordinimi kohor ose pozicioni i formulimit të gjeneve.
Të gjithë organizmat në gjenet e tyre bartin të dhëna mbi historinë e tyre evolucionare -- një grupazh të veçantë ndryshimesh të përvetësuara gjenetike të përcjellura përmes brezash të panumërt.
Keto trashegime te breznive te largeta quhen ligje inorganike.
Trupi i njeriut përmban rreth 30 000 gjene.
Bota jonë është plot e përplot me shumëllojshmëri. Ka burra dhe gra. Ka njerëz të gjatë dhe njerëz të shkurtër si dhe plot njerëz me gjatësi mesatare. Ka njerëz të trashë dhe të hollë, njerëz me sy të kaltër dhe njerëz me sy kafe; njerëz me lëkurë të zezë, njerëz me lëkurë të bardhë dhe njerëz me ndonjë ngjyrë lëkure midis këtyre të dyjave. Ka njerëz me flokë të zinj, flokë kafe, flokë të verdhë apo flokë të bardhë. Ti ndan disa tipare me njerëzit e tjerë. Për shembull, ka plot njerëz me sy kafe. Tek prindërit e tu, apo vëllezërit dhe motrat, mund të shohësh se ke shumë më tepër tipare të përbashkëta me to se me shokët me të cilët nuk ke lidhje farefisnore. Shumë kohë përpara se dikush sajoi termin 'gjen' dhe 'DNA', dihej mirë se karakteristikat fizike mund të përcilleshin nga prindëri tek fëmija. Çdo gjë që lind prej pllenimit të një veze apo fare është kombinim 50/50 të gjeneve të të dy prindërve, të cilët nga ana e tyre ishin një kombinim 50/50 të prindërve të tyre. Kështu gjenetikisht secili prej nesh është një përzierje individuale e pashoqe e të gjithë stërgjyshërve tanë (me përjashtim të binjakëve të tëpkë të cilët trashëgojnë krejtësisht të njëjtat gjene.)
Çdo qelizë e trupit tonë përmban një numër të barabartë gjenesh (ato mijëra njësi të imëta të trashëgimisë të përcjellura në çdo vezë dhe spermë) nga secili prind. Këto duhet të përmbajnë të gjitha të dhënat biologjike për të cilat kanë nevojë trupat tanë që nga çasti i mbetjes shtatzënë të nënës deri në ditën që vdesim, të koduara në një lëndë të veçantë të quajtur DNA. Nëse ndonjë gjen mungon apo nuk funksionon si ç'duhet, atëherë as trupat tanë nuk punojnë si duhet. Pothuajse çdo fortësi apo dobësi brenda nesh - që nga aftësia për vrapuar shpejt deri tek miopia - është e kushtëzuar të paktën pjesërisht nga gjenet tona.
Studimet e fundit sugjerojnë se ndryshime në më pak se 1% të gjeneve tona janë përgjegjëse për procesin e mplakjes.
Gratë tërhiqen instinktivisht pas formash trupore që tregojnë gjene të mira. Kështu që gruaja do të parapëlqente më tepër një burrë me shpatulla të gjera dhe bel të hollë - një shenjë e sigurtë e si forcës fizike ashtu edhe e një sistemi të mirë imunitar. Ato që janë në periudhën e vezëçlirimit parapëlqejnë më tepër fytyrat tipike mashkullore. Qafë të trasha, nofulla dhe mjekra të gjera - treguesit tipikë të fuqisë dhe shëndetit - të gjitha këto, cilësi të dëshirueshme gjenetike.
Dernière édition par le Mar 8 Jan - 5:36, édité 2 fois
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 12:57
Mënyra se si ne trashëgojmë tipare nga prindërit tanë është intriguese. Ka qenë për zakon të mendohej se trashëgimi ishte si një përzierje ngjyrash - që tiparet e një fëmije ishin një përzierje e përsosur e tipareve të prindërve. Por sot e dimë se trashëgimi nuk ka fare të bëjë me përzierje. Karakteristikat e një fëmije nuk janë gjithnjë e mesmja e përpjesshme e atyre të prindërve. Ndonjëherë një karakteristikë e një prindi do të zhduket në fëmijët e tij, vetëm për t'u shfaqur sërish tek fëmijët e fëmijëve. Është shumë më tepër se një çështje e thjeshtë përzierjeje gjenetike.
Kështu ndonëse etër të gjatë dhe ëma të shkurtra në përgjithësi lindin fëmijë të cilët kur rriten arrijnë një gjatësi që gjendet midis tyre, prapëseprapë kur këta fëmijë bëhen prindër mund të lindin fëmijë që kur rriten mund të jenë të gjatë, të shkurtër, ose të një gjatësie të ndërmjetme.
Kjo shpjegohet nga dy fakte më të rëndësishme:
Një arsye që ne nuk jemi të njëjtë me prindërit tanë, apo vëllezërit apo motrat, ndonëse trashëgojmë të njëjtat gjene, është ajo që gjatë procesit të riprodhimit, gjenet e prindërve tanë shkartisen dhe ndahen në ndërthurje të reja të cilat, duke vepruar me njëra-tjetrën, përcaktojnë të gjitha tiparet e lindura të cilat na bëjnë ne këta që jemi.
Pjesa e dytë e shpjegimit është ndihmesa e faktorëve të tjerë që ndikojnë në sesi zhvillohemi dhe nëse do të sëmuremi apo do të mbetemi të shëndoshë. Çdo aspekt i një qenie njerëzore është një kombinim i natyrës (gjeneve) dhe rritjes (mjedisit - dietës, ekspozimit ndaj kimikateve apo infeksioneve, bile edhe përkujdesjes emocionale). Këto faktorë të kushtëzuar nga mjedisi mund të shkaktojnë luhatje mjaft të mëdha ndër njerëzit që kanë lidhje farefisnore.
(vijon...)
Kështu ndonëse etër të gjatë dhe ëma të shkurtra në përgjithësi lindin fëmijë të cilët kur rriten arrijnë një gjatësi që gjendet midis tyre, prapëseprapë kur këta fëmijë bëhen prindër mund të lindin fëmijë që kur rriten mund të jenë të gjatë, të shkurtër, ose të një gjatësie të ndërmjetme.
Kjo shpjegohet nga dy fakte më të rëndësishme:
Një arsye që ne nuk jemi të njëjtë me prindërit tanë, apo vëllezërit apo motrat, ndonëse trashëgojmë të njëjtat gjene, është ajo që gjatë procesit të riprodhimit, gjenet e prindërve tanë shkartisen dhe ndahen në ndërthurje të reja të cilat, duke vepruar me njëra-tjetrën, përcaktojnë të gjitha tiparet e lindura të cilat na bëjnë ne këta që jemi.
Pjesa e dytë e shpjegimit është ndihmesa e faktorëve të tjerë që ndikojnë në sesi zhvillohemi dhe nëse do të sëmuremi apo do të mbetemi të shëndoshë. Çdo aspekt i një qenie njerëzore është një kombinim i natyrës (gjeneve) dhe rritjes (mjedisit - dietës, ekspozimit ndaj kimikateve apo infeksioneve, bile edhe përkujdesjes emocionale). Këto faktorë të kushtëzuar nga mjedisi mund të shkaktojnë luhatje mjaft të mëdha ndër njerëzit që kanë lidhje farefisnore.
(vijon...)
Dernière édition par le Lun 7 Jan - 13:01, édité 1 fois
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:00
sinapsë = krijoin proteine pa nderpre
Sinapsë (fig. Gary Carlson, shihe të zmadhuar, faq. origj.)
[greq. synapsis = lidhje, bashkim < synaptein = shtrëngoj, mbërthej < syn- = bashkë + haptein = lidh, kap]
Nyje lidhëse të qelizave nervore.
Sinapset kanë një mekanizëm që krijon proteina. Ky mekanizëm ndryshon edhe vetë sinapset.
Nyjet (sinapset) dobësohen pasi krijohen proteina të reja në atë vend apo kthehen menjëherë në proteina të tjera proteinat që kanë ardhur tek këto nyje për përpunim. Ky proçes çon në krijimin e kujtesës dhe ruajtjen për një kohë të gjatë të saj.
Edhe rritja e fuqisë ndër sinapse sjell ndryshime në kujtesë.
Ky mekanizëm është një mënyrë e përshtatshme e trurit për të shprehur ndryshimet e tij por jo vetëm kaq, ai është njëkohësisht edhe një mekanizëm thelbësor i zhvillimit të një truri normal.
Sinapset, nuk janë fikse por fleksible. Ato mund të ndërrojnë vend dhe këtë e bëjnë të shtyra nga të mësuarit dhe kujtimet. Ky është një parim i përgjithshëm
Vetëdija është si një orkestër e përgjithëshme e orkestrave të neuroneve. Ajo që bën lidhjen midis këtyre orkestrave mendohet të jetë një sinapsë e quajtur NMDA. Kur kjo sinapsë nuk është aktive - gjë që ndodh nëpërmjet ndërhyrësve farmakologjikë - atëhere nuk kryhet lidhja midis orkestrave dhe kemi të bëjmë me humbje të vetëdijes.
Shih:
Gjendet mekanizmi i kujtesës në tru
Kujtesa fleksible
Vetëdija
Sinapsë (fig. Gary Carlson, shihe të zmadhuar, faq. origj.)
[greq. synapsis = lidhje, bashkim < synaptein = shtrëngoj, mbërthej < syn- = bashkë + haptein = lidh, kap]
Nyje lidhëse të qelizave nervore.
Sinapset kanë një mekanizëm që krijon proteina. Ky mekanizëm ndryshon edhe vetë sinapset.
Nyjet (sinapset) dobësohen pasi krijohen proteina të reja në atë vend apo kthehen menjëherë në proteina të tjera proteinat që kanë ardhur tek këto nyje për përpunim. Ky proçes çon në krijimin e kujtesës dhe ruajtjen për një kohë të gjatë të saj.
Edhe rritja e fuqisë ndër sinapse sjell ndryshime në kujtesë.
Ky mekanizëm është një mënyrë e përshtatshme e trurit për të shprehur ndryshimet e tij por jo vetëm kaq, ai është njëkohësisht edhe një mekanizëm thelbësor i zhvillimit të një truri normal.
Sinapset, nuk janë fikse por fleksible. Ato mund të ndërrojnë vend dhe këtë e bëjnë të shtyra nga të mësuarit dhe kujtimet. Ky është një parim i përgjithshëm
Vetëdija është si një orkestër e përgjithëshme e orkestrave të neuroneve. Ajo që bën lidhjen midis këtyre orkestrave mendohet të jetë një sinapsë e quajtur NMDA. Kur kjo sinapsë nuk është aktive - gjë që ndodh nëpërmjet ndërhyrësve farmakologjikë - atëhere nuk kryhet lidhja midis orkestrave dhe kemi të bëjmë me humbje të vetëdijes.
Shih:
Gjendet mekanizmi i kujtesës në tru
Kujtesa fleksible
Vetëdija
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:02
Shëndeti: Si ndikon kafeja në shëndetin e njeriut ?
Data e botimit: E enjte , 11 mars 2004
Lënda: Farmaceutikë
Kafeja përmban tanin dhe antioksidantë - që janë të mirë për zemrën dhe arteriet, thotë dietologia Chiara Trombetti, e institutit Humanitas Gavazzeni në periferi të Milanos.
Kafeja mund të të lehtësojë dhimbjet e kokës. Ajo është e mirë për mëlçinë dhe mund të ndihmojë në parandalimin e cerozës dhe gurëve në veshka.
Dhe kafeina në kafe mund të zvogëlojë rrezikun e krizave të azmës - dhe ndihmon në përmirësimin e qarkullimit brenda zemrës.
Nuk mund ta mohosh se kafeja nuk është e mirë për të gjithë. Nëse pi më shumë se ç'duhet mund të të bëjë nervoz, të të shkaktojë shpejtim të rrahjeve të zemrës dhe dridhje të duarve.
Gratë shtatzëna, të sëmurët me zemër, dhe ata që vuajnë me ulçera në stomak zakonisht këshillohen ta shmangin kafenë.
Edhe Dr Trombetti thotë se asnjë nuk duhet të pijë më shumë se 3-4 filxhanë në ditë.
Shumë prindër mund të tmerrohen nga ky mendim, por Dr Trombetti këmbëngul me forcë se një filxhan qumësht me kafe mund të jetë një fillim ideal për fëmijët gjumashë, duke i nxitur trurin atyre për ditën që i pret.
Lexo shkrimin e plotë tek BBC në shqip
Data e botimit: E enjte , 11 mars 2004
Lënda: Farmaceutikë
Kafeja përmban tanin dhe antioksidantë - që janë të mirë për zemrën dhe arteriet, thotë dietologia Chiara Trombetti, e institutit Humanitas Gavazzeni në periferi të Milanos.
Kafeja mund të të lehtësojë dhimbjet e kokës. Ajo është e mirë për mëlçinë dhe mund të ndihmojë në parandalimin e cerozës dhe gurëve në veshka.
Dhe kafeina në kafe mund të zvogëlojë rrezikun e krizave të azmës - dhe ndihmon në përmirësimin e qarkullimit brenda zemrës.
Nuk mund ta mohosh se kafeja nuk është e mirë për të gjithë. Nëse pi më shumë se ç'duhet mund të të bëjë nervoz, të të shkaktojë shpejtim të rrahjeve të zemrës dhe dridhje të duarve.
Gratë shtatzëna, të sëmurët me zemër, dhe ata që vuajnë me ulçera në stomak zakonisht këshillohen ta shmangin kafenë.
Edhe Dr Trombetti thotë se asnjë nuk duhet të pijë më shumë se 3-4 filxhanë në ditë.
Shumë prindër mund të tmerrohen nga ky mendim, por Dr Trombetti këmbëngul me forcë se një filxhan qumësht me kafe mund të jetë një fillim ideal për fëmijët gjumashë, duke i nxitur trurin atyre për ditën që i pret.
Lexo shkrimin e plotë tek BBC në shqip
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:08
Nga ana tjetër një ëndërr mund të kuptohet dhe përkthehet nga vetëm ai që e ëndërron: ëndrra ka të bëjë me gjendjen e tanishme të personit. "Meqënëse e tërë ëndrra ka të bëjë drejtpërdrejtë me atë që e ëndërron, ky i fundit duhet të arrijë ta protokollojë pa lënë gjë mangut duke zëvëndësuar pastaj personat, kafshët, sendet, ngjyrat dhe numrat në ëndrrën e tij me veti të shoqëruara në mënyrë të vetvetishme, dhe kështu duke u nisur nga kjo që doli të shkruajë sërisht ëndrrën e tij duke e lidhur me gjendjen e tij të sotme.
Një grua e pa veten në ëndërr sikur ndodhej në një varrezë. Aty iu shfaq një i njohur i vdekur me një veshje që të binte në sy, i cili po e tërhiqte drejt vetes. Ëndërruesja, një grua e vjetër që deri në atë çast kishte pasur një mënyrë të jashtzakonshme të jetuari, i shoqëronte këtij të vdekuri vetinë 'Teprim'. Ky mesazh përkthehej: 'Lëre teprimin të vdesë!'. Kjo 'shenjë që i vinte nga e pavetëdishmja' ia bëri më të lehtë atë ngjarje që e priste, futjen në pensionin e pleqve, që i shkaktonte një frikë por të cilën ajo nuk e pranonte.
Në një ëndërr tjetër një djalë i ri sheh gruan e tij tek papritur ia merr me vete dhe i hedh dorën në qafë një djalosh i ri e tërheqës, ndërkohë që ajo e lejon e vetëdijshme. Këtu mesazhi i ëndrrës është: 'Unë përqafoj guximin tim'".
Djaloshit kjo i dha guximin, të dijë të trajtojë më mirë një sfidë që e priste. Një përvojë tipike që fitohet nga shpjegimi i ëndërrave të këtij lloji është rritja intuitive e vetëbesimit.
Endrrat
Nismëtari i studimit modern të ëndërrave ishte Sigmund Freud (Frojdi, Zigmund - shih fig.) me nxjerrjen në fillim të viteve 1900 të teorisë së tij mbi shpjegimin e ëndrrave. Teza thelbësore e tij se ëndrra ishte rruga mbretërore për tek e pavetëdijshmja, u kthye në gur themelor të konceptit të tij terapik në psikoanalizë.
Në ëndërr problemet e ndrydhura brenda vetes kthehen sërisht në një trajtë enigmatike. Metoda e shpjegimit të ëndrrës merret pikërisht me zgjidhjen e kësaj enigme. Për këtë do të ishte i nevojshëm një ekspert i cili do të arrinte t´i qasej thelbit të mesazhit të ëndrrës, pasiqë disa simbole vlejnë pjesërisht njëlloj për të g
Një grua e pa veten në ëndërr sikur ndodhej në një varrezë. Aty iu shfaq një i njohur i vdekur me një veshje që të binte në sy, i cili po e tërhiqte drejt vetes. Ëndërruesja, një grua e vjetër që deri në atë çast kishte pasur një mënyrë të jashtzakonshme të jetuari, i shoqëronte këtij të vdekuri vetinë 'Teprim'. Ky mesazh përkthehej: 'Lëre teprimin të vdesë!'. Kjo 'shenjë që i vinte nga e pavetëdishmja' ia bëri më të lehtë atë ngjarje që e priste, futjen në pensionin e pleqve, që i shkaktonte një frikë por të cilën ajo nuk e pranonte.
Në një ëndërr tjetër një djalë i ri sheh gruan e tij tek papritur ia merr me vete dhe i hedh dorën në qafë një djalosh i ri e tërheqës, ndërkohë që ajo e lejon e vetëdijshme. Këtu mesazhi i ëndrrës është: 'Unë përqafoj guximin tim'".
Djaloshit kjo i dha guximin, të dijë të trajtojë më mirë një sfidë që e priste. Një përvojë tipike që fitohet nga shpjegimi i ëndërrave të këtij lloji është rritja intuitive e vetëbesimit.
Endrrat
Nismëtari i studimit modern të ëndërrave ishte Sigmund Freud (Frojdi, Zigmund - shih fig.) me nxjerrjen në fillim të viteve 1900 të teorisë së tij mbi shpjegimin e ëndrrave. Teza thelbësore e tij se ëndrra ishte rruga mbretërore për tek e pavetëdijshmja, u kthye në gur themelor të konceptit të tij terapik në psikoanalizë.
Në ëndërr problemet e ndrydhura brenda vetes kthehen sërisht në një trajtë enigmatike. Metoda e shpjegimit të ëndrrës merret pikërisht me zgjidhjen e kësaj enigme. Për këtë do të ishte i nevojshëm një ekspert i cili do të arrinte t´i qasej thelbit të mesazhit të ëndrrës, pasiqë disa simbole vlejnë pjesërisht njëlloj për të g
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:09
Njerezit qe flejn shume dhe ata qe flejn pake shume shpejte dhe vdesin
Studiuesit amerikanë kanë mbërritur në përfundimin se ata që flënë shumë orë natën rrezikohen të vdesin më shpejtë se ata të cilëve u mjaftojnë shtatë orë gjumë.
Studiuesit kanë hetuar mbi një miljon njerëz të moshave 30 deri 102 vjeç. Gjatë atyre gjashtë viteve që zgjati studimi vdekshmëria ishte më e ulët midis atyre që flinin shtatë orë përnatë, duke pasur parasysh edhe moshën, nëse personi pinte duhan dhe problemet e mëparshme shëndetësore. Atyre që flinin të paktën një orë më tepër ose më pak u rritej ndjeshëm rrezikshmëria për të vdekur. Rrezikshmëria për të vdekur rritej me 15 % tek ata që flinin 8,5 orë ose më pak se 4,5 orë.
Studiuesit amerikanë kanë mbërritur në përfundimin se ata që flënë shumë orë natën rrezikohen të vdesin më shpejtë se ata të cilëve u mjaftojnë shtatë orë gjumë.
Studiuesit kanë hetuar mbi një miljon njerëz të moshave 30 deri 102 vjeç. Gjatë atyre gjashtë viteve që zgjati studimi vdekshmëria ishte më e ulët midis atyre që flinin shtatë orë përnatë, duke pasur parasysh edhe moshën, nëse personi pinte duhan dhe problemet e mëparshme shëndetësore. Atyre që flinin të paktën një orë më tepër ose më pak u rritej ndjeshëm rrezikshmëria për të vdekur. Rrezikshmëria për të vdekur rritej me 15 % tek ata që flinin 8,5 orë ose më pak se 4,5 orë.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:11
Natyra: Si trashëgohen gjenet ?
Data e botimit: E hënë , 21 nëntor 2005
Lënda: Gjenetikë
Mënyra se si ne trashëgojmë tipare nga prindërit tanë është intriguese. Ka qenë për zakon të mendohej se trashëgimi ishte si një përzierje ngjyrash - që tiparet e një fëmije ishin një përzierje e përsosur e tipareve të prindërve. Por sot e dimë se trashëgimi nuk ka fare të bëjë me përzierje. Karakteristikat e një fëmije nuk janë gjithnjë e mesmja e përpjesshme e atyre të prindërve. Ndonjëherë një karakteristikë e një prindi do të zhduket në fëmijët e tij, vetëm për t'u shfaqur sërish tek fëmijët e fëmijëve. Është shumë më tepër se një çështje e thjeshtë përzierjeje gjenetike.
Kështu ndonëse etër të gjatë dhe ëma të shkurtra në përgjithësi lindin fëmijë të cilët kur rriten arrijnë një gjatësi që gjendet midis tyre, prapëseprapë kur këta fëmijë bëhen prindër mund të lindin fëmijë që kur rriten mund të jenë të gjatë, të shkurtër, ose të një gjatësie të ndërmjetme.
Kjo shpjegohet nga dy fakte më të rëndësishme:
Një arsye që ne nuk jemi të njëjtë me prindërit tanë, apo vëllezërit apo motrat, ndonëse trashëgojmë të njëjtat gjene, është ajo që gjatë procesit të riprodhimit, gjenet e prindërve tanë shkartisen dhe ndahen në ndërthurje të reja të cilat, duke vepruar me njëra-tjetrën, përcaktojnë të gjitha tiparet e lindura të cilat na bëjnë ne këta që jemi.
Pjesa e dytë e shpjegimit është ndihmesa e faktorëve të tjerë që ndikojnë në sesi zhvillohemi dhe nëse do të sëmuremi apo do të mbetemi të shëndoshë. Çdo aspekt i një qenie njerëzore është një kombinim i natyrës (gjeneve) dhe rritjes (mjedisit - dietës, ekspozimit ndaj kimikateve apo infeksioneve, bile edhe përkujdesjes emocionale). Këto faktorë të kushtëzuar nga mjedisi mund të shkaktojnë luhatje mjaft të mëdha ndër njerëzit që kanë lidhje farefisnore.
Data e botimit: E hënë , 21 nëntor 2005
Lënda: Gjenetikë
Mënyra se si ne trashëgojmë tipare nga prindërit tanë është intriguese. Ka qenë për zakon të mendohej se trashëgimi ishte si një përzierje ngjyrash - që tiparet e një fëmije ishin një përzierje e përsosur e tipareve të prindërve. Por sot e dimë se trashëgimi nuk ka fare të bëjë me përzierje. Karakteristikat e një fëmije nuk janë gjithnjë e mesmja e përpjesshme e atyre të prindërve. Ndonjëherë një karakteristikë e një prindi do të zhduket në fëmijët e tij, vetëm për t'u shfaqur sërish tek fëmijët e fëmijëve. Është shumë më tepër se një çështje e thjeshtë përzierjeje gjenetike.
Kështu ndonëse etër të gjatë dhe ëma të shkurtra në përgjithësi lindin fëmijë të cilët kur rriten arrijnë një gjatësi që gjendet midis tyre, prapëseprapë kur këta fëmijë bëhen prindër mund të lindin fëmijë që kur rriten mund të jenë të gjatë, të shkurtër, ose të një gjatësie të ndërmjetme.
Kjo shpjegohet nga dy fakte më të rëndësishme:
Një arsye që ne nuk jemi të njëjtë me prindërit tanë, apo vëllezërit apo motrat, ndonëse trashëgojmë të njëjtat gjene, është ajo që gjatë procesit të riprodhimit, gjenet e prindërve tanë shkartisen dhe ndahen në ndërthurje të reja të cilat, duke vepruar me njëra-tjetrën, përcaktojnë të gjitha tiparet e lindura të cilat na bëjnë ne këta që jemi.
Pjesa e dytë e shpjegimit është ndihmesa e faktorëve të tjerë që ndikojnë në sesi zhvillohemi dhe nëse do të sëmuremi apo do të mbetemi të shëndoshë. Çdo aspekt i një qenie njerëzore është një kombinim i natyrës (gjeneve) dhe rritjes (mjedisit - dietës, ekspozimit ndaj kimikateve apo infeksioneve, bile edhe përkujdesjes emocionale). Këto faktorë të kushtëzuar nga mjedisi mund të shkaktojnë luhatje mjaft të mëdha ndër njerëzit që kanë lidhje farefisnore.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:23
.Seksologji: Testosteroni - hormoni mashkullor
Nga dr. Lec Shiroka - E martë , 04 dhjetor 2001
Eshte hormon seksual mashkullor. Pergjegjes per zhvillimin e karakteristikave seksuale mashkullore. Futet te hormonet androgene (mashkullore) nga greq. andras-burre, mashkull.
A ka testosteron tek femrat? Ka, prodhohet nga gjendrat adrenaline femerore, por funksioni i sakte nuk dihet.
Testosteroni ka 2 efekte madhore:
1 * Efekt Androgjen - rritja e qimeve trupore, trashja e zerit dhe rritja e zmadhimi i organeve gjenitale, pra stimulon dukshmerine e shenjave seksuale sekondare gjate pubertetit.
2 * Efekt Anabolik - rritja e mases muskulare dhe pershpejtimi i rritjes trupore.
Ka nje numer te madh derivatesh sintetike qe prodhojne ne shkalle te ndryshme efektet Androgjene e Anabolike te testosteronit.
Si imitues Androgjenike kemi Mesterolone, Testosterone.
Derivativet me efekt kryesisht anabolik njihen si steroide anabolike (p.sh.Nandrolone, Oxymetholone).
Keto perdoren per te trajtuar nje numer problemesh ne meshkuj e femra.
Pse i perdorim keto ?
Hormonet seksuale mashkullore zakonisht jepen per te "ndihmuar" zhvillimin seksual mashkullor kur ky hormon eshte deficient ne trup.
Kjo deficence (prodhim i ulur) mund te vije nga Teste abnormale ose prodhim inadekuat i Hormoneve Pituitare te cilat stimulojne Testet per te "leshuar" testosteronin.
Nganjehere ne trajtimin e djemve me pubertet te vonshem (nga problemet pituitare) shihet nje reduktim ne prodhimin e spermes.
Te femrat Testosteroni jepet per te trajtuar tipe te ndryshme kanceri te gjoksit a te mitres.
Testosteroni jepet me injeksion, kapsula ose ne forme "pelletes" (pellet-si sfere e vogel qe leshon ngadale barin qe ka brenda, si rruzulli a elipsi)
Mekanizmi i Veprimit.
Te marra ne doza te vogla si terapi zevendesuese kur prodhimi trupor, natural, eshte i ulet - ato veprojne njesoj si hormonet naturale.
Te nje adoleshent me pubertet te vonuar, trajtimi hormonal ka efekt Androgjen e Anabolik, nxit zhvillimin e shenjave seksuale dytesore per disa muaj e zhvillimi i plote seksual do te pakten 3-4 vjet.
Kur jepet te te rriturit efektet hasen per disa jave, pra shume shpejt.
Rreziqet e Kujdesi special.
Rreziku kryesor nga keto shihet kur jepen te te rinj me pubertet te vonuar dhe te grate me kancer te gjirit.
Te te rinjte, mund te ndaloje zhvillimin kockor duke mbyllur parakohe pjeset fundore te kockave te gjata (te ekstremiteteve). Mjeket mundohen ta evitojne kete duke e dhene hormonet zakonisht pasi rritja ka mbaruar.
Te gratë, dozat e larta mund te sjellin maskulinizim, pershire ketu qime ne fytyre e trup dhe trashje zeri, rritje te klitorisit, ndryshime ne libido dhe akne.
ANABOLIKET STEROIDE.
Prodhohen ne menyre sintetike ne ate variant qe mimizojne (imitojne) efektin e hormonit natyral.
Ato rrisin masen muskulore e peshen trupore njekohesisht stimulojne rritjen trupore.
Mjeket, rrallë , japin Anabolike Steroide te shoqeruar me nje diete me perqindje te larte proteinash per te pershpejtuar sherimin pas nje semundje te rende apo pas nderhyrjeve madhore kirurgjikale.
Steroidet, gjithashtu, mund te ndihmojne ne rritjen e prodhimit te qelizave te gjakut ne disa lloj anemish dhe te ulin ndjenjen e kruarjes ne verdhesin kronik.
Steroidet Anabolike janë abuzuar gjerësisht nga atletët profesionistë, sepe këto barna shpejtojne rikthimin e muskujve në gjendje normale pas ushtrimeve me intensitet fizik.
Kjo i bën atletët që ta rrisin rregjimin e tyre fizik e për pasoje rrisin kapacitetin muskular.
Problemet me to vihen re jo vetem ne sportistet a perdoruesit e seksit femeror.Demtimet jane pak a shume te njejta.
Pasojat.
Jane nga renia e flokeve e akne deri ne crregullime urinare.
Ulje fertiliteti e riprodhimi per te dy sekset.Arteret e perdoruesve forcohen. Rreziqet afatgjata perfshijne semundjet e melcise dhe disa tipe kanceresh.
Te jeni i qarte se "loja" me hormone eshte e rrezikshme. E ne i japim keto me "pikatore", kur ka nevoje e me monitorizim konstant e absolut.
Anaboliket steroide gjinden lehte, ne palestra, dyqane te lidhura me sportin e me mail order - vec pasojat e tyre jane teper te pakendshme -- pucrrat e renia e flokeve jane gjeja e fundit qe duhet t`ju shqetesoje.
......................................................................................
.Hormonet janë çelësi drejt një jete më të gjatë dhe seksualisht të begatë. Nëse bashkërendimit ndërmjet hormoneve u jipet drejtimi i duhur atëherë njeriu jo vetëm që fiton një fuqi gjallëruese por edhe cilësi jetësore.
Hormonet janë tepër të vogla por kanë një ndikim tepër të madh. Ato i bëjnë gonxhet të çelin apo larvat e shëmtuara të kthehen në flutura. Ato kanë gisht kur meshkujt e moshuar duken si djelmosha.
Një burrë që peshon rreth 75 kilogram ka më pak se një gram hormone në trupin e tij. Por hormonet luajnë një rol të rëndësishëm kur është fjala për tu ndjerë i lumtur ose edhe i rraskapitur, agresiv, nervoz, i çoroditur. Hormonet u japin krahë përfytyrimeve eksuale dhe të çojnë në mbretërinë e dëshirave dhe dashurisë.
Hormonet janë dirigjentët e jetës dhe gjinden kështu në shërbim të evolucionit dhe janë të drejtuara prej këtij të fundit, duke shndërruar gratë dhe burrat në qenie seksualisht aktive dhe tërheqëse, hormonet shfrytëzojnë kështu zellin për të kryer detyrën e tyre. Vetëm ata që kanë një sasi të rregullt hormonesh shfaqen të gjallë dhe të fuqishëm nga ana seksuale. Por evolucioni nuk ka mëshirë ndaj njeriut të moshuar. Jo vetëm pasqyra hormonale e grave por edhe e ajo e burrave me kalimin e 35 vjetëve merr të tatëpjetën.
Sot njihen rreth 30 homone të ndryshme, të cilat ndahen sipas një kriteri të caktuar. Një mënyrë për të ndarë hormonet është ajo sipas lëndëve prej të cilave përbëhen hormonet.
Somatotropina: Hormoni kundër mplakjes
Bumi i kurimit me hormone në SHBA
Hormone të stimuluara
Testosteroni: Hormoni i burrërisë
Ostrogjeni: Hormoni i pjellshmërisë
Kushti i të ndjehurit mirë
Hormoni i rritjes: hormoni kundër mplakjes
Vetëm para pak kohe ka arritur mjekësia të kuptojë cilësitë e veçanta të hormonit të rritjes. Hetimet treguan se marrja e përditshme e hormonit të rritjes (shkurt HGH, "Human Growth Hormone") që pas disa javëve sillte si pasojë një rinim trupor dhe psiqik deri prej 20 vjetësh, jastëkët e dhjamit zhdukeshin dhe muskujt fillonin përsëri të rriteshin, kujtesa përmirësohej, poashtu edhe përqendrimi, seksi dhe epshi i një 70 vjeçari mund të merrte vlerat e një 50 vjeçari.
Hormoni i rritjes që njihet edhe nën emrin Somatotropinë, është kështu një ndër lëndët më të fuqishme kundër mplakjes që njerëzimi ka njohur deri më sot. I prodhuar në gjëndrën hipofizare në tru Somatrotropini dirigjon të gjitha lëndët themelore që kanë të bëjnë me rritjen. Në mëlçi ky hormon kthehet në të ashtuquajturit faktorë të rritjes. Më i rëndësishmi prej tyre Insulin-Like-Growth-Factor 1 (IGF 1 - Faktori i rritjes i përngjashëm me insulinën) përforcon sistemin imunitar dhe ndihmon në fortësimin e kockave. Përqendrimi i hormonit të rritjes HGH bjen me moshën në mënyrë të njëllojtë si për femrat ashtu edhe për meshkujt. Kështu më tepër se gjysma e 65 vjeçarëve ose nuk ka fare ose ka fare pak hormone rritjeje. Mirëpo studimet kanë treguar se edhe në pleqëri qelizat Somatropine janë në gjendje të prodhojnë të njëjtën sasi hormoni të rritjes si në rini.
Bumi i kurimit me hormone në SHBA
Në SHBA kurimi me hormone ka bërë prej kohësh një bum të madh dhe terapitë e ndryshme të marrjes së Somatotropinës kanë sjellur rezultate pozitive.
Por akoma nuk është sqaruar pyetja: Terapitë e marrjes së hormonit të rritjes japin me të vërtetë rezultate por a janë me të vërtetë terapi të sigurta ?
Në parim është e mundur që themelin e rinimit ta marrësh nëpërmjet injeksionit të përditshëm dhe ta mbash pasqyrën e hormoneve në një nivel me atë të një të riu. Por përveç se sinteza kimike e hormonit të rritjes është e vështirë, mund të sjellë pasoja të kundërta me ato që janë pritur apo edhe tepër e kushtueshme (një kurë kundër mplakjes kushton deri 10 000 dollarë në vit), duhet përmendur këtu edhe një e keqe e madhe: kur vlera HGH-së është më e lartë se ç´duhet atëherë stimulohet rritja e qelizave kanceroze. Është e vështirë të gjesh vlerën e duhur pasi ato ndryshojnë nga njeriu në njeri. Për më tepër nuk ka rregulla të caktura të dozimit. Kështu rreziku i krijimit të një tumori është i lartë.
Hormone të stimuluara
Metoda më gjeniale dhe e sigurtë për të sjellur pasqyrën e hormoneve në një lartësi të shëndetshme është terapia e stimulimit të hormoneve. Me anë të saj stimulohen gjendrat që të nxjerrin sa më tepër këtë hormon. Kështu e gjitha që duhet bërë nga jashtë është të sillen "katalizatorët" e duhur. Të tilla janë Sekretagoga-t - amoniacide zinxhirëshkurtër - që stimulojnë gjëndrat. Kështu trupi urdhërohet të mbushë mirë pasqyrën e Somatotropinës dhe të stimulojë proçesin e rregullimit natyror të hormoneve. Ndër sekretagoga-t më të rëndësishme janë aminoacidi Argininë, Glutaminë, Triftofani dhe Vitamina B3.
Testosteroni: Hormoni i burrërisë
Zakonisht trupi i mashkullit prodhon rreth 7 miligram nga ky hormon në ditë kryesisht në herdhe (bole) por edhe një pjesë të vogël pranë veshkave. Rreth 10 përqind e testosteronit të lirë përdoret për krijimin e pëlhurës indore dhe ndërtimit të muskujve. Gjatë pubertetit, kur pasqyra e testosteronit hidhet përpjetë drejt majave, shihet qartë ndikimi i dihidrosteronit (DHT): penisi, prostata, qeska e spermës dhe gyrmazi zmadhohen, fillojnë të dalin qime në mjekër dhe në trup, nofulla dhe shpatullat zgjerohen, zëri ntrashet. Për shkak të veprimtarisë së tij të madhe DHT sjell edhe pasoja të papëlqyeshme në organizmin e mashkullit, si p.sh. rënia e flokëve dhe rritja e qelizave kancerogjene të prostatës. 90 përqind të testosteronit qarkullon i lirë në gjak dhe udhëton drejt e për në tru. Si rrjedhim: molekulat e testosteronit ngjiten pas marrësve nervorë në qendrën libide duke bërë që truri të nisë të prodhojë përfytyrime erotike. Në këtë mënyrë rritet gatishmëria për të reaguar ndaj sinjaleve seksuale që vijnë nga mjedisi. Tek 80 përqind e burrave që kanë vlera tepër të ulta të testosteronit venitet dëshira për seks dhe si rrjedhojë njeriu dobësohet, ka depresione, nuk flë i qetë dhe djersit.
Që të arrihet të kryhet një terapi hormonale efikase tek meshkujt është e nevojshme pasja e dijeve mbi hormonin e dytë seksual të rëndësishëm, ëstrogjeni.
Ëstrogjeni: hormoni i pjellshmërisë
Studimet më të fundit kanë treguar se ëstrogjeni është tepër i rëndësishëm edhe për shëndetin e meshkujve. Vetëm bashkërendimi midis ëstrogjenit dhe hormonit të burrërisë mund të krijojë atë ballancë me anë të së cilës meshkujt kthehen në burra të vërtetë. Meshkujt kanë 30 piktogram ëstrogjen në një mililitër gjak, e cila është rreth një e treta e sasisë që prodhohet tek trupi i femrave. Ky ëstrogjen mblidhet pranë herdheve duke luajtur një rol të rëndësishëm në pjekjen e spermës. Pra prej tij varet pjellshmëria e farës së mashkullit. Përveç kësaj ëstrogjeni luan një rol të rëndësishëm edhe në sistemin e qarkullimit në zemër.
Ndërkohë që testosteroni stimulon përfyrimet dhe dëshirën seksuale, hormoni ëstrogjen të jep fuqi dhe qëndresë gjatë bërjes së dashurisë. Meshkujt që kanë një sasi tejet të lartë të ëstrogjenit kanë në mënyrë të pandërprerë dëshirë për të bërë seks, ndonëse kjo gjë nuk është e mundur.
Terapia e ëstrogjenit për meshkuj gjindet akoma në fazat e para. Ndërkohë që në treg kanë dalur në shitje për herë të parë tableta ëstrogjeni.
Disa lëndë që janë tepër të afërta me ëstrogjenin mund të merren në natyrë nga: misri, karrotat, mollët, grosha, soja, rrepa.
Kushti i të ndjehurit mirë: ballanca e duhur
Vlerat hormonale tek mashkulli duhet të ballancohen në mënyrë që ky të gëzojë shëndet. Nëse nuk ka ballancë atëherë vjen mosfjetja e qetë, agresiviteti dhe djersitja. Stresi, alkoholi dhe mbipesha ndikojnë negativisht duke ulur pasqyrën e testosteronit. Një jetë e pasur me seks ndikon pozitivisht në pasqyrën e hormoneve. Fakt është që edhe 48 orë pas një akti të mirë seksual pasqyra e hormoneve është ngritur me 50 përqind. Pra bërja seks ka një përparësi më të madhe sesa marrja në mënyrë artificiale e hormoneve. Ndryshe nga marrja në mënyrë artificiale e hormoneve, marrëdhënia seksuale nuk e sjell kurrë sasinë e hormoneve tek mashkulli në një shkallë të rrezikshme për shëndetin.
Mënyra më e mirë dhe më e thjeshtë për të rritur pasqyrën e testosteroneve është zbrasja e jastikëve të dhjamit. Shkaku: sa më pak dhjamë të ketë aq më tepër frenohet prodhimi i enzimës aromatase, sa më pak aromatase te ketë aq më tepër vend të lirë ka pasqyra e testosteronit për tu rritur. Një pengues natyror i aromataseve është zinku i cili gjindet kryesisht në farat e kungullit apo susamit, soja, thjerrat, gocat e detit, gaforret, karkalecët. ..0000000000000000000000000000000000000000000000000
..Gjëndra tiroidale drejton metabolizmin në trup
Mbitiroidizmi (tiroidet) - simptomat
Hipofiza - gjendra e trurit
Hormonet - themele rinie
Testosteroni - hormoni mashkullor
Hipofiza gjindet ne koke nen ndermjet tru. Ka madhesine e fasules. Ka rendesi te madhe sepse tajon hormone me rendesi te madhe per trupin e njeriut. Hipofiza rregullon punen e gjendrrave tjera endokrine. Si pune e saj eshte rritja e trupit, metabolizmi i ujrave dhe kriprave minerale, qumshtit te nenes etj.
Si hormoni me i rendesishem eshte hormoni i rritjes. Nese hipofiza qe ne moshen femijerore tajon pak hormone ngadalesohet rritja e eshtrave te gjate gypore dhe keshtu njeriu mbetet i vogel apo shkurtabiq (80 deri 100cm). Mirepo nese hipofiza tajon shume hormone atehere behet rritja e madhe e trupit- personi rritet shume-gjigantizohet (mbi 2 metra). Por nese hipofiza tajon hormone ne moshe te rritur atehere shfaqen crregullime trupore qe quhen Akromegali. Ne keto raste rriten pjeset anesore te trupit si nofulla e poshtme, hunda, shputat e kembeve, shuplakat e duarve etj. Keto deformime dhe rritja e tepert ose mbetja shkurtabiq mund te parandalohen. Masat e parandalimit jane: higjiena personale, orari ditor , ushqimi i rregullt ,gjimnastika e mengjesit etj.
......................................................................................
Shëndeti: Hipofiza - gjendra e trurit
Nga Një burim - E mërkurë , 26 maj 2004
Hipofiza gjindet ne koke nen ndermjet tru. Ka madhesine e fasules. Ka rendesi te madhe sepse tajon hormone me rendesi te madhe per trupin e njeriut. Hipofiza rregullon punen e gjendrrave tjera endokrine. Si pune e saj eshte rritja e trupit, metabolizmi i ujrave dhe kriprave minerale, qumshtit te nenes etj.
Si hormoni me i rendesishem eshte hormoni i rritjes. Nese hipofiza qe ne moshen femijerore tajon pak hormone ngadalesohet rritja e eshtrave te gjate gypore dhe keshtu njeriu mbetet i vogel apo shkurtabiq (80 deri 100cm). Mirepo nese hipofiza tajon shume hormone atehere behet rritja e madhe e trupit- personi rritet shume-gjigantizohet (mbi 2 metra). Por nese hipofiza tajon hormone ne moshe te rritur atehere shfaqen crregullime trupore qe quhen Akromegali. Ne keto raste rriten pjeset anesore te trupit si nofulla e poshtme, hunda, shputat e kembeve, shuplakat e duarve etj. Keto deformime dhe rritja e tepert ose mbetja shkurtabiq mund te parandalohen. Masat e parandalimit jane: higjiena personale, orari ditor , ushqimi i rregullt ,gjimnastika e mengjesit etj.
color]
Nga dr. Lec Shiroka - E martë , 04 dhjetor 2001
Eshte hormon seksual mashkullor. Pergjegjes per zhvillimin e karakteristikave seksuale mashkullore. Futet te hormonet androgene (mashkullore) nga greq. andras-burre, mashkull.
A ka testosteron tek femrat? Ka, prodhohet nga gjendrat adrenaline femerore, por funksioni i sakte nuk dihet.
Testosteroni ka 2 efekte madhore:
1 * Efekt Androgjen - rritja e qimeve trupore, trashja e zerit dhe rritja e zmadhimi i organeve gjenitale, pra stimulon dukshmerine e shenjave seksuale sekondare gjate pubertetit.
2 * Efekt Anabolik - rritja e mases muskulare dhe pershpejtimi i rritjes trupore.
Ka nje numer te madh derivatesh sintetike qe prodhojne ne shkalle te ndryshme efektet Androgjene e Anabolike te testosteronit.
Si imitues Androgjenike kemi Mesterolone, Testosterone.
Derivativet me efekt kryesisht anabolik njihen si steroide anabolike (p.sh.Nandrolone, Oxymetholone).
Keto perdoren per te trajtuar nje numer problemesh ne meshkuj e femra.
Pse i perdorim keto ?
Hormonet seksuale mashkullore zakonisht jepen per te "ndihmuar" zhvillimin seksual mashkullor kur ky hormon eshte deficient ne trup.
Kjo deficence (prodhim i ulur) mund te vije nga Teste abnormale ose prodhim inadekuat i Hormoneve Pituitare te cilat stimulojne Testet per te "leshuar" testosteronin.
Nganjehere ne trajtimin e djemve me pubertet te vonshem (nga problemet pituitare) shihet nje reduktim ne prodhimin e spermes.
Te femrat Testosteroni jepet per te trajtuar tipe te ndryshme kanceri te gjoksit a te mitres.
Testosteroni jepet me injeksion, kapsula ose ne forme "pelletes" (pellet-si sfere e vogel qe leshon ngadale barin qe ka brenda, si rruzulli a elipsi)
Mekanizmi i Veprimit.
Te marra ne doza te vogla si terapi zevendesuese kur prodhimi trupor, natural, eshte i ulet - ato veprojne njesoj si hormonet naturale.
Te nje adoleshent me pubertet te vonuar, trajtimi hormonal ka efekt Androgjen e Anabolik, nxit zhvillimin e shenjave seksuale dytesore per disa muaj e zhvillimi i plote seksual do te pakten 3-4 vjet.
Kur jepet te te rriturit efektet hasen per disa jave, pra shume shpejt.
Rreziqet e Kujdesi special.
Rreziku kryesor nga keto shihet kur jepen te te rinj me pubertet te vonuar dhe te grate me kancer te gjirit.
Te te rinjte, mund te ndaloje zhvillimin kockor duke mbyllur parakohe pjeset fundore te kockave te gjata (te ekstremiteteve). Mjeket mundohen ta evitojne kete duke e dhene hormonet zakonisht pasi rritja ka mbaruar.
Te gratë, dozat e larta mund te sjellin maskulinizim, pershire ketu qime ne fytyre e trup dhe trashje zeri, rritje te klitorisit, ndryshime ne libido dhe akne.
ANABOLIKET STEROIDE.
Prodhohen ne menyre sintetike ne ate variant qe mimizojne (imitojne) efektin e hormonit natyral.
Ato rrisin masen muskulore e peshen trupore njekohesisht stimulojne rritjen trupore.
Mjeket, rrallë , japin Anabolike Steroide te shoqeruar me nje diete me perqindje te larte proteinash per te pershpejtuar sherimin pas nje semundje te rende apo pas nderhyrjeve madhore kirurgjikale.
Steroidet, gjithashtu, mund te ndihmojne ne rritjen e prodhimit te qelizave te gjakut ne disa lloj anemish dhe te ulin ndjenjen e kruarjes ne verdhesin kronik.
Steroidet Anabolike janë abuzuar gjerësisht nga atletët profesionistë, sepe këto barna shpejtojne rikthimin e muskujve në gjendje normale pas ushtrimeve me intensitet fizik.
Kjo i bën atletët që ta rrisin rregjimin e tyre fizik e për pasoje rrisin kapacitetin muskular.
Problemet me to vihen re jo vetem ne sportistet a perdoruesit e seksit femeror.Demtimet jane pak a shume te njejta.
Pasojat.
Jane nga renia e flokeve e akne deri ne crregullime urinare.
Ulje fertiliteti e riprodhimi per te dy sekset.Arteret e perdoruesve forcohen. Rreziqet afatgjata perfshijne semundjet e melcise dhe disa tipe kanceresh.
Te jeni i qarte se "loja" me hormone eshte e rrezikshme. E ne i japim keto me "pikatore", kur ka nevoje e me monitorizim konstant e absolut.
Anaboliket steroide gjinden lehte, ne palestra, dyqane te lidhura me sportin e me mail order - vec pasojat e tyre jane teper te pakendshme -- pucrrat e renia e flokeve jane gjeja e fundit qe duhet t`ju shqetesoje.
......................................................................................
.Hormonet janë çelësi drejt një jete më të gjatë dhe seksualisht të begatë. Nëse bashkërendimit ndërmjet hormoneve u jipet drejtimi i duhur atëherë njeriu jo vetëm që fiton një fuqi gjallëruese por edhe cilësi jetësore.
Hormonet janë tepër të vogla por kanë një ndikim tepër të madh. Ato i bëjnë gonxhet të çelin apo larvat e shëmtuara të kthehen në flutura. Ato kanë gisht kur meshkujt e moshuar duken si djelmosha.
Një burrë që peshon rreth 75 kilogram ka më pak se një gram hormone në trupin e tij. Por hormonet luajnë një rol të rëndësishëm kur është fjala për tu ndjerë i lumtur ose edhe i rraskapitur, agresiv, nervoz, i çoroditur. Hormonet u japin krahë përfytyrimeve eksuale dhe të çojnë në mbretërinë e dëshirave dhe dashurisë.
Hormonet janë dirigjentët e jetës dhe gjinden kështu në shërbim të evolucionit dhe janë të drejtuara prej këtij të fundit, duke shndërruar gratë dhe burrat në qenie seksualisht aktive dhe tërheqëse, hormonet shfrytëzojnë kështu zellin për të kryer detyrën e tyre. Vetëm ata që kanë një sasi të rregullt hormonesh shfaqen të gjallë dhe të fuqishëm nga ana seksuale. Por evolucioni nuk ka mëshirë ndaj njeriut të moshuar. Jo vetëm pasqyra hormonale e grave por edhe e ajo e burrave me kalimin e 35 vjetëve merr të tatëpjetën.
Sot njihen rreth 30 homone të ndryshme, të cilat ndahen sipas një kriteri të caktuar. Një mënyrë për të ndarë hormonet është ajo sipas lëndëve prej të cilave përbëhen hormonet.
Somatotropina: Hormoni kundër mplakjes
Bumi i kurimit me hormone në SHBA
Hormone të stimuluara
Testosteroni: Hormoni i burrërisë
Ostrogjeni: Hormoni i pjellshmërisë
Kushti i të ndjehurit mirë
Hormoni i rritjes: hormoni kundër mplakjes
Vetëm para pak kohe ka arritur mjekësia të kuptojë cilësitë e veçanta të hormonit të rritjes. Hetimet treguan se marrja e përditshme e hormonit të rritjes (shkurt HGH, "Human Growth Hormone") që pas disa javëve sillte si pasojë një rinim trupor dhe psiqik deri prej 20 vjetësh, jastëkët e dhjamit zhdukeshin dhe muskujt fillonin përsëri të rriteshin, kujtesa përmirësohej, poashtu edhe përqendrimi, seksi dhe epshi i një 70 vjeçari mund të merrte vlerat e një 50 vjeçari.
Hormoni i rritjes që njihet edhe nën emrin Somatotropinë, është kështu një ndër lëndët më të fuqishme kundër mplakjes që njerëzimi ka njohur deri më sot. I prodhuar në gjëndrën hipofizare në tru Somatrotropini dirigjon të gjitha lëndët themelore që kanë të bëjnë me rritjen. Në mëlçi ky hormon kthehet në të ashtuquajturit faktorë të rritjes. Më i rëndësishmi prej tyre Insulin-Like-Growth-Factor 1 (IGF 1 - Faktori i rritjes i përngjashëm me insulinën) përforcon sistemin imunitar dhe ndihmon në fortësimin e kockave. Përqendrimi i hormonit të rritjes HGH bjen me moshën në mënyrë të njëllojtë si për femrat ashtu edhe për meshkujt. Kështu më tepër se gjysma e 65 vjeçarëve ose nuk ka fare ose ka fare pak hormone rritjeje. Mirëpo studimet kanë treguar se edhe në pleqëri qelizat Somatropine janë në gjendje të prodhojnë të njëjtën sasi hormoni të rritjes si në rini.
Bumi i kurimit me hormone në SHBA
Në SHBA kurimi me hormone ka bërë prej kohësh një bum të madh dhe terapitë e ndryshme të marrjes së Somatotropinës kanë sjellur rezultate pozitive.
Por akoma nuk është sqaruar pyetja: Terapitë e marrjes së hormonit të rritjes japin me të vërtetë rezultate por a janë me të vërtetë terapi të sigurta ?
Në parim është e mundur që themelin e rinimit ta marrësh nëpërmjet injeksionit të përditshëm dhe ta mbash pasqyrën e hormoneve në një nivel me atë të një të riu. Por përveç se sinteza kimike e hormonit të rritjes është e vështirë, mund të sjellë pasoja të kundërta me ato që janë pritur apo edhe tepër e kushtueshme (një kurë kundër mplakjes kushton deri 10 000 dollarë në vit), duhet përmendur këtu edhe një e keqe e madhe: kur vlera HGH-së është më e lartë se ç´duhet atëherë stimulohet rritja e qelizave kanceroze. Është e vështirë të gjesh vlerën e duhur pasi ato ndryshojnë nga njeriu në njeri. Për më tepër nuk ka rregulla të caktura të dozimit. Kështu rreziku i krijimit të një tumori është i lartë.
Hormone të stimuluara
Metoda më gjeniale dhe e sigurtë për të sjellur pasqyrën e hormoneve në një lartësi të shëndetshme është terapia e stimulimit të hormoneve. Me anë të saj stimulohen gjendrat që të nxjerrin sa më tepër këtë hormon. Kështu e gjitha që duhet bërë nga jashtë është të sillen "katalizatorët" e duhur. Të tilla janë Sekretagoga-t - amoniacide zinxhirëshkurtër - që stimulojnë gjëndrat. Kështu trupi urdhërohet të mbushë mirë pasqyrën e Somatotropinës dhe të stimulojë proçesin e rregullimit natyror të hormoneve. Ndër sekretagoga-t më të rëndësishme janë aminoacidi Argininë, Glutaminë, Triftofani dhe Vitamina B3.
Testosteroni: Hormoni i burrërisë
Zakonisht trupi i mashkullit prodhon rreth 7 miligram nga ky hormon në ditë kryesisht në herdhe (bole) por edhe një pjesë të vogël pranë veshkave. Rreth 10 përqind e testosteronit të lirë përdoret për krijimin e pëlhurës indore dhe ndërtimit të muskujve. Gjatë pubertetit, kur pasqyra e testosteronit hidhet përpjetë drejt majave, shihet qartë ndikimi i dihidrosteronit (DHT): penisi, prostata, qeska e spermës dhe gyrmazi zmadhohen, fillojnë të dalin qime në mjekër dhe në trup, nofulla dhe shpatullat zgjerohen, zëri ntrashet. Për shkak të veprimtarisë së tij të madhe DHT sjell edhe pasoja të papëlqyeshme në organizmin e mashkullit, si p.sh. rënia e flokëve dhe rritja e qelizave kancerogjene të prostatës. 90 përqind të testosteronit qarkullon i lirë në gjak dhe udhëton drejt e për në tru. Si rrjedhim: molekulat e testosteronit ngjiten pas marrësve nervorë në qendrën libide duke bërë që truri të nisë të prodhojë përfytyrime erotike. Në këtë mënyrë rritet gatishmëria për të reaguar ndaj sinjaleve seksuale që vijnë nga mjedisi. Tek 80 përqind e burrave që kanë vlera tepër të ulta të testosteronit venitet dëshira për seks dhe si rrjedhojë njeriu dobësohet, ka depresione, nuk flë i qetë dhe djersit.
Që të arrihet të kryhet një terapi hormonale efikase tek meshkujt është e nevojshme pasja e dijeve mbi hormonin e dytë seksual të rëndësishëm, ëstrogjeni.
Ëstrogjeni: hormoni i pjellshmërisë
Studimet më të fundit kanë treguar se ëstrogjeni është tepër i rëndësishëm edhe për shëndetin e meshkujve. Vetëm bashkërendimi midis ëstrogjenit dhe hormonit të burrërisë mund të krijojë atë ballancë me anë të së cilës meshkujt kthehen në burra të vërtetë. Meshkujt kanë 30 piktogram ëstrogjen në një mililitër gjak, e cila është rreth një e treta e sasisë që prodhohet tek trupi i femrave. Ky ëstrogjen mblidhet pranë herdheve duke luajtur një rol të rëndësishëm në pjekjen e spermës. Pra prej tij varet pjellshmëria e farës së mashkullit. Përveç kësaj ëstrogjeni luan një rol të rëndësishëm edhe në sistemin e qarkullimit në zemër.
Ndërkohë që testosteroni stimulon përfyrimet dhe dëshirën seksuale, hormoni ëstrogjen të jep fuqi dhe qëndresë gjatë bërjes së dashurisë. Meshkujt që kanë një sasi tejet të lartë të ëstrogjenit kanë në mënyrë të pandërprerë dëshirë për të bërë seks, ndonëse kjo gjë nuk është e mundur.
Terapia e ëstrogjenit për meshkuj gjindet akoma në fazat e para. Ndërkohë që në treg kanë dalur në shitje për herë të parë tableta ëstrogjeni.
Disa lëndë që janë tepër të afërta me ëstrogjenin mund të merren në natyrë nga: misri, karrotat, mollët, grosha, soja, rrepa.
Kushti i të ndjehurit mirë: ballanca e duhur
Vlerat hormonale tek mashkulli duhet të ballancohen në mënyrë që ky të gëzojë shëndet. Nëse nuk ka ballancë atëherë vjen mosfjetja e qetë, agresiviteti dhe djersitja. Stresi, alkoholi dhe mbipesha ndikojnë negativisht duke ulur pasqyrën e testosteronit. Një jetë e pasur me seks ndikon pozitivisht në pasqyrën e hormoneve. Fakt është që edhe 48 orë pas një akti të mirë seksual pasqyra e hormoneve është ngritur me 50 përqind. Pra bërja seks ka një përparësi më të madhe sesa marrja në mënyrë artificiale e hormoneve. Ndryshe nga marrja në mënyrë artificiale e hormoneve, marrëdhënia seksuale nuk e sjell kurrë sasinë e hormoneve tek mashkulli në një shkallë të rrezikshme për shëndetin.
Mënyra më e mirë dhe më e thjeshtë për të rritur pasqyrën e testosteroneve është zbrasja e jastikëve të dhjamit. Shkaku: sa më pak dhjamë të ketë aq më tepër frenohet prodhimi i enzimës aromatase, sa më pak aromatase te ketë aq më tepër vend të lirë ka pasqyra e testosteronit për tu rritur. Një pengues natyror i aromataseve është zinku i cili gjindet kryesisht në farat e kungullit apo susamit, soja, thjerrat, gocat e detit, gaforret, karkalecët. ..0000000000000000000000000000000000000000000000000
..Gjëndra tiroidale drejton metabolizmin në trup
Mbitiroidizmi (tiroidet) - simptomat
Hipofiza - gjendra e trurit
Hormonet - themele rinie
Testosteroni - hormoni mashkullor
Hipofiza gjindet ne koke nen ndermjet tru. Ka madhesine e fasules. Ka rendesi te madhe sepse tajon hormone me rendesi te madhe per trupin e njeriut. Hipofiza rregullon punen e gjendrrave tjera endokrine. Si pune e saj eshte rritja e trupit, metabolizmi i ujrave dhe kriprave minerale, qumshtit te nenes etj.
Si hormoni me i rendesishem eshte hormoni i rritjes. Nese hipofiza qe ne moshen femijerore tajon pak hormone ngadalesohet rritja e eshtrave te gjate gypore dhe keshtu njeriu mbetet i vogel apo shkurtabiq (80 deri 100cm). Mirepo nese hipofiza tajon shume hormone atehere behet rritja e madhe e trupit- personi rritet shume-gjigantizohet (mbi 2 metra). Por nese hipofiza tajon hormone ne moshe te rritur atehere shfaqen crregullime trupore qe quhen Akromegali. Ne keto raste rriten pjeset anesore te trupit si nofulla e poshtme, hunda, shputat e kembeve, shuplakat e duarve etj. Keto deformime dhe rritja e tepert ose mbetja shkurtabiq mund te parandalohen. Masat e parandalimit jane: higjiena personale, orari ditor , ushqimi i rregullt ,gjimnastika e mengjesit etj.
......................................................................................
Shëndeti: Hipofiza - gjendra e trurit
Nga Një burim - E mërkurë , 26 maj 2004
Hipofiza gjindet ne koke nen ndermjet tru. Ka madhesine e fasules. Ka rendesi te madhe sepse tajon hormone me rendesi te madhe per trupin e njeriut. Hipofiza rregullon punen e gjendrrave tjera endokrine. Si pune e saj eshte rritja e trupit, metabolizmi i ujrave dhe kriprave minerale, qumshtit te nenes etj.
Si hormoni me i rendesishem eshte hormoni i rritjes. Nese hipofiza qe ne moshen femijerore tajon pak hormone ngadalesohet rritja e eshtrave te gjate gypore dhe keshtu njeriu mbetet i vogel apo shkurtabiq (80 deri 100cm). Mirepo nese hipofiza tajon shume hormone atehere behet rritja e madhe e trupit- personi rritet shume-gjigantizohet (mbi 2 metra). Por nese hipofiza tajon hormone ne moshe te rritur atehere shfaqen crregullime trupore qe quhen Akromegali. Ne keto raste rriten pjeset anesore te trupit si nofulla e poshtme, hunda, shputat e kembeve, shuplakat e duarve etj. Keto deformime dhe rritja e tepert ose mbetja shkurtabiq mund te parandalohen. Masat e parandalimit jane: higjiena personale, orari ditor , ushqimi i rregullt ,gjimnastika e mengjesit etj.
color]
Dernière édition par le Lun 7 Jan - 14:17, édité 5 fois
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:26
[color=white]
HIPNOZA
Fjala hipnozë vjen nga greqishtja "hypnos", që do të thotë "gjumë" - një emërtim çorientues, pasi hipnoza është një gjendje e të qenët i mprehtë, tepër i përqendruar e zgjuar.
90 përqind e njerëzve janë të hipnotizueshëm, 20 përqind e tyre vlejnë si "tepër të hipnotizueshëm". Vendimtare është se sa shumë njeriu i lejon përbrenda vetes sugjerimet e hipnotizuesit: Çdo hipnotizim është në fund të fundit një "vetëhipnotizim". Gjendja e hipnotizuar quhet edhe "trance" (shqip. trens).
Hipnoza mund të vihet në përdorim të shumanshëm; Përveç se në "shfaqjet hipnotizuese" që kanë marrë pak si nam të keq hipnoza mund të përdoret për luftimin e dhimbjeve, si për shembull për të shkulur një dhëmballë të pjekurisë, ose në rastin e dhimbjeve kronike të kurrizit. Edhe psikoterapistët punojnë me "hipnoterapi", në mënyrë që për shembull të bëjnë dikë të vetëdijshëm mbi ndonjë traumatë që vjen që nga koha kur ka qenë shumë i vogël dhe për ta shëruar prej saj. Sepse gjatë hipnozës aftësia për të kujtuar është kaq e madhe saqë njeriu mund të kujtojë edhe përjetime nga vitet më të para të jetës.
Korja e përparme rripore në të kaltër - kliko këtu për ta parë të zmadhuar (fig. Harvard University)
Ndërkohë mjekët përdorin gjendjen "trance" në shumë fusha: Para së gjithash dentistët e përdorin hipnozën për ndërhyrje operuese. Hulumtuesit e trurit kanë zbuluar se si hipnoza mënjanon dhimbjen.
Me ndihmë shëmbëllimesh rezonance magnetike ata kanë gjetur dy rajone të trurit të cilat vendosin se sa të pakëndshme e ndjejmë dhimbjen: Së pari një rajon me emrin "korja e përparme rripore" (ACC). Ajo përpunon ndjenjat dhe sjell si pasojë atë që ne e ndjejmë dhimbjen si "vuajtje" ose "sfilitje". Rajoni i dytë, i ashtuquajturi "bërthamë bajameje" (shkc. amygdala), prodhon frikën nga dhimbja.
Bërthama e bajames (fig. Wikipedia Anglisht)
Nën hipnozë ndjenjat e këqija dhe frika mënjanohen së tepërmi, ne ndjejmë përsëri diçka, por nuk e çajmë shumë kokën për të.
Një seancë hipnoze kalon përmes tre hapash:
1. Hapja
Hipnotizuesit e shfaqjeve parapëlqejnë të flasin pikësëpari në mënyrë urdhëruese ("Unë do të numëroj tani deri më tre: Sytë e tu po rëndohen, ti ndjehesh i lodhur"). Terapistët parapëlqejnë të punojnë pikësëpari ëmbëlsisht në mënyrë shtendosëse ("Ti ndjen frymën tënde, hap pas hapi shtendosen muskujt e tu, ti ecën përmes një peizazhi të bukur sa s'ka"). Të dyja metodat shërbejnë për të mënjanuar kritikën, për t'i folur nënvetëdijes dhe për ta bërë dikë të ndikohet lehtë nga sugjerimet e mëtejshme.
2. Gjendja trance
Përkundër pikëpamjes së përhapur ne nuk flemë gjatë hipnozës, por jemi të zgjuar dhe të përqendruar. Nëse maten rrymat e trurit (EEG) gjatë gjendjes trance atëherë do të vërehen valë alfa të përforcuara - një shenjë për përqendrim të madh. I hipnotizuari ndjek tash sugjerimet e hipnotizuesit, sikur këto të ishin realiteti. Për të verifikuar që kemi të bëjmë me një gjendje trance futet në punë testi i ngritjes në ajër: dora ngrihet në mënyrë të pavullnetshme. Përveç kësaj pulsi, shtypja e gjakut dhe frymëmarrja bien, po ashtu edhe hormonet e stresit. Në trance vihet tek dukuria e "shkëputjes": Ndarja e vetëdijes nga trupi. Njeriu si të thuash lëshon trupin dhe kundron vetveten nga sipër. Meqenëse njeriu nuk e njëjtëson më veten me trupin dhe ndjenjat atëherë ai nuk ndjen më as dhimbje.
3. Kthimi në gjendjen fillestare
Tani i hipnotizuari do të merret sërish mbrapa në realitet - tek hipnozat e shfaqjeve shpesh me çokitje gishtash, tek hipnoza terapiste me ngadalë dhe me fjalë të matura. Kjo pasi qarkullimi i gjakut bien kaq shumë gjatë gjendjes trance saqë shpesh ka nevojë për minuta të tëra për t'u normalizuar sërish.[/
hite
.......................................................................................................................................................
]Vetedija
Mendohet se vetëdije kemi atëherë kur truri është në gjendje të ndërtojë një përfaqësim të gjendjes së tij. Një gjendje në të cilën njeriu jo vetëm që ndodhet por që edhe e din që ndodhet në të.
Sipas studiuesve të Universitetit të Bremen në Gjermani vetëdija është si një orkestër e përgjithëshme e orkestrave të neuroneve.
Ajo që bën lidhjen midis këtyre orkestrave mendohet të jetë një sinapsë e quajtur NMDA. Kur kjo sinapsë nuk është aktive - gjë që ndodh nëpërmjet ndërhyrësve farmakologjikë - atëhere nuk kryhet lidhja midis orkestrave dhe kemi të bëjmë me humbje të vetëdijes.
vërtetë vetëdija ndikon në materien (fenomeni psikokinezë). Edhe shquarja e diçkaje jo nëpërmjet shqisave nuk mund të quhet më magji.
Dijetarët janë të mendimit se zgjidhja e enigmave të forcave mendore gjendet në fizikën bërthamore.
Përfundimet e këtij studimi bëjnë midis të tjerash që fusha të mos quhet më Parapsikologji (para = në buzë) por Studime Anomalish Psikofizike.
Profesor Walter von Lucadu që është themelues i kësaj fushe të re duke folur mbi përfundimet e arritura thotë se ato tregojnë që duhet të ketë një marrëdhënie midis mendimit dhe materies
Dernière édition par le Mar 8 Jan - 7:00, édité 5 fois
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:29
Njeriu duhet të merret më tepër me çështjen e vetëdijes sesa me ato të Gjithësisë apo krijimit të jetës, thotë Hugo Lagercramtz, profesor në Institutin Karolinska në Suedi, si dhe redaktor i librit "Hjärnan och medvetandet" (Truri dhe vetëdija). Është vetëdija ajo që vendos se çfarë do të jemi dhe çfarë do të bëjmë.
Vetë psikologjia ishte në fillimet e saj shkenca që merrej me vetëdijen. Pastaj dolën behavioristët (behavior=sjellje) duke dhënë shpjegime se si ata që ngrenë çështjen e vetëdijes në të vërtetë janë duke u marrë me fe. Pas kësaj vetëdija është parë si një çështje të cilës nuk ia vlen t´i përkushtohesh. Kjo, për dy arsye. Për shumë studiues të trurit vetëdija ka qenë e vështirë për ta kapur. Është më e lehtë të hetosh disa tipe qelizash nervore apo të zbulosh lëndë të reja sinjaldhënëse. Të bësh studime mbi vetëdijen është parë si diçka e ngatërrueshme. Tingëllon më e natyrshme të dëgjosh një astrofizikant të flasë mbi gropa të zeza apo Bumin e Madh, ndërsa një neurostudiues që kapërcen në spekullime mbi vetëdijen shihet me sy të shtrembër nga kolegët. Në shumë libra mësimi mbi trurin fjala consciousness (vetëdije) as që gjendet në regjistrin e fjalëve.
Argumenti tjetër është ai që njerëzit nuk e kanë pasur arritur pjekurinë për të kapur thelbin e çështjes.
Shpirti (vetëdija dhe ç´ka tjetër) janë të pakapshme për shkencën. Por falë arritjeve të teknikës, që ka bërë të mundur shquarjen e aktivitetit te trurit, çështja mbi vetëdijen ka nisur të tërheqë vëmendjen e njerëzve.
Korja e përparme rripore në të kaltër - kliko këtu për ta parë të zmadhuar (fig. Harvard University)
Ashtu si duke përdorur një metaforë do të thonim që zemra është një pompë poashtu edhe vetëdija është një skenë teatri, kjo sipas psikologut amerikan Bernard Baars. Dritëhedhësi ndriçon atë pjesë të skenës ku ndodh diçka. Korteksi cerebral dhe thalamusi (një farë stacioni rele në mes të trurit) vendosin se ku është duke ndodhur diçka. Dritëhedhësi , rolin e të cilit sipas kësaj teorie e luajnë në tru disa qeliza nervore, drejtohet papritur kah një skenë, për tu përqëndruar më vonë po aq papritur në një skenë të re.
Shikuesit vënë re jo vetëm atë që ndriçon dritëhedhësi por shquajnë edhe zhurmë apo erëra që vijnë nga anë të tjera. Është e kuptueshme që shikuesi mund të mendojë mbi gjëra krejt të tjera si p.sh. ndonjë gabim që i është përvjedhur në punë etj.
Përmes metodave të reja të ndërtimit të shëmbëlltyrës së trurit, si ajo e tomografisë së lëshimit të pozitroneve ndryshe PET si dhe asaj MR, njerëzit kanë arritur të marrin disa njohuri të përcirta mbi se çfarë ndodh në tru kur njeriu bëhet i vetëdijshëm mbi gjëra të ndryshme. Lobi i përparmë i trurit luan një rol vendimtar, por edhe pjesë të tjera të trurit janë të përziera. Vendndodhja e vetëdijes është e vështirë të përcaktohet me saktësi pasi ajo nuk ndodhet në një bërthamë të përcaktuar të trurit. Ka qenë e mundur të hiqen, përmes operacionit, disa struktura të trurit që mendohen të jenë thelbësore duke mos u parë ndonjë humbje e vetëdijes tek pacienti.
Nëse vendndodhja e vetëdijes nuk mund të gjendet në tru atëherë sipas Descartes do të mund të thuhej se vetëdija dhe truri janë dy njësi të ndryshme. Descartes ishte ndër të parët që e shikonte trupin si një makineri, por si një katolik i mirë që ishte nuk mundej ta përfshinte shpirtin në këtë makineri.
Truri dhe shpirti mendohej të lidheshin me njëri-tjetrin përmes epifysis.
Kjo mënyrë dyale e të kuptuarit nuk ka humbur aspak nga faqja e dheut. Shumë shkencëtarë me famë të kohëve moderne ishin apo janë akoma dyalistë. Marrësi i çmimit Nobel neurofiziologu John Eccles, që ishte gjithashtu katolik, thonte se shpirti vjen kur truri nis të ndërtohet tek embrioni në javën e tretë.
Sot, pjesa më e madhe e studiuesve të trurit, mendojnë se vetëdija mund të thjeshtohet në procese neurokimike apo qarqe nervore në tru, thotë Lagercrantz. Truri, sipas tyre, është në të vërtetë një kompjuter biologjik ndërsa vetëdija një mbifenomen, d.m.th. një nënprodukt i makinerisë biollogjike.
Lagercrantz është i mendimit se nuk mund t'i afrohesh vetëdijes me metoda të zakonshme biologjike e thjeshtuese por duke lënë mënjanë filozofinë shkencore klasike dhe duke gjetur rrugë të reja të arsyetimit.
Vetë psikologjia ishte në fillimet e saj shkenca që merrej me vetëdijen. Pastaj dolën behavioristët (behavior=sjellje) duke dhënë shpjegime se si ata që ngrenë çështjen e vetëdijes në të vërtetë janë duke u marrë me fe. Pas kësaj vetëdija është parë si një çështje të cilës nuk ia vlen t´i përkushtohesh. Kjo, për dy arsye. Për shumë studiues të trurit vetëdija ka qenë e vështirë për ta kapur. Është më e lehtë të hetosh disa tipe qelizash nervore apo të zbulosh lëndë të reja sinjaldhënëse. Të bësh studime mbi vetëdijen është parë si diçka e ngatërrueshme. Tingëllon më e natyrshme të dëgjosh një astrofizikant të flasë mbi gropa të zeza apo Bumin e Madh, ndërsa një neurostudiues që kapërcen në spekullime mbi vetëdijen shihet me sy të shtrembër nga kolegët. Në shumë libra mësimi mbi trurin fjala consciousness (vetëdije) as që gjendet në regjistrin e fjalëve.
Argumenti tjetër është ai që njerëzit nuk e kanë pasur arritur pjekurinë për të kapur thelbin e çështjes.
Shpirti (vetëdija dhe ç´ka tjetër) janë të pakapshme për shkencën. Por falë arritjeve të teknikës, që ka bërë të mundur shquarjen e aktivitetit te trurit, çështja mbi vetëdijen ka nisur të tërheqë vëmendjen e njerëzve.
Korja e përparme rripore në të kaltër - kliko këtu për ta parë të zmadhuar (fig. Harvard University)
Ashtu si duke përdorur një metaforë do të thonim që zemra është një pompë poashtu edhe vetëdija është një skenë teatri, kjo sipas psikologut amerikan Bernard Baars. Dritëhedhësi ndriçon atë pjesë të skenës ku ndodh diçka. Korteksi cerebral dhe thalamusi (një farë stacioni rele në mes të trurit) vendosin se ku është duke ndodhur diçka. Dritëhedhësi , rolin e të cilit sipas kësaj teorie e luajnë në tru disa qeliza nervore, drejtohet papritur kah një skenë, për tu përqëndruar më vonë po aq papritur në një skenë të re.
Shikuesit vënë re jo vetëm atë që ndriçon dritëhedhësi por shquajnë edhe zhurmë apo erëra që vijnë nga anë të tjera. Është e kuptueshme që shikuesi mund të mendojë mbi gjëra krejt të tjera si p.sh. ndonjë gabim që i është përvjedhur në punë etj.
Përmes metodave të reja të ndërtimit të shëmbëlltyrës së trurit, si ajo e tomografisë së lëshimit të pozitroneve ndryshe PET si dhe asaj MR, njerëzit kanë arritur të marrin disa njohuri të përcirta mbi se çfarë ndodh në tru kur njeriu bëhet i vetëdijshëm mbi gjëra të ndryshme. Lobi i përparmë i trurit luan një rol vendimtar, por edhe pjesë të tjera të trurit janë të përziera. Vendndodhja e vetëdijes është e vështirë të përcaktohet me saktësi pasi ajo nuk ndodhet në një bërthamë të përcaktuar të trurit. Ka qenë e mundur të hiqen, përmes operacionit, disa struktura të trurit që mendohen të jenë thelbësore duke mos u parë ndonjë humbje e vetëdijes tek pacienti.
Nëse vendndodhja e vetëdijes nuk mund të gjendet në tru atëherë sipas Descartes do të mund të thuhej se vetëdija dhe truri janë dy njësi të ndryshme. Descartes ishte ndër të parët që e shikonte trupin si një makineri, por si një katolik i mirë që ishte nuk mundej ta përfshinte shpirtin në këtë makineri.
Truri dhe shpirti mendohej të lidheshin me njëri-tjetrin përmes epifysis.
Kjo mënyrë dyale e të kuptuarit nuk ka humbur aspak nga faqja e dheut. Shumë shkencëtarë me famë të kohëve moderne ishin apo janë akoma dyalistë. Marrësi i çmimit Nobel neurofiziologu John Eccles, që ishte gjithashtu katolik, thonte se shpirti vjen kur truri nis të ndërtohet tek embrioni në javën e tretë.
Sot, pjesa më e madhe e studiuesve të trurit, mendojnë se vetëdija mund të thjeshtohet në procese neurokimike apo qarqe nervore në tru, thotë Lagercrantz. Truri, sipas tyre, është në të vërtetë një kompjuter biologjik ndërsa vetëdija një mbifenomen, d.m.th. një nënprodukt i makinerisë biollogjike.
Lagercrantz është i mendimit se nuk mund t'i afrohesh vetëdijes me metoda të zakonshme biologjike e thjeshtuese por duke lënë mënjanë filozofinë shkencore klasike dhe duke gjetur rrugë të reja të arsyetimit.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:30
Shkencëtarët, duke hetuar përvojat e njerëzve që kanë qenë pranë vdekjes, thonë të kenë gjetur dëshmi të cilat sugjerojnë se ndërgjegja mund të vazhdojë së qënuri edhe pasi truri ka pushuar së funksionuari.
Kërkimi i cili i iu paraqit shkencëtarëve në Institutin e Teknologjisë në California, ringjalli debatin mbi temën nëse do të kishte jetë pas vdekjes. "Studimet janë shumë domethënëse në atë që ne kishim të bënim me një grup njerëzish truri i të cilëve nuk funksiononte më…, të cilët kishin proçese 'mendimesh të lëngeta' me arsyetime dhe një kujtesë mbi ngjarjet të cilat kishin ndodhur në kohën kur truri i tyre nuk funksiononte më.’ Kështu deklaroi doktor Sam Parnia në një intervistë, i cili është një nga dy doktorët e Spitalit të përgjithshëm të Southampton në Angli, të cilët kanë studiuar rastet e përjetimeve pranë vdekjes.
“Ne kemi nevojë për të bërë studime më të gjëra në këtë fushë por mundësia është që shpirti i njeriut të vazhdojë të mendojë dhe të arsyetojë edhe pasi zemra e njeriut të ketë pushuar së rrahuri dhe kur ai nuk merr më frymë dhe veprimtaria e trurit të jetë zero".
Doktor Parnia tregonte mbi studimet e tij fillestare të cilat ai i kishte kryer së bashku me kolegët e tij. Rrezultatet e kërkimeve ishin publikuar në revistën ‘Journal of Resuscitation’. Rrezultatet e studimit të tyre kishin qenë aq premtuese sa që ishin mbledhur fonde për të bërë kërkime të reja dhe për të vazhduar mbledhjen e dëshmive.
Shkencëtarët e Spitalit të Përgjithshëm të Southampton gjatë studimit të tyre kishin marrë në pyetje 63 pacientë brenda javës së cilës ata kishin pësuar infarkt. 7 prej tyre mbanin mend çfarë kishin përjetuar. Katër prej përjetimeve ishin të kategorisë pranë-vdekjes. Bëhet fjalë për ndjenja të prehjes dhe gëzimit, kohe që ecën me të shpejtë përpara, rritje të aftësisë të së shquarit, humbje të vetëdijes mbi pasjen e trupit, parje të një drite të bardhë, hyrje në një botë tjetër, takim me një qenie të panjohur dhe mbërritjen në një pikë nga e cila nuk ka kthim prapa.
Një pacient kishte moshën 2 vjeç e gjysëm kur zemra i pushoi së rrahuri. Pas një kohe doktorët mundën ta ringjallnin atë. Prindërit e tij lajmëruan doktor Parnia-n pasi i biri kishte vizatuar veten e tij të lidhur fort pas një tollumbaci prej nga ku shikonte trupin e tij të pa jetë të shtrirë në shtratin e spitalit.
Kur e kishin pyetur se çfarë kishte dashur të tregonte me tollumbacin, ai kishte treguar që “kur vdisje shikoje një dritë dhe kishe një lidhje të fortë pas saj”. Edhe pasi kaluan 6 muaj pas asaj ngjarjeje, djali vazhdonte te vizatonte te njëjtën skenë.
Asnjëri prej këtyre pacientëve nuk ka pasur ulje të nivelit të oksigjenit në trup që mendohet të shkaktojë përjetimin e gjërave të mësipërme.
Udhëheqësi i këtyre studimeve Dr Sam Parnia thotë se askush nuk e kupton plotësisht se si arrijnë qelizat e trurit të formojnë mendimet.
Ai thotë se ndoshta mendja apo ndërgjegja janë të pavarura nga truri. Se qelizat e trurit janë si të gjitha qelizat e tjera të trupit, ato kanë aftësi për të prodhuar proteina dhe kemikale, por nuk janë në gjendje të prodhojnë dukurinë subjektive të mendimit që gjendet tek ne. Truri për ndërgjegjen duhet të jetë një lloj përçuesi i cili po ashtu si aparati televiziv kap valët dhe i kthen ato në pamje dhe zë.
Por këto përfundime janë kundërshtuar nga neurologët. Dr Chris Freeman, psikiatër dhe psikoterapist në Spitalin Mbretëror të Edinburg-ut thotë se nuk ka prova që vërtetojnë se përjetimet për të cilat flitet kanë ndodhur kur truri kishte pushuar së funksionuari.
Ai thotë se dihet që kujtesës nuk mund t'i besohet kryekëput. Kur përjetojmë diçka ne e dimë me siguri të lartë që ajo ka ndodhur por nuk jemi aspak të sigurtë kur është fjala për të treguar se kur ka ndodhur.
Kështu mund të jetë që përjetimet të kenë ndodhur gjatë kohës së marrjes së vetes, apo pak përpara infarktit
Kërkimi i cili i iu paraqit shkencëtarëve në Institutin e Teknologjisë në California, ringjalli debatin mbi temën nëse do të kishte jetë pas vdekjes. "Studimet janë shumë domethënëse në atë që ne kishim të bënim me një grup njerëzish truri i të cilëve nuk funksiononte më…, të cilët kishin proçese 'mendimesh të lëngeta' me arsyetime dhe një kujtesë mbi ngjarjet të cilat kishin ndodhur në kohën kur truri i tyre nuk funksiononte më.’ Kështu deklaroi doktor Sam Parnia në një intervistë, i cili është një nga dy doktorët e Spitalit të përgjithshëm të Southampton në Angli, të cilët kanë studiuar rastet e përjetimeve pranë vdekjes.
“Ne kemi nevojë për të bërë studime më të gjëra në këtë fushë por mundësia është që shpirti i njeriut të vazhdojë të mendojë dhe të arsyetojë edhe pasi zemra e njeriut të ketë pushuar së rrahuri dhe kur ai nuk merr më frymë dhe veprimtaria e trurit të jetë zero".
Doktor Parnia tregonte mbi studimet e tij fillestare të cilat ai i kishte kryer së bashku me kolegët e tij. Rrezultatet e kërkimeve ishin publikuar në revistën ‘Journal of Resuscitation’. Rrezultatet e studimit të tyre kishin qenë aq premtuese sa që ishin mbledhur fonde për të bërë kërkime të reja dhe për të vazhduar mbledhjen e dëshmive.
Shkencëtarët e Spitalit të Përgjithshëm të Southampton gjatë studimit të tyre kishin marrë në pyetje 63 pacientë brenda javës së cilës ata kishin pësuar infarkt. 7 prej tyre mbanin mend çfarë kishin përjetuar. Katër prej përjetimeve ishin të kategorisë pranë-vdekjes. Bëhet fjalë për ndjenja të prehjes dhe gëzimit, kohe që ecën me të shpejtë përpara, rritje të aftësisë të së shquarit, humbje të vetëdijes mbi pasjen e trupit, parje të një drite të bardhë, hyrje në një botë tjetër, takim me një qenie të panjohur dhe mbërritjen në një pikë nga e cila nuk ka kthim prapa.
Një pacient kishte moshën 2 vjeç e gjysëm kur zemra i pushoi së rrahuri. Pas një kohe doktorët mundën ta ringjallnin atë. Prindërit e tij lajmëruan doktor Parnia-n pasi i biri kishte vizatuar veten e tij të lidhur fort pas një tollumbaci prej nga ku shikonte trupin e tij të pa jetë të shtrirë në shtratin e spitalit.
Kur e kishin pyetur se çfarë kishte dashur të tregonte me tollumbacin, ai kishte treguar që “kur vdisje shikoje një dritë dhe kishe një lidhje të fortë pas saj”. Edhe pasi kaluan 6 muaj pas asaj ngjarjeje, djali vazhdonte te vizatonte te njëjtën skenë.
Asnjëri prej këtyre pacientëve nuk ka pasur ulje të nivelit të oksigjenit në trup që mendohet të shkaktojë përjetimin e gjërave të mësipërme.
Udhëheqësi i këtyre studimeve Dr Sam Parnia thotë se askush nuk e kupton plotësisht se si arrijnë qelizat e trurit të formojnë mendimet.
Ai thotë se ndoshta mendja apo ndërgjegja janë të pavarura nga truri. Se qelizat e trurit janë si të gjitha qelizat e tjera të trupit, ato kanë aftësi për të prodhuar proteina dhe kemikale, por nuk janë në gjendje të prodhojnë dukurinë subjektive të mendimit që gjendet tek ne. Truri për ndërgjegjen duhet të jetë një lloj përçuesi i cili po ashtu si aparati televiziv kap valët dhe i kthen ato në pamje dhe zë.
Por këto përfundime janë kundërshtuar nga neurologët. Dr Chris Freeman, psikiatër dhe psikoterapist në Spitalin Mbretëror të Edinburg-ut thotë se nuk ka prova që vërtetojnë se përjetimet për të cilat flitet kanë ndodhur kur truri kishte pushuar së funksionuari.
Ai thotë se dihet që kujtesës nuk mund t'i besohet kryekëput. Kur përjetojmë diçka ne e dimë me siguri të lartë që ajo ka ndodhur por nuk jemi aspak të sigurtë kur është fjala për të treguar se kur ka ndodhur.
Kështu mund të jetë që përjetimet të kenë ndodhur gjatë kohës së marrjes së vetes, apo pak përpara infarktit
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:34
Shëndeti: Ndihmë për të luftuar rënien e flokëve
Data e botimit: E hënë , 20 mars 2000
Lënda: Rënia e flokëve
Fenomeni fillon në moshën në mes 20 deri 30 vjeçëve. Flokët bëhen më të dobët, bijnë në mënyrë masive dhe nuk dalin më të rinj. Mbi 70 % e burrave vuajnë nga rënia e flokëve. Fajin për këtë e ka kryesisht hormoni seksual mashkullor testosteron.
Një njeri i shëndetshëm ka nga 100 000 deri 130 000 qime flokësh. Floku i njeriut zgjatet me rreth 2 milimetra në javë.
Ushqimi i keq dhe sëmundjet e zgjasin proçesin e rritjes së flokëve.
Çezari mundohej të fshihte flokët e rënë duke vendosur një kurorë përqark kokës.
Shkaqet e rënies së flokëve
Flokët rriten për dy deri tre vjet përpara se të bijnë. Rënia e flokëve të vjetër është krejt natyrale. Nga pori prej të cilit ra floku i vjetër zakonisht pas një farë kohe del një qime e re floku. Në një ditë njerëzve mund t´u binë 150 qime flokësh. Ka shkaqe të ndryshme që shkaktojnë rënien e flokëve, si ndonjë sëmundje infektoze, përdorimi i një ilaçi të caktuar etj.
Rënie flokësh e trashëguar
Rënia e flokëve mund të shkaktohet edhe nga trashëgimia gjenetike. Hormoni seksual testosteron krijon lidhje me një enzimë të caktuar dhe shndërrohet në një dihidrotestosteron - apo si ç´emërohet ndryshe DHT. Kjo futet nëpërmjet gjakut që riqarkullon në rrënjët e flokëve dhe ngunjohet aty. DHT jo vetëm pengon rritjen e flokëve por edhe ndalon daljen e flokëve të rinj. Me kalimin e kohës, porja mbyllet krejt.
Flokët e trashë zëvendësohen me flokë shumë më të imët, më të shkurtër, dhe të thinjura. Rënia fillon në dy anët e ballit dhe pastaj ndiqet nga krijimi i një tulle në pjesën e prapme të kokës.
Propecia - një mjet kundër rënies së flokëve
Propecia bllokon enzimën që lidhet me Testosteronin duke e penguar kështu këtë lidhje. Numri i DHT në lëkurën e kokës pakësohet kështu me dy të tretat. Kjo bën që të ndalojë rënia e flokëve në pjesën më të madhe të burrave , dhe në shumë raste arrijnë rrënjët e flokëve të rigjenerohen dhe të prodhojnë flokë të fuqishëm si më parë.
Megjithëse nuk ka prova, 2% e burrave që marrin tabletën Propecia thonë se ajo i bën impotentë por 90 % e tyre thonë se nuk ndjejnë asnjë lloj ndryshimi në fuqinë e tyre seksuale. Tableta duhet marrë përditë, dhe nëse ndalohet marrja e saj, proçesi i rënies së flokëve nis nga e para.
Propecia nuk funksionon për gratë. Gratë shtatzëna nuk duhet në asnjë mënyrë të marrin apo qoftë edhe të prekin me dorë ato tableta sepse kjo mund të çonte në shpërfytyrimin e foshnjeve që do të lindnin.
Data e botimit: E hënë , 20 mars 2000
Lënda: Rënia e flokëve
Fenomeni fillon në moshën në mes 20 deri 30 vjeçëve. Flokët bëhen më të dobët, bijnë në mënyrë masive dhe nuk dalin më të rinj. Mbi 70 % e burrave vuajnë nga rënia e flokëve. Fajin për këtë e ka kryesisht hormoni seksual mashkullor testosteron.
Një njeri i shëndetshëm ka nga 100 000 deri 130 000 qime flokësh. Floku i njeriut zgjatet me rreth 2 milimetra në javë.
Ushqimi i keq dhe sëmundjet e zgjasin proçesin e rritjes së flokëve.
Çezari mundohej të fshihte flokët e rënë duke vendosur një kurorë përqark kokës.
Shkaqet e rënies së flokëve
Flokët rriten për dy deri tre vjet përpara se të bijnë. Rënia e flokëve të vjetër është krejt natyrale. Nga pori prej të cilit ra floku i vjetër zakonisht pas një farë kohe del një qime e re floku. Në një ditë njerëzve mund t´u binë 150 qime flokësh. Ka shkaqe të ndryshme që shkaktojnë rënien e flokëve, si ndonjë sëmundje infektoze, përdorimi i një ilaçi të caktuar etj.
Rënie flokësh e trashëguar
Rënia e flokëve mund të shkaktohet edhe nga trashëgimia gjenetike. Hormoni seksual testosteron krijon lidhje me një enzimë të caktuar dhe shndërrohet në një dihidrotestosteron - apo si ç´emërohet ndryshe DHT. Kjo futet nëpërmjet gjakut që riqarkullon në rrënjët e flokëve dhe ngunjohet aty. DHT jo vetëm pengon rritjen e flokëve por edhe ndalon daljen e flokëve të rinj. Me kalimin e kohës, porja mbyllet krejt.
Flokët e trashë zëvendësohen me flokë shumë më të imët, më të shkurtër, dhe të thinjura. Rënia fillon në dy anët e ballit dhe pastaj ndiqet nga krijimi i një tulle në pjesën e prapme të kokës.
Propecia - një mjet kundër rënies së flokëve
Propecia bllokon enzimën që lidhet me Testosteronin duke e penguar kështu këtë lidhje. Numri i DHT në lëkurën e kokës pakësohet kështu me dy të tretat. Kjo bën që të ndalojë rënia e flokëve në pjesën më të madhe të burrave , dhe në shumë raste arrijnë rrënjët e flokëve të rigjenerohen dhe të prodhojnë flokë të fuqishëm si më parë.
Megjithëse nuk ka prova, 2% e burrave që marrin tabletën Propecia thonë se ajo i bën impotentë por 90 % e tyre thonë se nuk ndjejnë asnjë lloj ndryshimi në fuqinë e tyre seksuale. Tableta duhet marrë përditë, dhe nëse ndalohet marrja e saj, proçesi i rënies së flokëve nis nga e para.
Propecia nuk funksionon për gratë. Gratë shtatzëna nuk duhet në asnjë mënyrë të marrin apo qoftë edhe të prekin me dorë ato tableta sepse kjo mund të çonte në shpërfytyrimin e foshnjeve që do të lindnin.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:37
Regaine është një kurë që vepron kundër rënies së trashëguar të flokëve dhe mund të ndihmojë 4 nga 5 përdorues të mos humbasin më flokë nëse e përdorin këtë kurë që në fazat e para të rënies së flokëve.
Flokët janë të lidhura me aftësinë e njeriut për të qënë i tërheqshëm nga ana shoqërore dhe seksuale. Prandaj rënia e flokëve mund të ndikojë në mënyrën se si njeriu ndjehet. Shumë meshkuj ndjejnë sikur rënia e flokëve i bën më pak të tërheqshëm dhe më pak burra, sidomos nëse kjo rënie fillon që herët.
Zakonisht të gjithë meshkujt në fillim nuk duan ta pranojnë që po u bien flokët. Pastaj i kap paniku kur bëjnë mendime mbi gjërat negative që mund të vinin si pasojë e kësaj rënieje flokësh.
Disa vetë përpiqen ta fshehin pjesët e kokës ku flokët kanë rënë.
Njeriu nuk ka përse të ndjehet keq nga rënia e flokëve pasi kjo është një pjesë e vetë personalitetit të tij.
Megjithatë ka rrugë për të ngadalsuar apo penguar rënien e flokëve.
Regaine është një kurë që vepron kundër rënies së trashëguar të flokëve dhe mund të ndihmojë 4 nga 5 përdorues të mos humbasin më flokë nëse e përdorin këtë kurë që në fazat e para të rënies së flokëve. Në disa raste atyre u shtohen qime të reja flokësh.
Kohët e fundit ka dalur një lloj i ri Regaine - Regaine® Extra Strength - i cili sipas studimeve jep rezultate të dukshme pas 16 javësh ku flokët mund të ndalojnë së rënuri dhe mund të shtojë numrin e qimeve të flokëve me 40 % ose më tepër brenda një periudhe 1 vjeçare kohe.
Regaine jep rezultate vetëm për rastet më poshtë të gjitha së bashku: rastin e rënies së trashëguar të flokëve, kur nuk kanë kaluar akoma 10 vjet që nga fillimi i rënies së flokëve, kur tulla nuk është më e madhe se 10 centimetra, kur njeriu nuk ka sëmundje të tjera.
Regaine ka aftësi të riaktivizojë qelizat e qimeve të flokëve prandaj duhet të përdoret përditë në ato pjesë të kokës ku qimet e flokëve kanë filluar të bëhen më të imta d.m.th. ku qelizat e qimeve kanë filluar të bien në një fazë gjumi.
Gjatë 2 deri 6 javëve të para të kurimit me Regaine mund të ndodhë që të bien më tepër flokë se zakonisht por kjo nuk është gjë për tu shqetsuar pasi qimet e vjetra të flokëve janë duke rënë për t´u lënë vend qimeve të reja. Është me shumë rëndësi që kurimi me Regaine gjatë kësaj faze të vazhdojë pa ndërprerje. Gjithashtu po gjatë kësaj periudhe fillestare mund të ndodhë që lëkura e kokës të acarohet. Ky acarim pushon pas disa ditësh. Nëse shqetësimi vazhdon, duhet të ndërpresësh kurën dhe të këshillohesh me një mjek përpara se të vazhdosh më tutje.
Për të arritur rezultate sa më të mira Regaine duhet përdorur dy herë më ditë tek daljet e flokëve që nuk duhet të jenë të lagura.
Ky kurim duhet kthyer në një zakon, ashtu si larja e dhëmbëve.
Me Regaine njeriu duhet të kurohet tërë jetës, nëse pushon së përdoruri këtë kurë brenda dy tre muajsh do të fillonte përsëri rënia e flokëve.
Për hollësi të mëtejshme shiko:
Flokët janë të lidhura me aftësinë e njeriut për të qënë i tërheqshëm nga ana shoqërore dhe seksuale. Prandaj rënia e flokëve mund të ndikojë në mënyrën se si njeriu ndjehet. Shumë meshkuj ndjejnë sikur rënia e flokëve i bën më pak të tërheqshëm dhe më pak burra, sidomos nëse kjo rënie fillon që herët.
Zakonisht të gjithë meshkujt në fillim nuk duan ta pranojnë që po u bien flokët. Pastaj i kap paniku kur bëjnë mendime mbi gjërat negative që mund të vinin si pasojë e kësaj rënieje flokësh.
Disa vetë përpiqen ta fshehin pjesët e kokës ku flokët kanë rënë.
Njeriu nuk ka përse të ndjehet keq nga rënia e flokëve pasi kjo është një pjesë e vetë personalitetit të tij.
Megjithatë ka rrugë për të ngadalsuar apo penguar rënien e flokëve.
Regaine është një kurë që vepron kundër rënies së trashëguar të flokëve dhe mund të ndihmojë 4 nga 5 përdorues të mos humbasin më flokë nëse e përdorin këtë kurë që në fazat e para të rënies së flokëve. Në disa raste atyre u shtohen qime të reja flokësh.
Kohët e fundit ka dalur një lloj i ri Regaine - Regaine® Extra Strength - i cili sipas studimeve jep rezultate të dukshme pas 16 javësh ku flokët mund të ndalojnë së rënuri dhe mund të shtojë numrin e qimeve të flokëve me 40 % ose më tepër brenda një periudhe 1 vjeçare kohe.
Regaine jep rezultate vetëm për rastet më poshtë të gjitha së bashku: rastin e rënies së trashëguar të flokëve, kur nuk kanë kaluar akoma 10 vjet që nga fillimi i rënies së flokëve, kur tulla nuk është më e madhe se 10 centimetra, kur njeriu nuk ka sëmundje të tjera.
Regaine ka aftësi të riaktivizojë qelizat e qimeve të flokëve prandaj duhet të përdoret përditë në ato pjesë të kokës ku qimet e flokëve kanë filluar të bëhen më të imta d.m.th. ku qelizat e qimeve kanë filluar të bien në një fazë gjumi.
Gjatë 2 deri 6 javëve të para të kurimit me Regaine mund të ndodhë që të bien më tepër flokë se zakonisht por kjo nuk është gjë për tu shqetsuar pasi qimet e vjetra të flokëve janë duke rënë për t´u lënë vend qimeve të reja. Është me shumë rëndësi që kurimi me Regaine gjatë kësaj faze të vazhdojë pa ndërprerje. Gjithashtu po gjatë kësaj periudhe fillestare mund të ndodhë që lëkura e kokës të acarohet. Ky acarim pushon pas disa ditësh. Nëse shqetësimi vazhdon, duhet të ndërpresësh kurën dhe të këshillohesh me një mjek përpara se të vazhdosh më tutje.
Për të arritur rezultate sa më të mira Regaine duhet përdorur dy herë më ditë tek daljet e flokëve që nuk duhet të jenë të lagura.
Ky kurim duhet kthyer në një zakon, ashtu si larja e dhëmbëve.
Me Regaine njeriu duhet të kurohet tërë jetës, nëse pushon së përdoruri këtë kurë brenda dy tre muajsh do të fillonte përsëri rënia e flokëve.
Për hollësi të mëtejshme shiko:
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:39
Kohëndjesia vetiake është vetëm një iluzion i prodhuar nga truri ynë. Prandaj edhe koha mund të shkojë shumë ngadalë ose tepër shpejt. Por si madhësi fizike, koha mund të matet me saktësi.
Ne kemi shpikur orët për të matur kohën. Por pavarësisht nga kjo, secili ka kohëndjesinë vetiake e cila mund të ndryshojë thellësisht nga ajo e të tjerëve.
(Vijon nga Masa përkul hapësirën - Teoria e Einstein'it (Ajnshtajnit) )
Makineria kohore tru
Duke u varur nga se në cila rrethana ndodhemi, koha mund të kalojë me shpejtësi të ndryshme. Kur jemi duke pritur për diçka, koha shkon tepër ngadalë. Nëse përjetojmë shumë gjëra, atëherë koha mund të shkojë vetëtimthi pa e kuptuar. Kohëndjesia ka të bëjë me përpunimin e të dhënave në trurin tonë. Shqisat i dërgojnë trurit tërë kohës të dhëna mbi botën përjashtë. Një pjesë e tyre vijnë aty përnjëherë, një pjesë, të zhvendosura në kohë. Trurit i duhet të përpunojë këtë mori të dhënash dhe pastaj t'i rendisë këto sipas rrjedhës kohore përpara se të hyjnë në vetëdijen tonë. Sepse perceptimi njerëzor ka nevojë për caqe kohore, në mënyrë që të radhisë ngjarjet.
Hulumtuesit kanë zbuluar se shqisat tona mund të bënin një dallim kohor midis dy ngacmimeve vetëm nëse këto do të gjenin vend me një ndryshim kohor prej më tepër se 30 milisekondash. Pra koha copëtohet në trurin tonë në njësi të vogla. Brenda këtyre njësive koha nuk ekziston, çdo gjë duket të ndodhë në të njëjtën kohë. Në këtë mënyrë truri ia del mbanë të bashkërendojë ndjesitë e ndryshme në mënyrë të përsosur me njëra-tjetrën. Dhe ne na duket sikur po e përjetojmë gjithçka në të njëjtën kohë.
Eksperimente kohe në hapësirë
Të para nga ana fizike, intervalet e kohës mund të maten me saktësi përmes orësh. Por ajo që të befason është që kohëmatja varet se nga ku ndodhet ora: Astronautët morën një orë atomike me vete në një anije kozmike, e cila i binte Tokës përqark në një largësi prej 400 kilometrash nga sipërfaqja e saj. Para nisjes së kësaj anijeje, një orë tjetër atomike u akordua me përpikmëri me orën në bord. Kjo orë e dytë u la në Tokë.
Krahasimi i të dy orëve pas kthimit të anijes kozmike në Tokë solli një të papritur: Orët që ishin akorduar me përpikmëri para nisjes nuk tregonin më të njëjtën kohë. Koha në anijen kozmike - larg prej qendrës së masës së Tokës - kishte shkuar më shpejt se koha në Tokë.
Shpejtësi konstante e dritës
Një shpjegim të kësaj dukurie na e jep shpejtësia e dritës, e cila qëndron në 300 000 kilometra në sekondë - një konstante e natyrës. Pranë qendrës së një mase, p.sh. Tokës, grimcat e dritës tërhiqen. Ato e kanë të vështirë të largohen prej andej. Që shpejtësia e tyre të mbërrijë prapëseprapë konstanten e patundshme të shpejtësisë së dritës, duhet që koha të ecë më ngadalë pranë qendrës së masës . Pra koha nuk është ndonjë shkallë fizike e patundshme e Gjithësisë, por varet nga se ku dhe në cila rrethana matet.
Përmes satelitëve mund të përcaktohet pozicioni i saktë në Tokë. Por këtu është e rëndësishme matja e saktë e intervaleve të kohës. Meqënëse orët në satelit nuk ecin me të njëjtën shpejtësi si në Tokë, duhet që ky efekt të përllogaritet dhe ndreqet tërë kohës, përndryshe mund të dilnin gabime në përcaktimin e pozicionit.
Përgatiti : Alvin Ekmekçiu
Burimi: gjermanja ZDF/Die ganz andere Welt/30.11.2003
Vë re! Ky shkrim nuk lejohet të kopjohet dhe të përdoret për qëllime komerciale (fitimprurëse). Mbi lejet e përdorimit të shkrimeve të Rruzull.net lexo këtu.
Ne kemi shpikur orët për të matur kohën. Por pavarësisht nga kjo, secili ka kohëndjesinë vetiake e cila mund të ndryshojë thellësisht nga ajo e të tjerëve.
(Vijon nga Masa përkul hapësirën - Teoria e Einstein'it (Ajnshtajnit) )
Makineria kohore tru
Duke u varur nga se në cila rrethana ndodhemi, koha mund të kalojë me shpejtësi të ndryshme. Kur jemi duke pritur për diçka, koha shkon tepër ngadalë. Nëse përjetojmë shumë gjëra, atëherë koha mund të shkojë vetëtimthi pa e kuptuar. Kohëndjesia ka të bëjë me përpunimin e të dhënave në trurin tonë. Shqisat i dërgojnë trurit tërë kohës të dhëna mbi botën përjashtë. Një pjesë e tyre vijnë aty përnjëherë, një pjesë, të zhvendosura në kohë. Trurit i duhet të përpunojë këtë mori të dhënash dhe pastaj t'i rendisë këto sipas rrjedhës kohore përpara se të hyjnë në vetëdijen tonë. Sepse perceptimi njerëzor ka nevojë për caqe kohore, në mënyrë që të radhisë ngjarjet.
Hulumtuesit kanë zbuluar se shqisat tona mund të bënin një dallim kohor midis dy ngacmimeve vetëm nëse këto do të gjenin vend me një ndryshim kohor prej më tepër se 30 milisekondash. Pra koha copëtohet në trurin tonë në njësi të vogla. Brenda këtyre njësive koha nuk ekziston, çdo gjë duket të ndodhë në të njëjtën kohë. Në këtë mënyrë truri ia del mbanë të bashkërendojë ndjesitë e ndryshme në mënyrë të përsosur me njëra-tjetrën. Dhe ne na duket sikur po e përjetojmë gjithçka në të njëjtën kohë.
Eksperimente kohe në hapësirë
Të para nga ana fizike, intervalet e kohës mund të maten me saktësi përmes orësh. Por ajo që të befason është që kohëmatja varet se nga ku ndodhet ora: Astronautët morën një orë atomike me vete në një anije kozmike, e cila i binte Tokës përqark në një largësi prej 400 kilometrash nga sipërfaqja e saj. Para nisjes së kësaj anijeje, një orë tjetër atomike u akordua me përpikmëri me orën në bord. Kjo orë e dytë u la në Tokë.
Krahasimi i të dy orëve pas kthimit të anijes kozmike në Tokë solli një të papritur: Orët që ishin akorduar me përpikmëri para nisjes nuk tregonin më të njëjtën kohë. Koha në anijen kozmike - larg prej qendrës së masës së Tokës - kishte shkuar më shpejt se koha në Tokë.
Shpejtësi konstante e dritës
Një shpjegim të kësaj dukurie na e jep shpejtësia e dritës, e cila qëndron në 300 000 kilometra në sekondë - një konstante e natyrës. Pranë qendrës së një mase, p.sh. Tokës, grimcat e dritës tërhiqen. Ato e kanë të vështirë të largohen prej andej. Që shpejtësia e tyre të mbërrijë prapëseprapë konstanten e patundshme të shpejtësisë së dritës, duhet që koha të ecë më ngadalë pranë qendrës së masës . Pra koha nuk është ndonjë shkallë fizike e patundshme e Gjithësisë, por varet nga se ku dhe në cila rrethana matet.
Përmes satelitëve mund të përcaktohet pozicioni i saktë në Tokë. Por këtu është e rëndësishme matja e saktë e intervaleve të kohës. Meqënëse orët në satelit nuk ecin me të njëjtën shpejtësi si në Tokë, duhet që ky efekt të përllogaritet dhe ndreqet tërë kohës, përndryshe mund të dilnin gabime në përcaktimin e pozicionit.
Përgatiti : Alvin Ekmekçiu
Burimi: gjermanja ZDF/Die ganz andere Welt/30.11.2003
Vë re! Ky shkrim nuk lejohet të kopjohet dhe të përdoret për qëllime komerciale (fitimprurëse). Mbi lejet e përdorimit të shkrimeve të Rruzull.net lexo këtu.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:43
http://athene.as.arizona.edu/~lclose/teaching/nats102/worm.
http://athene.as.arizona.edu/~lclose/teaching/nats102/worm.
Forca e tërheqjes është ajo forcë që vendos në Gjithësi.
Forca tërheqëse midis masave, forca e gravitetit (rëndesës), vepron kudo në Gjithësi. Edhe sistemi ynë planetar është i rregulluar përmes bashkëveprimit të forcave të tërheqjes dhe atyre qendërikëse (centrifuge) ndërmjet trupave qiellorë. Gjithçka gjendet në një baraspeshim të ujdisur me imtësi.
Masa përkul hapësirën
Që me Newton'in (Njutoni) pandehej se forca tërheqëse midis masave reagon në çast. Por duke ditur se asgjë nuk mund të jetë më e shpejtë se shpejtësia e dritës u detyruan dijetarët të braktisin këtë lloj përfytyrimi. Ata skicuan një botëkuptim të ri fizik, në të cilin nuk janë më forcat e tërheqjes ato që ndikojnë në qarkullimin e planetëve po ku gravitacioni shihet më tepër si veçori gjeometrike e hapësirës.
Nëse një masë sillet përqark në Gjithësi, ajo përkul hapësirën me praninë e saj - në të njëjtën mënyrë si një sferë prej hekuri shtyp përposhtë një cipë të tendosur llastiku duke bërë një zar që sillet përqark kësaj grope të mbajë të njëjtën orbitë. Sipas kësaj teorie, përkulja a hapësirës, shkaktuar nga Toka, mban Hënën në orbitën e saj.
Pasqyrim i shfytyruar i Gjithësisë
Albert Einstein (Ajnshtajni) ishte themeluesi kësaj teorie, të cilën ai e ka formuluar në Teorinë e tij të Përgjithshme të Relativitetit. Që me Eintstein'in dimë se drita i korrespondon masës: E = mc². Ku E është energjia e trupit, m masa e tij, ndërsa c është shpejtësia e dritës. Kështu kur masat tërhiqen nga masa të tjera, e njëjta gjë duhet të ndodhë edhe me dritën. Por çfarë do të thotë kjo për pamjet që marrim nga qielli me yje që shohim ne ?
Sipas mënyrës më të fundit të shikimit të Gjithësisë, hapësira shtrembërohet në prani të masave. Kështu krijohet një zbrazëti në *kohë-hapësirë (A.E.) e cila ndikon edhe në grimcat e dritës: ato tërhiqen nga masa. Kështu ajo që ne shohim nuk është një shëmbëlltyrë e përpiktë e materies së ndritshme, por një pasqyrim i shfytyruar i saj.
*Kohëndjesia(A.E.)
Me botëkuptimin e ri fizikal duhet të ndryshojmë edhe përfytyrimin tonë mbi kohën. Kohëndjesia vetiake është një iluzion i prodhuar nga mendja jonë. Si madhësi fizike, koha është e matëshme. Por edhe këtu ka disa të papritura.
Më përpara: S'ka asnjë gjë më të shpejtë se drita
Më tej: Gjëza e kohës
Shënim:Shenja * e shoqëruar nga (A.E.) tregon se termi është thurur nga autori i shkrimit Alvin Ekmekçiu.
https://www.youtube.com/watch?v=VvhimW97Kj4&NR=1
Dernière édition par le Mer 9 Jan - 14:11, édité 3 fois
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:51
]color=violet] Lufta kunder baktereve
Njeriu: Lufta e padukshme
Data e botimit: E enjte , 07 mars 2002
Lënda: Mikroorganizmat
Për çdo antibiotik që marrim shtohet qëndresa e bakterieve. Shkencëtarëve u duhet të gjejnë mënyra gjithnjë e më finoke për t´i bërë zapt ato.
Bakteriet nuk duken dhe nuk dëgjohen. Ata gjenden në duart e tua, në tryezën tënde të ngrënies dhe në ajrin që ti thith, menjëfjalë gjithandej. Ato shumohen dhjetra mijra herë më shpejt se lepujt. Dhe megjithëse ata janë armiqtë tanë, jemi ne që i ndihmojmë ata të përhapen.
Ndikimi i penicilinës, që kur u shpik nga Flemings në vitin 1920 ishte një kthesë rrënjësore, tani po zbehet. Penicilina nuk ndikon më fare ndaj disa bakterieve. Bakteriet arrijnë gjithnjë e më tepër t'u mbijetojnë kurave mjekësore. Ato kanë fituar qëndrueshmëri.
Shkencëtarët dalin gjithnjë me ilaçe të reja që do të mbrojnë njeriun nga infeksionet. Por bakteriet zhvillohen dhe i përshtaten mjedisit të ri. Atëherë njerëzve u mbetet vetëm të gjejnë helme të reja për të vazhduar luftën.
Forca e qëndrueshmërisë së bakterieve vjen në fillim ngaqë në masën e trashëgimisë që njihet si DNA (Acidi deoksiribobërthamor, ndryshe ADB) ndodhin ndryshime dhe mutacione. Mutacionet nuk janë të zakonshme dhe pjesa më e madhe e atyre që ndodhin nuk ndikojnë në mënyrën si bakteriet i kundërveprojnë antibiotikëve. Por ndonjëherë krijohen mutacione që sjellin përparësi për bakteriet.
Zhvillimi i qëndrueshmërisë është një shembull tipik i evolucionit darwinian.
Kur një njeri i infektuar me bakterie merr antibiotikë atëherë pjesa më e madhe e bakterieve nuk do të rriten më ose do të vdesin. Por llojet rezistente të kësaj bakterie mbeten të paprekura. Ato shtohen si gjithnjë duke u ndarë me përshpejtim. Në këtë mënyrë bakteriet rezistente fillojnë të mbizotërojnë. Ato përhapen dhe brenda një kohe të shkurtër pjesa më e madhe e llojeve të bakterieve zëvendësohen me këtë lloj.
Sa më tepër antibiotikë të përdoret aq më të qëndrueshme bëhen bakteriet. Prandaj është e rëndësishme që njeriu t´i kthehet antibiotikës vetëm kur me të vërtetë e ka të nevojshme dhe vetëm kur sëmundja ka të bëjë me bakteriet. Në rastet e zakonshme të infektimeve si ç´është ftohja shkaktari është virusi. Antibiotika nuk mund t'i bëjë asgjë virusit kështu që është krejt e panevojshme të përdoret.
Qëndrueshmëria e bakterieve mund të përhapet përveç se nëpërmjet ndarjes së qelizës edhe nëpërmjet përcjelljes së disa rrathëve të vegjël të DNA-së, plazmideve, me gjene rezistente nga bakteria në bakterie.
Disa bakterie që infektojnë trupin tonë nuk janë rezistente. Mirëpo në zorrën tonë gjenden edhe bakterie të tjera të padëmshme të cilat janë shpesh rezistente. Nëse këto bakterie të zorrës bijnë në kontakt me bakteriet që na kanë infektuar atëherë kopjet e plazmideve të tyre mund të kalojnë në këto bakterie, që pastaj ndahen dhe vazhdojnë të na infektojnë më tepër. Në këtë rast trajtimi me antibiotikë nuk funksionon më. Bakteriet janë bërë rezistente dhe akoma më të rrezikshme.
Në luftën midis njeriut dhe bakterieve ajo që vlen është të shfrytëzohen dobësitë e armikut. Bakteriet kanë përqak tyre një mur mbrojtës ndaj sulmeve. Penicilina dhe disa antibiotikë të tjera vrasin bakteriet përmes pengimit të bakterieve për të ndërtuar këtë mur. Pastaj ka edhe një grup tjetër të madh antibiotikësh që veprojnë duke u shkatërruar procesin e metabolizmit (shkëmbimit të lëndëve), dhe të tjera që shkatërrojnë DNA-në e bakteries. P.sh. tetraciklina saboton prodhimin e proteinave nga bakteria. Poashtu si njerëzit edhe bakteriet kanë nevojë për proteinat e tyre që të rriten dhe të ndjehen mirë.
Qëndrueshmëria e bakteries ndaj antibiotikut mund të ketë të bëjë me disa cilësi të saja si ajo e mbështjellëses së jashtme të saj që nuk e lejon antibiotikun të përçohet brenda, ose me atë që bakteria heq qafe atë molekulë të cilën antibiotiku ka për shënjestër. Mund të ndodhë edhe që bakteria prodhon lëndë të cilat shkatërrojnë antibiotikun ose bakteria gjen rrugë të tjera për të prodhuar lëndët jetësore të saja.
Sot ka ka bakterie të qëndrueshme ndaj çdo lloji antibiotiku që njohim. Antiobiotikët e rinj që dalin në shitje nuk janë krejt të rinj të parë nga këndvështrimi i bakteries. Ato atibiotikë që kanë dalur në shitje këto 30 vjetët e fundit kanë qenë vetëm përmirësime të përgatesave të mëparshme dhe jo krejt të reja. Ilaçet janë pak më të shijshme dhe më të lehta për tu përtypur por funksionojnë pothuajse në të njëjtën mënyrë si më parë. Kjo bën që të ketë bakterie rezistente që më parë daljes së një ilaçi të ri.
Ata që heqin më keq nga bakteriet rezistente janë para të gjithëve ata të cilëve u është dobësuar mbrojtja imunitare për shkak të sëmundjeve të tjera. Njerëzit e shëndoshë mund të mbartin me vete bakterie rezistente dhe t´ua ngjisin të tjerëve pa u infektuar vetë.
Ajo që vlen për studiuesit është të jenë gjithnjë një hap përpara bakterieve, duke nxjerrë tërë kohës helme të reja në luftën kundër infeksioneve.
Në gusht të këtij viti u miratua një antibiotik i ri që ka një mekanizëm veprimi krejt të ri. Përgatesa që do të dalë në shitje me emrin Zyvoxid është përpunuar nga shoqëria Pharmacia & Upjohn. Zyvoxid-i i përket një grupi lëndësh që quhen oksazolidonë dhe të cilat veprojnë duke u bllokuar bakterieve prodhimin e proteinave në një fazë më të hershme se agjentët e tjerë. Ajo është efektive si ndaj stafilokokeve ashtu edhe ndaj enterokokeve dhe pneumokokeve të cilat janë bakterie tepër rezistente. Ky ilaç është përdorur që prej një viti në SHBA. Por bakteriet kanë arritur që tani të fitojnë njëfarë qëndrueshmërie ndaj tij.
Në SHBA po bëhen prova për të sulmuar bakteriet nga një këndvështrim tjetër. Kështu Gabriela Chiosis e Universitetit Colombia në New York (Nju Jork) ka gjetur kohët e fundit disa molekula të vockla që janë në gjendje të këpusin ato pjesë të DNA-së që i bën bakteriet entrokoke të qëndrueshme ndaj vankomikinës. Pasi vetë molekulat nuk janë të dëmshme për bakterien kjo nuk arrin të kuptojë se janë këto ndaj të cilave ajo duhet të bëjë qëndresë. Ndoshta jemi në rrugë të mbarë.
[/color]
Njeriu: Lufta e padukshme
Data e botimit: E enjte , 07 mars 2002
Lënda: Mikroorganizmat
Për çdo antibiotik që marrim shtohet qëndresa e bakterieve. Shkencëtarëve u duhet të gjejnë mënyra gjithnjë e më finoke për t´i bërë zapt ato.
Bakteriet nuk duken dhe nuk dëgjohen. Ata gjenden në duart e tua, në tryezën tënde të ngrënies dhe në ajrin që ti thith, menjëfjalë gjithandej. Ato shumohen dhjetra mijra herë më shpejt se lepujt. Dhe megjithëse ata janë armiqtë tanë, jemi ne që i ndihmojmë ata të përhapen.
Ndikimi i penicilinës, që kur u shpik nga Flemings në vitin 1920 ishte një kthesë rrënjësore, tani po zbehet. Penicilina nuk ndikon më fare ndaj disa bakterieve. Bakteriet arrijnë gjithnjë e më tepër t'u mbijetojnë kurave mjekësore. Ato kanë fituar qëndrueshmëri.
Shkencëtarët dalin gjithnjë me ilaçe të reja që do të mbrojnë njeriun nga infeksionet. Por bakteriet zhvillohen dhe i përshtaten mjedisit të ri. Atëherë njerëzve u mbetet vetëm të gjejnë helme të reja për të vazhduar luftën.
Forca e qëndrueshmërisë së bakterieve vjen në fillim ngaqë në masën e trashëgimisë që njihet si DNA (Acidi deoksiribobërthamor, ndryshe ADB) ndodhin ndryshime dhe mutacione. Mutacionet nuk janë të zakonshme dhe pjesa më e madhe e atyre që ndodhin nuk ndikojnë në mënyrën si bakteriet i kundërveprojnë antibiotikëve. Por ndonjëherë krijohen mutacione që sjellin përparësi për bakteriet.
Zhvillimi i qëndrueshmërisë është një shembull tipik i evolucionit darwinian.
Kur një njeri i infektuar me bakterie merr antibiotikë atëherë pjesa më e madhe e bakterieve nuk do të rriten më ose do të vdesin. Por llojet rezistente të kësaj bakterie mbeten të paprekura. Ato shtohen si gjithnjë duke u ndarë me përshpejtim. Në këtë mënyrë bakteriet rezistente fillojnë të mbizotërojnë. Ato përhapen dhe brenda një kohe të shkurtër pjesa më e madhe e llojeve të bakterieve zëvendësohen me këtë lloj.
Sa më tepër antibiotikë të përdoret aq më të qëndrueshme bëhen bakteriet. Prandaj është e rëndësishme që njeriu t´i kthehet antibiotikës vetëm kur me të vërtetë e ka të nevojshme dhe vetëm kur sëmundja ka të bëjë me bakteriet. Në rastet e zakonshme të infektimeve si ç´është ftohja shkaktari është virusi. Antibiotika nuk mund t'i bëjë asgjë virusit kështu që është krejt e panevojshme të përdoret.
Qëndrueshmëria e bakterieve mund të përhapet përveç se nëpërmjet ndarjes së qelizës edhe nëpërmjet përcjelljes së disa rrathëve të vegjël të DNA-së, plazmideve, me gjene rezistente nga bakteria në bakterie.
Disa bakterie që infektojnë trupin tonë nuk janë rezistente. Mirëpo në zorrën tonë gjenden edhe bakterie të tjera të padëmshme të cilat janë shpesh rezistente. Nëse këto bakterie të zorrës bijnë në kontakt me bakteriet që na kanë infektuar atëherë kopjet e plazmideve të tyre mund të kalojnë në këto bakterie, që pastaj ndahen dhe vazhdojnë të na infektojnë më tepër. Në këtë rast trajtimi me antibiotikë nuk funksionon më. Bakteriet janë bërë rezistente dhe akoma më të rrezikshme.
Në luftën midis njeriut dhe bakterieve ajo që vlen është të shfrytëzohen dobësitë e armikut. Bakteriet kanë përqak tyre një mur mbrojtës ndaj sulmeve. Penicilina dhe disa antibiotikë të tjera vrasin bakteriet përmes pengimit të bakterieve për të ndërtuar këtë mur. Pastaj ka edhe një grup tjetër të madh antibiotikësh që veprojnë duke u shkatërruar procesin e metabolizmit (shkëmbimit të lëndëve), dhe të tjera që shkatërrojnë DNA-në e bakteries. P.sh. tetraciklina saboton prodhimin e proteinave nga bakteria. Poashtu si njerëzit edhe bakteriet kanë nevojë për proteinat e tyre që të rriten dhe të ndjehen mirë.
Qëndrueshmëria e bakteries ndaj antibiotikut mund të ketë të bëjë me disa cilësi të saja si ajo e mbështjellëses së jashtme të saj që nuk e lejon antibiotikun të përçohet brenda, ose me atë që bakteria heq qafe atë molekulë të cilën antibiotiku ka për shënjestër. Mund të ndodhë edhe që bakteria prodhon lëndë të cilat shkatërrojnë antibiotikun ose bakteria gjen rrugë të tjera për të prodhuar lëndët jetësore të saja.
Sot ka ka bakterie të qëndrueshme ndaj çdo lloji antibiotiku që njohim. Antiobiotikët e rinj që dalin në shitje nuk janë krejt të rinj të parë nga këndvështrimi i bakteries. Ato atibiotikë që kanë dalur në shitje këto 30 vjetët e fundit kanë qenë vetëm përmirësime të përgatesave të mëparshme dhe jo krejt të reja. Ilaçet janë pak më të shijshme dhe më të lehta për tu përtypur por funksionojnë pothuajse në të njëjtën mënyrë si më parë. Kjo bën që të ketë bakterie rezistente që më parë daljes së një ilaçi të ri.
Ata që heqin më keq nga bakteriet rezistente janë para të gjithëve ata të cilëve u është dobësuar mbrojtja imunitare për shkak të sëmundjeve të tjera. Njerëzit e shëndoshë mund të mbartin me vete bakterie rezistente dhe t´ua ngjisin të tjerëve pa u infektuar vetë.
Ajo që vlen për studiuesit është të jenë gjithnjë një hap përpara bakterieve, duke nxjerrë tërë kohës helme të reja në luftën kundër infeksioneve.
Në gusht të këtij viti u miratua një antibiotik i ri që ka një mekanizëm veprimi krejt të ri. Përgatesa që do të dalë në shitje me emrin Zyvoxid është përpunuar nga shoqëria Pharmacia & Upjohn. Zyvoxid-i i përket një grupi lëndësh që quhen oksazolidonë dhe të cilat veprojnë duke u bllokuar bakterieve prodhimin e proteinave në një fazë më të hershme se agjentët e tjerë. Ajo është efektive si ndaj stafilokokeve ashtu edhe ndaj enterokokeve dhe pneumokokeve të cilat janë bakterie tepër rezistente. Ky ilaç është përdorur që prej një viti në SHBA. Por bakteriet kanë arritur që tani të fitojnë njëfarë qëndrueshmërie ndaj tij.
Në SHBA po bëhen prova për të sulmuar bakteriet nga një këndvështrim tjetër. Kështu Gabriela Chiosis e Universitetit Colombia në New York (Nju Jork) ka gjetur kohët e fundit disa molekula të vockla që janë në gjendje të këpusin ato pjesë të DNA-së që i bën bakteriet entrokoke të qëndrueshme ndaj vankomikinës. Pasi vetë molekulat nuk janë të dëmshme për bakterien kjo nuk arrin të kuptojë se janë këto ndaj të cilave ajo duhet të bëjë qëndresë. Ndoshta jemi në rrugë të mbarë.
[/color]
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 13:54
Njeriu: Bujtues në trupin tonë
Data e botimit: E martë , 20 shkurt 2001
Lënda: Mikroorganizmat
Çdo njeri është një kopsht zoologjik më vehte që strehon qindra miljarda organizma. Që nga lindja deri në vdekje përcillemi nga shoqërues për praninë e të cilëve as që nuk dimë gjë, por të cilët kanë rëndësi jetësore për ne.
Kanë kaluar tashmë njëqind vjet që nga koha kur mjekësia moderne ka zbuluar mikroorganizmat. Midis tyre bëjnë pjesë edhe bakteriet e viruset të cilave ua kemi shumë frikën. Por në të vërtetë ka më tepër mikrobe të dobishme sesa të padobishme. Kjo pasi evolucioni i ka përzgjedhur tutje pjesën më të madhe të vdekjeprurësve. Pasi është e qartë se nuk do të mundesh të mbijetosh vetë po vrave bujtinarin tënd.
Bujtuesit e njeriut
Këta bujtues të vegjël kanë shumë gjëra në dorë. Ata vendosin në se do të na kapë një sëmundje apo jo, se çfarë ere do të mbajë trupi ynë ose në se ndjehemi apo jo mirë brenda tij.
Në çdo qelizë të indeve tona jetojnë bakterie - ose mbeturina bakteresh, si mitokondrionët, të cilat u mundësojnë qelizave thithjen e oksigjenit. Përgjatë evolucionit disa bakterie të vogla janë kthyer në pjesë përbërëse organike të qelizave indore. Pak a shumë janë integruar në trupin e njeriut edhe njëqelizorët, myshkenet, kërpudhat, insektet, krimbat etj, i cili në asnjë pikë kohore të jetës nuk është ndonjëherë pa mikrobe.
Biologu Jörg Blech në librin e tij mbi historinë e bujtuesve tek ne thotë se shumë prej këtyre syresh janë shoqërues të dobishëm pa të cilët nuk do të kishim mundur të gjendeshim as ne.
Bujtuesit janë të shpërndarë në trupin tonë në një sipërfaqe të brendshme membrane mukozore prej 400 metra katrorësh. Këto bujtues futen në trupin e njeriut që kur ai është akoma në barkun e nënës dhe kur vdes njeriu merr me vete në varr një numër të madh të tyre.
Shëndeti
Në dhënie e marrje me këto bujtës trupi arrin të ruajë ballancën e tij apo atë që ne ndryshe e quajmë "shëndet". Bakteriet jo vetëm që ndihmojnë në tretjen e ushqimit dhe në krijimin e vitaminave por ato kryejnë edhe furnizimin e qelizave me lëndë ushqyese. Përveç këtyre ato thurin një gardh mbrojtës kundër mikrobeve që sjellin sëmundje dhe stërvisin sistemin tonë të imunitetit, ku çdo qëndresë ndaj sulmeve të mikrobeve sjell forcimin e fuqisë kundërsulmuese. Biles një studim ka treguar se rreziku për t'u kapur nga kanceri në lëkurë tek njerëzit është më i vogël tek ata që kanë kaluar përmes shumë infeksionesh bakteriale apo virale: fuqia e sprovuar kundërsulmuese i njeh dhe i asgjëson më shpejt qelizat kanceroze.
Një shprehje e urtë thotë: "Pak pisllëk nuk i prish punë kujt!". Dhe me të vërtetë fëmijët që kanë pasur kontakt të pakët me mikrobet dhe viruset kapen më shpejt nga sëmundjet alergjike, thotë ekspertja gjermane e alergjive Erika von Mutius. "Nga një mjedis krejtsisht të pastër, sistemi imun i fëmijës nuk ka shumë ç´të mësojë dhe kështu shtohet prirja drejt krijimit të alergjive".
Ne infektohemi tërë kohës. Kësaj nuk mund t´i shmangemi, bakteret janë në gjendje që të na zhvillojnë infeksione kur t´u teket atyre, por është e rëndësishme që trupi ynë të dijë si të sillet dhe t´i mbajë nën kontroll pasojat që sjell infeksioni.
Nuk duhet tejkaluar masa e higjenës trupore si deri në përdorimin e mjeteve dizinfektuese kur nuk është nevoja, pasi këto apo qoftë edhe vetë larja e përditshme e trupit dobësojnë fuqinë mbrojtëse të tij duke sjellur ndër pasojat tharje dhe plasaritje të lëkurës, si dhe krijimin e ekzemës. Kjo i hap rrugën mikrobeve të dëmshme të përhapen. Në këtë mënyrë njeriu padashur arrin të bëjë të kundërtën e domethënies me higjienën trupore, e cila është mbojtja ndaj sëmundjeve.
Në gojën e njeriut gjenden 500 lloje të ndryshme bakteriesh.
Shkenctarët njohin vetëm 10% të bujtuesve të gojës sonë dhe 1% të bujtuesve të trupit tonë. Në një centimetër katror lëkurë bujtojnë deri në një milion bakterie. Në sipërfaqen e jashtme të lëkurës së një njeriu të vetëm ka aq mikrobe sa ka njerëz në tërë botën. Në çdo qelizë të njeriut gjenden 10 mikrobe.
Këto bakterie nuk janë të rrezikshme për sa kohë që ka ballancë në trup.
Po zbulohen gjithnjë e më tepër bakterie dhe viruse të reja.
Meqë bakteriet dhe viruset mund të depërtojnë në inde, këto mund të shfrytëzohen për qëllime mjeksore si p.sh. për futjen e gjeneve shëruese në qelizat difektoze të trupit. Në këtë mënyrë mund të vihen nën kontroll edhe tumoret.
Roli i shumë prej llojeve të viruseve që jetojnë në trupin tonë është akoma i panjohur.
Data e botimit: E martë , 20 shkurt 2001
Lënda: Mikroorganizmat
Çdo njeri është një kopsht zoologjik më vehte që strehon qindra miljarda organizma. Që nga lindja deri në vdekje përcillemi nga shoqërues për praninë e të cilëve as që nuk dimë gjë, por të cilët kanë rëndësi jetësore për ne.
Kanë kaluar tashmë njëqind vjet që nga koha kur mjekësia moderne ka zbuluar mikroorganizmat. Midis tyre bëjnë pjesë edhe bakteriet e viruset të cilave ua kemi shumë frikën. Por në të vërtetë ka më tepër mikrobe të dobishme sesa të padobishme. Kjo pasi evolucioni i ka përzgjedhur tutje pjesën më të madhe të vdekjeprurësve. Pasi është e qartë se nuk do të mundesh të mbijetosh vetë po vrave bujtinarin tënd.
Bujtuesit e njeriut
Këta bujtues të vegjël kanë shumë gjëra në dorë. Ata vendosin në se do të na kapë një sëmundje apo jo, se çfarë ere do të mbajë trupi ynë ose në se ndjehemi apo jo mirë brenda tij.
Në çdo qelizë të indeve tona jetojnë bakterie - ose mbeturina bakteresh, si mitokondrionët, të cilat u mundësojnë qelizave thithjen e oksigjenit. Përgjatë evolucionit disa bakterie të vogla janë kthyer në pjesë përbërëse organike të qelizave indore. Pak a shumë janë integruar në trupin e njeriut edhe njëqelizorët, myshkenet, kërpudhat, insektet, krimbat etj, i cili në asnjë pikë kohore të jetës nuk është ndonjëherë pa mikrobe.
Biologu Jörg Blech në librin e tij mbi historinë e bujtuesve tek ne thotë se shumë prej këtyre syresh janë shoqërues të dobishëm pa të cilët nuk do të kishim mundur të gjendeshim as ne.
Bujtuesit janë të shpërndarë në trupin tonë në një sipërfaqe të brendshme membrane mukozore prej 400 metra katrorësh. Këto bujtues futen në trupin e njeriut që kur ai është akoma në barkun e nënës dhe kur vdes njeriu merr me vete në varr një numër të madh të tyre.
Shëndeti
Në dhënie e marrje me këto bujtës trupi arrin të ruajë ballancën e tij apo atë që ne ndryshe e quajmë "shëndet". Bakteriet jo vetëm që ndihmojnë në tretjen e ushqimit dhe në krijimin e vitaminave por ato kryejnë edhe furnizimin e qelizave me lëndë ushqyese. Përveç këtyre ato thurin një gardh mbrojtës kundër mikrobeve që sjellin sëmundje dhe stërvisin sistemin tonë të imunitetit, ku çdo qëndresë ndaj sulmeve të mikrobeve sjell forcimin e fuqisë kundërsulmuese. Biles një studim ka treguar se rreziku për t'u kapur nga kanceri në lëkurë tek njerëzit është më i vogël tek ata që kanë kaluar përmes shumë infeksionesh bakteriale apo virale: fuqia e sprovuar kundërsulmuese i njeh dhe i asgjëson më shpejt qelizat kanceroze.
Një shprehje e urtë thotë: "Pak pisllëk nuk i prish punë kujt!". Dhe me të vërtetë fëmijët që kanë pasur kontakt të pakët me mikrobet dhe viruset kapen më shpejt nga sëmundjet alergjike, thotë ekspertja gjermane e alergjive Erika von Mutius. "Nga një mjedis krejtsisht të pastër, sistemi imun i fëmijës nuk ka shumë ç´të mësojë dhe kështu shtohet prirja drejt krijimit të alergjive".
Ne infektohemi tërë kohës. Kësaj nuk mund t´i shmangemi, bakteret janë në gjendje që të na zhvillojnë infeksione kur t´u teket atyre, por është e rëndësishme që trupi ynë të dijë si të sillet dhe t´i mbajë nën kontroll pasojat që sjell infeksioni.
Nuk duhet tejkaluar masa e higjenës trupore si deri në përdorimin e mjeteve dizinfektuese kur nuk është nevoja, pasi këto apo qoftë edhe vetë larja e përditshme e trupit dobësojnë fuqinë mbrojtëse të tij duke sjellur ndër pasojat tharje dhe plasaritje të lëkurës, si dhe krijimin e ekzemës. Kjo i hap rrugën mikrobeve të dëmshme të përhapen. Në këtë mënyrë njeriu padashur arrin të bëjë të kundërtën e domethënies me higjienën trupore, e cila është mbojtja ndaj sëmundjeve.
Në gojën e njeriut gjenden 500 lloje të ndryshme bakteriesh.
Shkenctarët njohin vetëm 10% të bujtuesve të gojës sonë dhe 1% të bujtuesve të trupit tonë. Në një centimetër katror lëkurë bujtojnë deri në një milion bakterie. Në sipërfaqen e jashtme të lëkurës së një njeriu të vetëm ka aq mikrobe sa ka njerëz në tërë botën. Në çdo qelizë të njeriut gjenden 10 mikrobe.
Këto bakterie nuk janë të rrezikshme për sa kohë që ka ballancë në trup.
Po zbulohen gjithnjë e më tepër bakterie dhe viruse të reja.
Meqë bakteriet dhe viruset mund të depërtojnë në inde, këto mund të shfrytëzohen për qëllime mjeksore si p.sh. për futjen e gjeneve shëruese në qelizat difektoze të trupit. Në këtë mënyrë mund të vihen nën kontroll edhe tumoret.
Roli i shumë prej llojeve të viruseve që jetojnë në trupin tonë është akoma i panjohur.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:01
Çka janë armët speciale?
Armët speciale janë mjete përmes të cilave bëhet eliminimi fizik i objektivave armike në mënyrë të qetë (pa zhurmë), befasisht dhe me precizitet tepër të lartë. Historia e përdorimit të armëve speciale është e vjetër. Qysh në lashtësi janë përdorur shigjeta, thika dhe shpata të helmuara me helme speciale, të cilat ishin në gjendje të shkaktojnë vdekjen e viktimës, qoftë edhe nga një gërvishtje e vetme. Më së shumti lloje të armëve speciale janë prodhuar dhe përdorur midis dy luftërave botërore, gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe pas saj. Kjo ka ndodhur nga shkaku se në këtë periudhë, ka filluar që operacionet e posaçme, veçanërisht ato informative, të jenë pjesë përbërëse e veprimtarive politike e diplomatike, si edhe gjatë zhvillimeve të operacioneve luftarake, operacionet e posaçme, si ato informative ashtu edhe diversionet në prapavijë, fitojnë rëndësi tepër të madhe.
Në të kaluarën, operacionet e posaçme zhvilloheshin sipas rasteve, ndërsa në organizimin e tyre merrte pjesë një numër i kufizuar i personave. Në fazën midis dy luftërave botërore e më pas, me operacione të posaçme fillojnë të merren organe të specializuara, të cilat në vende të caktuara marrin epitetin forca elite.
Meqë operacionet e posaçme në të shumtën e rasteve zhvillohen larg vijës së frontit apo në brendi të territorit të armikut, kryerja e tyre në mënyrë sekrete është problemi kryesor me të cilin përballen personat e angazhuar apo njësitë. Elementet që shkaktojnë më së shumti vështirësi në një aksion diversant, apo aksion informativ janë dy: Së pari, afrimi deri te vendi ku do të zhvillohet operacioni; duke bartur armën haptas sigurisht që do ta tërhiqte vëmendjen e organeve përkatëse të sigurisë, çka do ta vështirësonte kryerjen e operacionit me sukses. Dhe së dyti, çdo armë zjarri pas veprimit, shkakton zhurmë, e cila në ambientet e urbanizuara tërheq vëmendjen e njerëzve të zakonshëm apo të organeve të sigurisë, gjë që e vështirëson kryerjen me sukses të operacionit dhe tërheqjen nga vendi i ngjarjes. Këta dy faktorë kushtëzuan që për operacione të posaçme të prodhohen armë të kamufluara, miniaturale dhe pa zhurmë, përkatësisht mjete të cilat eliminojnë zhurmën e armës
Armët speciale janë mjete përmes të cilave bëhet eliminimi fizik i objektivave armike në mënyrë të qetë (pa zhurmë), befasisht dhe me precizitet tepër të lartë. Historia e përdorimit të armëve speciale është e vjetër. Qysh në lashtësi janë përdorur shigjeta, thika dhe shpata të helmuara me helme speciale, të cilat ishin në gjendje të shkaktojnë vdekjen e viktimës, qoftë edhe nga një gërvishtje e vetme. Më së shumti lloje të armëve speciale janë prodhuar dhe përdorur midis dy luftërave botërore, gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe pas saj. Kjo ka ndodhur nga shkaku se në këtë periudhë, ka filluar që operacionet e posaçme, veçanërisht ato informative, të jenë pjesë përbërëse e veprimtarive politike e diplomatike, si edhe gjatë zhvillimeve të operacioneve luftarake, operacionet e posaçme, si ato informative ashtu edhe diversionet në prapavijë, fitojnë rëndësi tepër të madhe.
Në të kaluarën, operacionet e posaçme zhvilloheshin sipas rasteve, ndërsa në organizimin e tyre merrte pjesë një numër i kufizuar i personave. Në fazën midis dy luftërave botërore e më pas, me operacione të posaçme fillojnë të merren organe të specializuara, të cilat në vende të caktuara marrin epitetin forca elite.
Meqë operacionet e posaçme në të shumtën e rasteve zhvillohen larg vijës së frontit apo në brendi të territorit të armikut, kryerja e tyre në mënyrë sekrete është problemi kryesor me të cilin përballen personat e angazhuar apo njësitë. Elementet që shkaktojnë më së shumti vështirësi në një aksion diversant, apo aksion informativ janë dy: Së pari, afrimi deri te vendi ku do të zhvillohet operacioni; duke bartur armën haptas sigurisht që do ta tërhiqte vëmendjen e organeve përkatëse të sigurisë, çka do ta vështirësonte kryerjen e operacionit me sukses. Dhe së dyti, çdo armë zjarri pas veprimit, shkakton zhurmë, e cila në ambientet e urbanizuara tërheq vëmendjen e njerëzve të zakonshëm apo të organeve të sigurisë, gjë që e vështirëson kryerjen me sukses të operacionit dhe tërheqjen nga vendi i ngjarjes. Këta dy faktorë kushtëzuan që për operacione të posaçme të prodhohen armë të kamufluara, miniaturale dhe pa zhurmë, përkatësisht mjete të cilat eliminojnë zhurmën e armës
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:06
Aktualisht, në Kosovë veprojnë agjenturat influente të shteteve që ia duan të mirën Kosovës dhe të atyre shteteve që kanë qëllim armiqësor ndaj Kosovës. Ndër këto agjentura më e rrezikshmja është ajo serbe.
Gjatë historisë së njerëzimit përmes logjikës së shërbimeve sekrete, janë realizuar veprime të cilat nuk kanë mundur që t’i realizojnë ushtri të tëra. Sinonim i kësaj është i ashtuquajturi Kali i Trojës (Ilionit), përmes të cilit grekët mbërritën ta pushtojnë qytetin e fortifikuar, të cilën me luftë nuk arritën ta pushtonin dot, edhe pse dhjetë vjet me radhë e kishin mbajtur të rrethuar.
Edhe sot, historianë të shumtë kanë dilema se si trojanët ranë në karremin e servuar nga grekët (Odiseu)? Në Iliadë, Homeri përshkruan kohë pas kohe veprime zbuluese të ndërmarra nga ushtria greke, por nuk flet për asnjë moment për një shërbim të centralizuar, i cili merret me këtë punë. Vet akti i sajimit të mashtrimit mund ta vërtetojë ekzistencën e një shërbimi zbulues, i cili me kalimin e viteve me sa duket ka arritur te ngjitet shumë lartë në strukturat komanduese të ushtrisë së Priamit.
Pushtimi i Trojës nuk ka ndodhur për faktin se grekët e ndërtuan një kalë të drunjtë dhe atë e lanë jashtë mureve të qytetit. Grekët edhe më parë kanë mundur të ndërtojnë turma kuajsh të drunjtë, por ata do të kishin mbetur jashtë mureve të qytetit sikur dikush me influencë nga radhët e strukturave udhëheqëse trojane të mos kishte urdhëruar futjen e tyre brenda. Kështu, vetëm futja e dhjetëra ushtarëve sa ka zënë brendia e kalit të drunjtë nuk do të kishte paraqitur ndonjë problem për sigurinë e qytetit, sikur dikush me influencë nga udhëheqja trojane të mos e sabotonte shërbimin e zbulimit, i cili e kishte për detyrë që t’i përcjellë aktivitetet e ushtrisë greke gjatë tërheqjes. Siç duket pas vdekjes së Hektorit, Priamit plak i kishin dalë nga dora shumë gjëra dhe në hierarkinë e tij shtetërore grekët kishin rekrutuar njerëz me influencë dhe e kishte bërë atë që të marr vendime të gabuara.
Agjentura influente është në veprim
Termi “agjenturë influente” bëhet i njohur së pari nga një fjalim i shefit të KGB-së, Vladimir Kluçkov i mbajtur para deputetëve të Sovjetit Suprem më 17 qershor të vitit 1991. Kluçkov, duke iu referuar një dokumenti të cilin KGB-ja ia dërgonte Komitetit Qendror të Partisë Komuniste të BRSS-së më 24 qershor të vitit 1977, para deputetëve sovjetikë i prezanton përmasat e rrezikut të shkatërrimit të shtetit sovjetik nga “Plani i CIA-s për rekrutimin e agjenturës influente nga radhët e qytetarëve sovjetikë”.Në kuadër të debateve se si u shkatërrua perandoria sovjetike, shumë analistë këtë ia atribuojnë aksioneve sekrete të CIA-s, në radhë të parë e potencojnë veprimtarinë e agjenturës influente, e cila duke qenë në vendet kyçe e ka sabotuar funksionimin e sistemit shtetëror në të gjitha segmentet e veçanërisht në atë ekonomik dhe politik. Në këtë kuadër, sot e kësaj dite “perestrojka” e Gorbaçovit, e cila merret si paraprijëse e shkatërrimit të shtetit sovjetik, shikohet si projekt i prodhuar nga agjentura influente e rekrutuar nga CIA.
Kush janë agjentët influentë?
Agjenti influent nuk do të thotë të jetë njeriu i parë i një shteti. Janë raste të rralla në histori kur njeriu i parë i një shteti ka arritur që të rekrutohet nga shërbimi armik. Agjentët me influencë, zakonisht i përkasin nivelit të dytë ose të tretë në institucione drejtuese, ku shërbimi armik e bën lojën e vet në mënyrë të heshtur dhe pa u hetuar. Kjo do të thotë se ata janë persona, të cilët me autoritetin e tyre politik (nganjëherë edhe ekonomik) ndikojnë te personat vendimmarrës në marrjen e vendimeve të gabuara, të cilët shkojnë në dobi të armikut. Zhvillimi i kësaj veprimtarie nuk mund të ndodhë i veçuar. Ajo do një përfshirje të gjithanshme, e cila gjithsesi duhet të ketë mbështetje mediale. Veprimi i gjithanshëm në fushata të këtilla të sofistikuara, mbërrin që me vete të marrë edhe shumë persona, të cilët pa vetëdije futen në këtë lojë, por që janë influentë në rrethin ku jetojnë dhe veprojnë.
Nëse vetëm pak shikojmë nga e kaluara jonë jo e largët, sigurisht se do të na kujtohen veprimet e agjenturës influente serbe, e cila ne gjysmën e dytë të viteve nëntëdhjeta provonte që shqiptarët e Kosovës t’i fuste në kuadër të sistemit jugosllav të administrimit.
Aktualisht, në Kosovë veprojnë agjenturat influente të shteteve që ia duan të mirën Kosovës dhe të atyre shteteve që kanë qëllim armiqësor ndaj Kosovës. Ndër këto agjentura më e rrezikshmja është ajo serbe, e cila është instaluar gjithandej dhe herë pas here nga mbështetja e paqëllimtë e disa mediave, Kosovës i shkakton dëme të papara. Le ta marrim vetëm një segment, atë të Shërbimit Policor të Kosovës (SHPK). Sipas publikimeve të bëra, personi i cili ishte i autorizuar për rekrutim, sistematizim dhe gradim në kuadër të SHPK-së, ka kërkuar azil politik në Angli dhe ka pranuar se ka qenë agjent i shërbimit serb (BIA). Deri sot, nuk është bërë publike asnjëherë nga organet e specializuara të SHPK-së, se cili është dëmi që ky person i ka shkaktuar këtij shërbimi. Nga dëmet më të mëdha që mund të ketë shkaktuar ky person është mënjanimi i personave intelektualë nga strukturat komanduese të SHPK-së dhe instalimi i rrjetit të tij në këto struktura, ku për pasojë kemi një zbulueshmëri shumë të ulët të krimeve nga SHPK. Është e pakuptueshme se si në kuadër të SHPK-së gradohen pjesëtarë, të cilët e kanë të dyshimtë diplomën e shkollës së mesme, ndërsa mbeten pa grada inxhinierët, ekonomistët, juristët… Kjo më së miri e vërteton praninë e agjenturës influente në këtë institucion, por edhe në institucionet tjera. Secili që ia do të mirën Kosovës, le të shikojë se kë ka afër tij!
Gjatë historisë së njerëzimit përmes logjikës së shërbimeve sekrete, janë realizuar veprime të cilat nuk kanë mundur që t’i realizojnë ushtri të tëra. Sinonim i kësaj është i ashtuquajturi Kali i Trojës (Ilionit), përmes të cilit grekët mbërritën ta pushtojnë qytetin e fortifikuar, të cilën me luftë nuk arritën ta pushtonin dot, edhe pse dhjetë vjet me radhë e kishin mbajtur të rrethuar.
Edhe sot, historianë të shumtë kanë dilema se si trojanët ranë në karremin e servuar nga grekët (Odiseu)? Në Iliadë, Homeri përshkruan kohë pas kohe veprime zbuluese të ndërmarra nga ushtria greke, por nuk flet për asnjë moment për një shërbim të centralizuar, i cili merret me këtë punë. Vet akti i sajimit të mashtrimit mund ta vërtetojë ekzistencën e një shërbimi zbulues, i cili me kalimin e viteve me sa duket ka arritur te ngjitet shumë lartë në strukturat komanduese të ushtrisë së Priamit.
Pushtimi i Trojës nuk ka ndodhur për faktin se grekët e ndërtuan një kalë të drunjtë dhe atë e lanë jashtë mureve të qytetit. Grekët edhe më parë kanë mundur të ndërtojnë turma kuajsh të drunjtë, por ata do të kishin mbetur jashtë mureve të qytetit sikur dikush me influencë nga radhët e strukturave udhëheqëse trojane të mos kishte urdhëruar futjen e tyre brenda. Kështu, vetëm futja e dhjetëra ushtarëve sa ka zënë brendia e kalit të drunjtë nuk do të kishte paraqitur ndonjë problem për sigurinë e qytetit, sikur dikush me influencë nga udhëheqja trojane të mos e sabotonte shërbimin e zbulimit, i cili e kishte për detyrë që t’i përcjellë aktivitetet e ushtrisë greke gjatë tërheqjes. Siç duket pas vdekjes së Hektorit, Priamit plak i kishin dalë nga dora shumë gjëra dhe në hierarkinë e tij shtetërore grekët kishin rekrutuar njerëz me influencë dhe e kishte bërë atë që të marr vendime të gabuara.
Agjentura influente është në veprim
Termi “agjenturë influente” bëhet i njohur së pari nga një fjalim i shefit të KGB-së, Vladimir Kluçkov i mbajtur para deputetëve të Sovjetit Suprem më 17 qershor të vitit 1991. Kluçkov, duke iu referuar një dokumenti të cilin KGB-ja ia dërgonte Komitetit Qendror të Partisë Komuniste të BRSS-së më 24 qershor të vitit 1977, para deputetëve sovjetikë i prezanton përmasat e rrezikut të shkatërrimit të shtetit sovjetik nga “Plani i CIA-s për rekrutimin e agjenturës influente nga radhët e qytetarëve sovjetikë”.Në kuadër të debateve se si u shkatërrua perandoria sovjetike, shumë analistë këtë ia atribuojnë aksioneve sekrete të CIA-s, në radhë të parë e potencojnë veprimtarinë e agjenturës influente, e cila duke qenë në vendet kyçe e ka sabotuar funksionimin e sistemit shtetëror në të gjitha segmentet e veçanërisht në atë ekonomik dhe politik. Në këtë kuadër, sot e kësaj dite “perestrojka” e Gorbaçovit, e cila merret si paraprijëse e shkatërrimit të shtetit sovjetik, shikohet si projekt i prodhuar nga agjentura influente e rekrutuar nga CIA.
Kush janë agjentët influentë?
Agjenti influent nuk do të thotë të jetë njeriu i parë i një shteti. Janë raste të rralla në histori kur njeriu i parë i një shteti ka arritur që të rekrutohet nga shërbimi armik. Agjentët me influencë, zakonisht i përkasin nivelit të dytë ose të tretë në institucione drejtuese, ku shërbimi armik e bën lojën e vet në mënyrë të heshtur dhe pa u hetuar. Kjo do të thotë se ata janë persona, të cilët me autoritetin e tyre politik (nganjëherë edhe ekonomik) ndikojnë te personat vendimmarrës në marrjen e vendimeve të gabuara, të cilët shkojnë në dobi të armikut. Zhvillimi i kësaj veprimtarie nuk mund të ndodhë i veçuar. Ajo do një përfshirje të gjithanshme, e cila gjithsesi duhet të ketë mbështetje mediale. Veprimi i gjithanshëm në fushata të këtilla të sofistikuara, mbërrin që me vete të marrë edhe shumë persona, të cilët pa vetëdije futen në këtë lojë, por që janë influentë në rrethin ku jetojnë dhe veprojnë.
Nëse vetëm pak shikojmë nga e kaluara jonë jo e largët, sigurisht se do të na kujtohen veprimet e agjenturës influente serbe, e cila ne gjysmën e dytë të viteve nëntëdhjeta provonte që shqiptarët e Kosovës t’i fuste në kuadër të sistemit jugosllav të administrimit.
Aktualisht, në Kosovë veprojnë agjenturat influente të shteteve që ia duan të mirën Kosovës dhe të atyre shteteve që kanë qëllim armiqësor ndaj Kosovës. Ndër këto agjentura më e rrezikshmja është ajo serbe, e cila është instaluar gjithandej dhe herë pas here nga mbështetja e paqëllimtë e disa mediave, Kosovës i shkakton dëme të papara. Le ta marrim vetëm një segment, atë të Shërbimit Policor të Kosovës (SHPK). Sipas publikimeve të bëra, personi i cili ishte i autorizuar për rekrutim, sistematizim dhe gradim në kuadër të SHPK-së, ka kërkuar azil politik në Angli dhe ka pranuar se ka qenë agjent i shërbimit serb (BIA). Deri sot, nuk është bërë publike asnjëherë nga organet e specializuara të SHPK-së, se cili është dëmi që ky person i ka shkaktuar këtij shërbimi. Nga dëmet më të mëdha që mund të ketë shkaktuar ky person është mënjanimi i personave intelektualë nga strukturat komanduese të SHPK-së dhe instalimi i rrjetit të tij në këto struktura, ku për pasojë kemi një zbulueshmëri shumë të ulët të krimeve nga SHPK. Është e pakuptueshme se si në kuadër të SHPK-së gradohen pjesëtarë, të cilët e kanë të dyshimtë diplomën e shkollës së mesme, ndërsa mbeten pa grada inxhinierët, ekonomistët, juristët… Kjo më së miri e vërteton praninë e agjenturës influente në këtë institucion, por edhe në institucionet tjera. Secili që ia do të mirën Kosovës, le të shikojë se kë ka afër tij!
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:22
Eksplozivet
Eksplozive quhen përbërjet kimike, përzierjet, mjetet etj. të cilat janë të afta për eksplodime. Shembull:”Format e benzinës në një përzierje eksploduese me ajrin” . Eksplozivet janë përbërje apo përzierje të prekshme (nga nxehtësia, shoku, fërkimi apo impulse te tjera) në reaksion të shpejtë kimik, shpërbërje apo djegie me gjenerim të shpejtë të nxehtësisë dhe gazit me vëllim të kombinuar shumë më të madh sesa lënda origjinale.
a.). Eksplozivet me shkallë të lartë janë te afta për detonime dhe përdoren me dekret ushtarak, për shpërthime dhe minime etj. Këto kane raport të lartë të reaksionit, dhe vala e detonimit lëviz më shpejtë se shpejtësia e zërit (1400 deri 9000 metra për sekondë). Shembull janë eksplozivet primare sikur nitrogjeni i cili do pak të detonojë apo pa stimulus dhe eksplozivet sekondare sikur dinamitet (tritrotolenin, TNT) të cilët shfaqin shok te fort (për detonuesin).
b.) Eksplozivet me shkallë të ulët shndërrohen në gazra duke u kallur apo djegur. Këto karakterizohen nga jovalorizmi (djegia e shpejtë pa prodhim të lartë të valës së presionit) dhe raportojnë reaksion të ulët në krahasim me eksplozivet e shkallës së lartë. Dhe efekti në tërësi shtrihet prej djegies së shpejtë deri në detonim të ulët (në përgjithësi më pak se 2000 metra për sekondë). Baroti (Baroti i zi) është i vetmi shembull i thjeshtë.
Eksplozive quhen përbërjet kimike, përzierjet, mjetet etj. të cilat janë të afta për eksplodime. Shembull:”Format e benzinës në një përzierje eksploduese me ajrin” . Eksplozivet janë përbërje apo përzierje të prekshme (nga nxehtësia, shoku, fërkimi apo impulse te tjera) në reaksion të shpejtë kimik, shpërbërje apo djegie me gjenerim të shpejtë të nxehtësisë dhe gazit me vëllim të kombinuar shumë më të madh sesa lënda origjinale.
a.). Eksplozivet me shkallë të lartë janë te afta për detonime dhe përdoren me dekret ushtarak, për shpërthime dhe minime etj. Këto kane raport të lartë të reaksionit, dhe vala e detonimit lëviz më shpejtë se shpejtësia e zërit (1400 deri 9000 metra për sekondë). Shembull janë eksplozivet primare sikur nitrogjeni i cili do pak të detonojë apo pa stimulus dhe eksplozivet sekondare sikur dinamitet (tritrotolenin, TNT) të cilët shfaqin shok te fort (për detonuesin).
b.) Eksplozivet me shkallë të ulët shndërrohen në gazra duke u kallur apo djegur. Këto karakterizohen nga jovalorizmi (djegia e shpejtë pa prodhim të lartë të valës së presionit) dhe raportojnë reaksion të ulët në krahasim me eksplozivet e shkallës së lartë. Dhe efekti në tërësi shtrihet prej djegies së shpejtë deri në detonim të ulët (në përgjithësi më pak se 2000 metra për sekondë). Baroti (Baroti i zi) është i vetmi shembull i thjeshtë.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:30
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:43
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:45
Udhetimi ne kohe
http://www.rruzull.net/modules.php?name=Search&qlen=1
Astronomi: Udhëtim ndër kohë përmes krimbvrimash
Data e botimit: E premte , 12 nëntor 2004
Lënda: Më shpejtë se drita
Në trillimet shkencore, krimbvrimat (wormholes) quhen ndonjëherë ylldyer (stargate); ato ofrojnë një shkurtim rruge midis dy pikave të hapësirës shumë larg njëra-tjetrës. Kërce përmes një krimbvrime hipotetike, dhe mund të dalësh pas disa minutash në anën tjetër të galaksisë. Natyrisht që krimbvrimat pajtohen me Teorinë e Përgjithshme të Relativitetit, ku gravitacioni shtrembëron jo vetëm kohën por edhe hapësirën. Kjo teori lejon atë që i ngjan rrugëve të tjera të mundshme apo itinerare tuneli që lidhin dy pika të hapësirës. Ashtu si një tunel që kalon nën një kodër mund të jetë më i shkurtër se rruga mbi sipërfaqen e saj, një krimbvrimë mund të jetë më e shkurtër se rrugëtimi i zakonshëm përmes hapësirës së zakonshme.
Vijon nga Udhëtim prapa në kohë
Krimbvrima u përdor si një mjet trillues nga Carl Sagan në novelën e tij Contact (Lidhje) të vitit 1985. Të frymëzuar nga Sagan, Kip S. Thorne (Thorn) dhe bashkëpuntorët e tij të California Institute of Technology (Instituti i Teknologjisë në Kalifornia) i vunë vetes për qëllim të gjenin nëse krimbvrimat pajtoheshin me fizikën që njohim. Pika e tyre e nisjes ishte që një krimbvrimë mund t'i përngjante një grope të zezë pasi që është një gjë që ka një gravitacion të rëndshëm. Por ndryshe nga një gropë e zezë, që të ofron një udhëtim njëkahësh për në askund, një krimbvrimë do të kishte një dalje si edhe një hyrje.
Që krimbvrima të jetë e kalueshme duhet të përmbajë atë që Thorne e ka emërtuar lëndë e huaj (exotic matter). Në fakt, kjo është diçka që do të prodhonte kundërgravitacion për të luftuar prirjen natyrale të një sistemi masiv për t'u shembur përbrenda duke u kthyer në një gropë të zezë nën peshën e saj të tejskajshme. Kundërgravitacioni, ose ndryshe sprapsja gravitacionale, mund të prodhohet nga energjia negative ose shtypja. Gjendjet e energjisë negative njihet të ekzistojnë në njëfarë sistemesh kuantike, çfarë sugjeron se lënda e huaj e Thorne's nuk përjashtohet nga ligjet e fizikës, ndonëse është e paqartë nëse mund të arrihet të mblidhet një sasi e mjaftueshme lëndë kundërgravitacionale për të bërë një krimbvrimë të qëndrueshme.
Thorne dhe shokët e tij të punës e kuptuan shpejt se nëse arrihej të krijohej një krimbvrimë, atëherë mund të kthehej pa vështirësi në një makinë kohe. Një astronaut që do të kalonte përmes një të tille mund të dilte jo vetëm diku tjetër në gjithësi por edhe dikur, qoftë në të ardhmen apo në të shkuarën.
Për të përshtatur një krimbvrimë për udhëtim në kohë, njëra prej gojave të saj mund të rimorkiohet pas një ylli neutronesh dhe të vendoset pranë sipërfaqes së tij. Forca tërheqëse e këtij ylli do të ngadalësonte kohën pranë gojës së krimbvrimës, në atë mënyrë që të mblidhet dalëngadalë një ndryshim kohor midis fundeve të krimbvrimës. Pastaj, nëse të dy gojat do të liheshin në një vend të përshtatshëm në hapësirë, ky ndryshim kohor do të mbeste i ngrirë.
Ta marrim sikur ndryshimi kohor të ishte 10 vjet. Një astronaut që do të kalonte përmes një krimbvrime do të kërcente 10 vjet në të ardhmen, ndërsa një astronaut që do të kalonte nga drejtimi i kundërt do të kërcente 10 vjet në të shkuarën. Pra astronauti i dytë mund të kthehej në shtëpi përpara kohës që e la atë. I vetmi kufizim është që astronauti nuk mund të kthehet në një kohë përpara se të ndërtohej krimbvrima.
Ka mundësi që hapësira kozmike të ketë një natyrë të tillë që të jetë e depërtuar nga krimbvrima të mbetura që nga Bumi i Madh. Nëse po, një mbiqytetërim mund të marrë nën kontroll një të tillë. Apo, krimbvrimat mund të krijohen në mënyrë të natyrshme në një shkallë të imët, të ashtuquajtur shkallë e Planck'ut (Plankut), rreth 10 në faktor të 20 të një bërthame atomike. Në parim, një krimbvrimë kaq e imët mund të stabilizohet nga një puls energjie dhe pastaj në ndonjë mënyrë të fryhet në përmasat që do të na nevojiteshin.
..................................................................................
http://eskola.hfd.hr/fizika_svemira/vremeplov/time_travel.pdf
Teorija e relativitetit;Dy bunjak udhetojn ne te njejten kohe,por i pari me anije kozmike e tjetri ne kemb dhe mbasi zbret ne toke ky me fluturake e sheh qe vellau i tije ishte plake.
Ne teorin e relativitetit hapsira dhekoha e humbin natyren absolute..
Ne mekanizem kater dimenzionesh entitet emrim dhe koha
A eshte e mundur kjo gje ?Nuk besohet as me matematike!!!Sepse vellau qe ka udhetue me anije vertet gjerat i ka pare me bollek e ky ma pake por me sakte se ai me shpejtesi
A eshte e mundur ne te kaluaren te udhetojm me ndihmen e rrezeve te dreites ?
http://www.rruzull.net/modules.php?name=Search&qlen=1
Astronomi: Udhëtim ndër kohë përmes krimbvrimash
Data e botimit: E premte , 12 nëntor 2004
Lënda: Më shpejtë se drita
Në trillimet shkencore, krimbvrimat (wormholes) quhen ndonjëherë ylldyer (stargate); ato ofrojnë një shkurtim rruge midis dy pikave të hapësirës shumë larg njëra-tjetrës. Kërce përmes një krimbvrime hipotetike, dhe mund të dalësh pas disa minutash në anën tjetër të galaksisë. Natyrisht që krimbvrimat pajtohen me Teorinë e Përgjithshme të Relativitetit, ku gravitacioni shtrembëron jo vetëm kohën por edhe hapësirën. Kjo teori lejon atë që i ngjan rrugëve të tjera të mundshme apo itinerare tuneli që lidhin dy pika të hapësirës. Ashtu si një tunel që kalon nën një kodër mund të jetë më i shkurtër se rruga mbi sipërfaqen e saj, një krimbvrimë mund të jetë më e shkurtër se rrugëtimi i zakonshëm përmes hapësirës së zakonshme.
Vijon nga Udhëtim prapa në kohë
Krimbvrima u përdor si një mjet trillues nga Carl Sagan në novelën e tij Contact (Lidhje) të vitit 1985. Të frymëzuar nga Sagan, Kip S. Thorne (Thorn) dhe bashkëpuntorët e tij të California Institute of Technology (Instituti i Teknologjisë në Kalifornia) i vunë vetes për qëllim të gjenin nëse krimbvrimat pajtoheshin me fizikën që njohim. Pika e tyre e nisjes ishte që një krimbvrimë mund t'i përngjante një grope të zezë pasi që është një gjë që ka një gravitacion të rëndshëm. Por ndryshe nga një gropë e zezë, që të ofron një udhëtim njëkahësh për në askund, një krimbvrimë do të kishte një dalje si edhe një hyrje.
Që krimbvrima të jetë e kalueshme duhet të përmbajë atë që Thorne e ka emërtuar lëndë e huaj (exotic matter). Në fakt, kjo është diçka që do të prodhonte kundërgravitacion për të luftuar prirjen natyrale të një sistemi masiv për t'u shembur përbrenda duke u kthyer në një gropë të zezë nën peshën e saj të tejskajshme. Kundërgravitacioni, ose ndryshe sprapsja gravitacionale, mund të prodhohet nga energjia negative ose shtypja. Gjendjet e energjisë negative njihet të ekzistojnë në njëfarë sistemesh kuantike, çfarë sugjeron se lënda e huaj e Thorne's nuk përjashtohet nga ligjet e fizikës, ndonëse është e paqartë nëse mund të arrihet të mblidhet një sasi e mjaftueshme lëndë kundërgravitacionale për të bërë një krimbvrimë të qëndrueshme.
Thorne dhe shokët e tij të punës e kuptuan shpejt se nëse arrihej të krijohej një krimbvrimë, atëherë mund të kthehej pa vështirësi në një makinë kohe. Një astronaut që do të kalonte përmes një të tille mund të dilte jo vetëm diku tjetër në gjithësi por edhe dikur, qoftë në të ardhmen apo në të shkuarën.
Për të përshtatur një krimbvrimë për udhëtim në kohë, njëra prej gojave të saj mund të rimorkiohet pas një ylli neutronesh dhe të vendoset pranë sipërfaqes së tij. Forca tërheqëse e këtij ylli do të ngadalësonte kohën pranë gojës së krimbvrimës, në atë mënyrë që të mblidhet dalëngadalë një ndryshim kohor midis fundeve të krimbvrimës. Pastaj, nëse të dy gojat do të liheshin në një vend të përshtatshëm në hapësirë, ky ndryshim kohor do të mbeste i ngrirë.
Ta marrim sikur ndryshimi kohor të ishte 10 vjet. Një astronaut që do të kalonte përmes një krimbvrime do të kërcente 10 vjet në të ardhmen, ndërsa një astronaut që do të kalonte nga drejtimi i kundërt do të kërcente 10 vjet në të shkuarën. Pra astronauti i dytë mund të kthehej në shtëpi përpara kohës që e la atë. I vetmi kufizim është që astronauti nuk mund të kthehet në një kohë përpara se të ndërtohej krimbvrima.
Ka mundësi që hapësira kozmike të ketë një natyrë të tillë që të jetë e depërtuar nga krimbvrima të mbetura që nga Bumi i Madh. Nëse po, një mbiqytetërim mund të marrë nën kontroll një të tillë. Apo, krimbvrimat mund të krijohen në mënyrë të natyrshme në një shkallë të imët, të ashtuquajtur shkallë e Planck'ut (Plankut), rreth 10 në faktor të 20 të një bërthame atomike. Në parim, një krimbvrimë kaq e imët mund të stabilizohet nga një puls energjie dhe pastaj në ndonjë mënyrë të fryhet në përmasat që do të na nevojiteshin.
..................................................................................
http://eskola.hfd.hr/fizika_svemira/vremeplov/time_travel.pdf
Teorija e relativitetit;Dy bunjak udhetojn ne te njejten kohe,por i pari me anije kozmike e tjetri ne kemb dhe mbasi zbret ne toke ky me fluturake e sheh qe vellau i tije ishte plake.
Ne teorin e relativitetit hapsira dhekoha e humbin natyren absolute..
Ne mekanizem kater dimenzionesh entitet emrim dhe koha
A eshte e mundur kjo gje ?Nuk besohet as me matematike!!!Sepse vellau qe ka udhetue me anije vertet gjerat i ka pare me bollek e ky ma pake por me sakte se ai me shpejtesi
A eshte e mundur ne te kaluaren te udhetojm me ndihmen e rrezeve te dreites ?
Dernière édition par le Mar 8 Jan - 7:30, édité 2 fois
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:49
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Re: WikpadUdhetimi nepermjet vijes se krimbit,shkruan Haxhi Kuçi
Perparimi Lun 7 Jan - 14:51
https://www.youtube.com/watch?v=VvhimW97Kj4&NR=1
Udhëtimi prapa në kohë është më problematik sesa ai përpara në kohë. Në 1948 Kurt Gödel i Institutit për Hetim të Thelluar në Princeton, N.J. (Institute for Advanced Study in Princeton, N.J.) prodhoi një zgjidhje nga ekuacionet e fushës gravitacionale të Einstein'it (Ajnshtajnit) që përshkruante një gjithësi rrotulluese. Në këtë lloj gjithësie, një astronaut mund të udhëtonte përmes hapësirës në atë mënyrë që të mund të arrinte në të shkuarën e vet. Kjo ndodh për shkak të mënyrës se si gravitacioni ndikon mbi dritën.
Vijon nga Makina e Kohës: Përpara në të ardhmen
Rrotullimi i gjithësisë do ta tërhiqte dritën (dhe me këtë edhe marrëdhëniet e rastësishme ndërmjet gjërave) përqark vetes, duke lejuar diçka lëndore të udhëtojë në një lak të mbyllur në hapësirë i cili gjithashtu është një lak i mbyllur në kohë, pa kaluar në asnjë periudhë shpejtësinë e dritës në zonën ngjitur. Ndaj zgjidhjes që ka dhënë Gödel'i janë mbledhur supet duke e lënë si një kureshtje matematikore--në fund të fundit, vëzhgimet nuk kanë dhënë ndonjë shenjë që tregon se Gjithësia si e tërë po rrotullohet. Megjithatë përfundimet e tij shërbyen për të treguar se udhëtimi mbrapsh në kohë nuk ndalohej në Teorinë e Relativitetit. Dhe vertetë, Einstein'i pranoi se ishte i shqetësuar nga mendimi që teoria e tij mund të lejonte udhëtimin për në të shkuarën nën disa kushte të caktuara.
Janë gjetur edhe modele të tjerë veprimi që lejojnë udhëtimin për në të shkuarën. Për shembull, në 1974 Frank J. Tipler i Tulane University llogariti se një cilindër masiv pafundësisht i gjatë që rrotullohet rreth boshtit të tij me një shpejtësi pranë asaj të dritës mund t'i lejojë astronautët të vizitojnë të shkuarën e tyre, përsëri duke tërhequr dritën përqark cilindrit në një lak. Në 1991 Richard Gott i Princeton University parashikoi se fillet kozmike-- struktura që kozmologët mendojnë se janë krijuar në fazat e para të Bumit të Madh--mund të prodhonin rezultate të ngjashme. Por nga mesi i 1980-tave u shfaq skenari më realist për një makinë kohe, mbështetur në parimin e një krimbvrime.
Udhëtimi prapa në kohë është më problematik sesa ai përpara në kohë. Në 1948 Kurt Gödel i Institutit për Hetim të Thelluar në Princeton, N.J. (Institute for Advanced Study in Princeton, N.J.) prodhoi një zgjidhje nga ekuacionet e fushës gravitacionale të Einstein'it (Ajnshtajnit) që përshkruante një gjithësi rrotulluese. Në këtë lloj gjithësie, një astronaut mund të udhëtonte përmes hapësirës në atë mënyrë që të mund të arrinte në të shkuarën e vet. Kjo ndodh për shkak të mënyrës se si gravitacioni ndikon mbi dritën.
Vijon nga Makina e Kohës: Përpara në të ardhmen
Rrotullimi i gjithësisë do ta tërhiqte dritën (dhe me këtë edhe marrëdhëniet e rastësishme ndërmjet gjërave) përqark vetes, duke lejuar diçka lëndore të udhëtojë në një lak të mbyllur në hapësirë i cili gjithashtu është një lak i mbyllur në kohë, pa kaluar në asnjë periudhë shpejtësinë e dritës në zonën ngjitur. Ndaj zgjidhjes që ka dhënë Gödel'i janë mbledhur supet duke e lënë si një kureshtje matematikore--në fund të fundit, vëzhgimet nuk kanë dhënë ndonjë shenjë që tregon se Gjithësia si e tërë po rrotullohet. Megjithatë përfundimet e tij shërbyen për të treguar se udhëtimi mbrapsh në kohë nuk ndalohej në Teorinë e Relativitetit. Dhe vertetë, Einstein'i pranoi se ishte i shqetësuar nga mendimi që teoria e tij mund të lejonte udhëtimin për në të shkuarën nën disa kushte të caktuara.
Janë gjetur edhe modele të tjerë veprimi që lejojnë udhëtimin për në të shkuarën. Për shembull, në 1974 Frank J. Tipler i Tulane University llogariti se një cilindër masiv pafundësisht i gjatë që rrotullohet rreth boshtit të tij me një shpejtësi pranë asaj të dritës mund t'i lejojë astronautët të vizitojnë të shkuarën e tyre, përsëri duke tërhequr dritën përqark cilindrit në një lak. Në 1991 Richard Gott i Princeton University parashikoi se fillet kozmike-- struktura që kozmologët mendojnë se janë krijuar në fazat e para të Bumit të Madh--mund të prodhonin rezultate të ngjashme. Por nga mesi i 1980-tave u shfaq skenari më realist për një makinë kohe, mbështetur në parimin e një krimbvrime.
Dernière édition par le Mer 9 Jan - 14:11, édité 2 fois
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17280
Registration date : 30/04/2006 -
Contenu sponsorisé
Page 2 sur 3 • 1, 2, 3
Sujets similaires» haxhi kuçi
» Haxhi Kuçi shkruan per fashizmin apo nacionalizmin 2008
» Kuçi Kuçi Haxhi Smajl Gashi
» Krijimet e mia;Haxhi Kuçi
» çdo gje per jeten e njeriut shkruan Haxhi Lata
» Haxhi Kuçi shkruan per fashizmin apo nacionalizmin 2008
» Kuçi Kuçi Haxhi Smajl Gashi
» Krijimet e mia;Haxhi Kuçi
» çdo gje per jeten e njeriut shkruan Haxhi Lata
:: sport
Page 2 sur 3
Permission de ce forum:
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum