Ekrem Rexhen vrau?Sali Veseli denohetn dihmes H Qadraku
:: politika
Page 1 sur 1
Ekrem Rexhen vrau?Sali Veseli denohetn dihmes H Qadraku
Perparimi Sam 10 Déc - 18:12
Gjykata dënon Sali Veselin për vrasjen e Ekrem Rexhës, komandat ...
www.forumishqiptar.com/.../1458-Gjykata-dënon-Sali-Veselin-për...[list="margin-right: 0px; margin-left: 0px; padding-right: 0px; padding-left: 0px; border: 0px;"]
[*]www.forumishqiptar.com/threads/1458-Gjykata-d%C3%ABnon-Sali-Veselin-p%C3%ABr-vrasjen-e-Ekrem-Rexh%C3%ABs-komandat-Drinit+&cd=1&hl=fr&ct=clnk&gl=fr" target="_blank" rel="nofollow">
[*]www.forumishqiptar.com/threads/1458-Gjykata-d%C3%ABnon-Sali-Veselin-p%C3%ABr-vrasjen-e-Ekrem-Rexh%C3%ABs-komandat-Drinit+ekrem+ruzhdi+mehmet&tbo=1&sa=X&ved=0ahUKEwj6tb3b-OrQAhVF5xoKHdh0A9cQHwgnMAA" target="_blank" rel="nofollow">
[/list]
[size]
Traduire cette page
16 mai 2002 - 20 messages - 7 auteurs
Në familjen e Ekrem Rexhës – komandant “Drinit” ishim më 14.8.2001 në ... Mehmet Krasniqi shumë e ka ndihmuar UÇK-në, ka pritur, ka strehuar e ...... Zoti Ruzhdi Rexha thotë se pas informatës zyrtare për arrestimin e të ...[/size]
Prishtinë, 15 maj 2002 - Prokuroria e Qarkut në Prizren ka ngritur dje (të martën) aktpadinë kundër Sali Veselit për vrasjen e Ekrem Rexhës, i njohur si "Komandant Drini".
Aktpadia është ngritur edhe kundër Habib Hazirit për shkak të dyshimit se më 8 maj të vitit 2000, sipas porosisë së Sali Veselit, siç thuhet në aktpadi, ka kryer vrasjen e Ekrem Rexhës.
Aktpadia është ngritur edhe kundër dy pjesëtarëve të TMK-së, Xhemaj 2002l Beqirit dhe Halil Çadrakut, të cilët sipas aktpadisë, kanë ndihmuar në vënien e kurthit dhe në likuidimin e "Komandant Drinit".
Në aktpadi thuhet se Sali Veseli ka paguar 15.000 marka në llogari të Habib Hazirit si shpërblim për vrasjen e Ekrem Rexhës.
Më 8 janar të vitit 2000, Ekrem Rexha është vrarë para derës së shtëpisë së tij në Prizren
http://www.forumishqiptar.com/threads/1458-Gjykata-d%C3%ABnon-Sali-Veselin-p%C3%ABr-vrasjen-e-Ekrem-Rexh%C3%ABs-komandat-Drinit
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17279
Registration date : 30/04/2006 -
Re: Ekrem Rexhen vrau?Sali Veseli denohetn dihmes H Qadraku
Perparimi Sam 10 Déc - 19:08
SAMIDIN XHEZAIRI: Me Bekim Berishën kemi pas rast së bashku ta sulmojmë armikun. Ai ishte një luftëtar i madh me përvojë, si legionar francez (ashtu pata dëgjuar) si luftëtar i dalluar në Kroaci, një person me trup mesatar, jo të plotë, por shumë i guximshëm. Bekimi u vra po të njejtën ditë me shokun e tij Bedri Shalën (vëllai i Shaban Shalës).
Ata në atë kohë ishin të pozicionuar në lagjen e gacaferrëve, së bashku me shtabin e Rekës së Keqe. Me kujtohet kur Bedri Shala u plagos rëndë në të dy veshkët dhe gjasat për jetë ishin shumë të vogla, Bekimi i mllefosur nga ky rast merr një aksion të furishëm me disa bashkëluftëtarë nga Gjakova, ndërkohë që unë isha i pozicionuar në lagjen e Berishëve me disa ushtarë tjerë.
Bekimi sypatrembur, pas sulmit të kryer ndaj forcave të shkaut, kur e sheh që ata tërhiqen, humb pak nga syqeltësia dhe siç tegojnë ushtarët që ishin aty pranë tij, ai në një shtëpi do të plagoset rëndë nga plumbat e kalibrit 12.7 mm, që depërtojnë nëpër tullat e murit.Nga gjakderdhja e madhe, përkundër ndihmës së dhënë nga shokët, Bekimi vdes diku në orën 19 pasdite. Pra, paradite vdes Bedri Shala, ndërsa pasdite Bekimi. Ushtarët që ishin në lagjen e Gacaferrëve u dëshpruan shumë pas vrasjes së Bekim Berishës, mirëpo me këmbëngultësinë time ne do të rezistojmë edhe për gati dy javë në Junik edhe pse te një pjesë e ushtarëve nuk ekzistonte kjo gadishmëri, madje një numër ushtarësh do t´i lëshojnë edhe pozicionet...
PYETJE: Në betejën e përgjakshme të Junikut ishte edhe Naim Maloku, Lum Haxhiu e shumë oficerë të tjerë?
SAMIDIN XHEZAIRI: Po, aty ishte edhe Naimi
natën e 13/14 gushtit 1998, nëpër malet e Junikut në drejtim të Shqipërisë. Tërheqja u bë në mënyrë të organizuar. Së pari janë larguar të plagosurit me ndihmën e një grupi të ushtarëve, pastaj popullata dhe në fund ushtarët që ishin në vijat e para të frontit. Ata u tërhoqën me armatimin e lehtë personal, ndërsa armatimi i rëndë është groposur. Gjatë rrugës ne takojmë grupe të civilëve të cilët ende nuk kishin arritur ta kalojnë kufirin. Unë u ndava me dy shokë me Sabit Gashin (kryetarin e LKÇK-së)
SAMIDIN XHEZAIRI: Në Kosovë do të futemi kah fundi i shtatorit 1998. Në grupin tim që u nisëm nga Vlana, ishim 35 ushtarë dhe kishim 28 kuaj të ngarkuar përplotë me armatim dhe synimi ynë ishte Shala e Bajgorës. Ndërkohë edhe nga Cahani ka depërtuar në Kosovë një grupë prej 30 luftëtarësh (të Komandant Çelikut-Fatmir Limajt) me një numër të madhë të armatimit, të cilët udhëtonin për në Drenicë. Pra,në shtator ishin këto dy grupe prej 65 ushtarësh që hynë në Kosovë, ndërkohë që qindra të tjerë (pas ofenzivave në shumë zona) fatkeqësisht e lëshonin atë. Pas 18 orë udhëtimi të mundimshëm, depërtuam deri në fshatin Kushni të Hasit. Nëpër këtë fshat,ndonëse parakalonin pareshtur kamionët dhe tanksat e shkaut
Në ato momente përmes telefonit satelitor kontaktuam me Osman Qerretin - Qunin nga Landovica, i cili morri guximin që në pikë të ditës t´i organizoj dy kamionë për të na tërhequr nga Hasi. Ai atëkohë kreu punët më të mëdha, që është për çdo lavdat. Në njërin kamion (të mbuluar ) ishim ne ushtarët, ndërsa kamionin tjetër e mbushëm me armë e municion. Gjatë rrugëtimit të gjithë ushtarët ishim në gjendje gadishmërie, mirëpo fatmirsisht rrugën e kaluam pa u ndeshur me forcat serbe. Më pastaj ne ushtarët u ndalëm në një fshat, që për fat të keq emrin nuk ia di, për të pritur kamionin tjetër me armatim dhe pastaj shkuam në Pagarush. Në Pagarush tani më ishim të dy grupet që kishim ardhur nga Shqipëria. Në Pagarush e takova për herë të parë Hashim Thaçin, Fatmir Limën-komandant Çelikun dhe një tjetër emri i të cilit nuk më kujtohet. Pasi i siguruam dy traktorë, ushtarët e komandant Çelikut u nisën për Drenicë, ndërsa ne (grupi ynë) shkuam për Shalë të Bajgorës
, brenda 2-3 javësh numri i ushtarëve në tërë Kosovën do të rritet në mijëra sish. Kështuqë në fillim të nëntorit do të kemi rreth 10 000 ushtarë të UÇKsë. Kjo ndodhi për faktin se shumë ushtarë, pas operacioneve të forta të armikut, kishin gjetur strehim në vende të ndryshme më të sigurta, nëpër male tek të afërmit e tyre apo edhe nëpër vende tjera ku s´pati luftime, të cilët pa hezitim do të rikthehen në njësitë e veta UÇK-së.
Dashti zoti dhe në ofenzivën (që do të zhvillohet) më 11 marsi 1999 , prezenca e përfaqësuesve të OSBE-së në Hoq dhe kontrollet e tyre të vazhdueshme në fshatrat tjera në rajon, bëri që të mos dëmtohet popullata civile.
Rreth orës 14 unë me dy ushtarë: Besnik Kastratin snajperist dhe Nuredin Shalën, kalova matan rrugës nga shtëpia ku e lash Ymridin Qengajn, Ymer Shalën, Bashkim Sukën, Alejdin Xhezairin, Valbone Shalën e shumë të tjerë dhe i zumë në befasi ushtarët e shkaut që ishin futur në fshat nga pjesa e Xhamisë, pikërisht në shtëpinë e dëshmorit Besim Ryshen Shala. Unë me një bomb dore, Besniku me snajperk dhe Nuridini me kallashnikov, i dëmtuam rëndë forcat e shkaut, të cilët u detyruan të kthehen andej nga kishin ardhur. Ndërkohë pason një pauz dhe ne shfrytëzojmë rastin të pozicionohemi më mirë. Nuridini u pozicionua në një pullaz , Besniku diku aty afër tij në shtëpi, ndërsa unë mora një pozitë të përshtashnme më lartë prej tyre, duke shfrytëzuar për mbrojtje një mur të avlisë.Ndërkohë forcat e shkaut filluan të depërtojnë në shtëpitë e para të Jeshkovës(Gjeqit)edhe nga drejtimi i Billushës (Kushtrimit). Aty u zhvilluan luftime të ashpra.
Në ato momente disa herë patëm rastin t´i qëllojmë shkiet prapa shpinës, të cilët ishin të koncentruar në drejtim të shokëve tanë që ishin në anën tjetër të rrugës. Mundësia e vetme për t´i asgjësuar shkiet ishte pjesa e qafes, fytyra-mjekrra,posht pjesët gjenitale dhe kembët, sepse ata ishin të veshur me jelek antiplumb.
Edhe në këto rrethana këndonim këngën ”Besa besë…”dhe për t´ju dhënë vullnet ushtarëve gjithnjë thërrisja: mbanu trima, luftoni trima e kështu me radhë. Këtë e bëja edhe me qëllim,për t´ju treguar ushtarëve se jemi gjallë dhe të fort. Pas një pauze të vogël (prej 2 min.) që bëra unë, pra nuk ju flisja me zë ushtarëve , Besnik Kastrati u largua nga pozicioni ku ishte dhe shkoi në drejtim të objektit tek ushtarët tjerë matan rugës. Nuk vonoi shumë kur edhe Nuridini shkoi pas Besnikut. Për fat të keq ata, mbasi nuk ma ndëgjuan zërin për një kohë të shkurt, kanë menduar se unë kish shkuar para tyre tek objekti ku ishin ushtarët tjerë të pozicionuar. Tani unë mbeta vetëm këndej rrugën (majtas), ndërsa ushtarët tjerë andej rrugën (djathtas).
Megjithatë kontakti vazhdoi, por tashmë vetëm me krisma armësh të furishme. Lufta ka vazhduar deri në orët e vona të pasdites.
Gjatë këtyre luftimeve do të bien dëshmorë 9 ushtarë: Hysen Rexhepi, Alejdin Xhezairi, Feriz Susuri, Ymridin Qengaj, Bashkim Suka, Skënder Latifi, Tahir Thaçi, Hamit Thaçi dhe Hajdar Shala, ndërsa 9 të tjerë konsiderohen të humbur/zhdukur/. Por humbje ka pas edhe pala serbe.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hoxha nje here 24 shkije te vrar,
pastaj ka ma shume,fshati ka tregue se kane ngarkue mbi 80 kufoma ne kamion
Pa modesti mund t´ju them se ata që i kam parë vet me sy, janë vrarë 24 shkie plus për 3 nuk jam i sigurt a kanë mbetur të vrarë apo kanë shpëtuar. Këtë ua kam thënë gazetarëve por edhe familjarëve të ushtarëve. Numri i shkive të vrarë jam i sigurt se ka qenë edhe më i madh, sepse luftimet janë zhvillue në largësi prej shokëve tjerë dhe nuk dija për numrin e vrarë të shkive prej atyre. Sipas dëshmitarëve nga Hoqa thuhet se në kamiona shkiet kanë ngarkuar mbi 80 kufoma të ushtarëve të vet.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hoxhe zeza paska perdorue thiken ne serb
dhe se paskan pa ,mikrob paska qen hoxha
Për fat të mirë, mbrapa meje i shkonte flaka një shtëpie dhe ushtarët që veç kishin zbritur nga kamioni, të verbuar prej dritës së flakës nuk më panë. Unë i shihja ata shumë mirë dhe tani po i pres kur të vijnë në drejtim timin për të pirë ujë në qeshme që rridhte nonstop afër meje. Dashti zoti asnjë ushtarë nuk erdhi për të pirë ujë, kamioni doli nga oborri dhe u parkua në rrugë. Në shpejtësi e ndërrova objektin dhe tani pasi shkiet u rahatuan, i hoqën jelekët antiplumb dhe u liruan edhe unë isha më i lirë dhe veproja si të doja. I shfrytëzova ngushticat ndërmjet shtëpiave dhe i ndërroja pozicionet duke u futur nën kamiona - herë nën rrugë herë mbi rrugë. Me këtë rast i shfrytëzova mjetet e ftohta thikën dhe telin sipas nevojës. I sulmoja shkiet në befasi…Kështu e vazhdova punën deri në orët e vona të natës.Pasi që isha i lodhur e i rraskapitur aty rreth orës 1 pas mesit të natës me shumë vështërsi kam kaluar në mal përmbi fshat.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Dikur në orët e mesditës së datës 12 mars i kam gjuajtur 3 plumba me pauz,në mënyrë simbolike për t´ua bëra me dije shkive se lufta këtu ende vazhdon…Në orën 6 pasdite u nisa në drejtim të Lybeçevës(Malësis së Vërrinit) dhe diku pak para orës 21 të mbrëmjes arrita në lagjen Tusus në shtëpinë e gjyshit tim.
PYETJE: A kontaktuat me ushtarët,të cilët i kishin shpëtuar luftës së përgjakshme në Jeshkovë(Gjeq)?
SAMIDIN XHEZAIRI: Po, Besnik Berisha më vuni në kontakt me Valbone Shalën, e cila e traumatizuar nga lufta nuk besonte se kam shpëtuar gjallë. Ajo më tregoi se kishte shpëtuar duke u fshehur në fund të Jeshkovës, në një përrua (nën rrënjë të lisit) ku për fat nuk kishin kaluar andej forcat serbe. Mandej u informova se të gjithë ushtarët që kanë qenë të pozicionuar në krahët anësorë të fshatit kanë shpëtuar. Më 11 mars 2000 mora vesh se edhe Shaban Gashi nga Hoqa, kishte qenë atë ditë në Jeshkovë (Gjeq). Në luftën e pabarabart të Jeshkovës(Gjeqit) pra ranë dëshmorë 9 ushtarë,të cilët nga kapella e spitalit të Prizrenit u nxorën me ndihmën e OSBE-së dhe u varrosën me nderimet më të larta ushtarake në Pagarush.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Po sa shume sulme hoxha paska ba ,qysh po tregon here ne studenqan,reti, tusus, te kalaja ne pashtrik reti,lufte paska ba,si vetima .Me pas qen keshtu siq deklaron rrenat hoxha kosova ska pas nevoj ndihme prej NATOS mazamakeq
SAMIDIN XHEZAIRI: Po, unë pas çlirimit, rreth 5 javë e ushtrova detyrën e shefit të Brigadës 125 dhe ato ditë isha mjaftë aktivë në kontaktet që i zhvillonim me KFOR-in gjerman. Ndërkaq në fazën e demobilizimit të UÇK-së dhe të transformimit të saj në Trupat Mbrojtëse të Kosovës, unë u demobilizova dhe më pastaj shkova për ta vizituar familjen time të ngushtë , që e kisha në Austri. Pas dy muajve u ktheva në Prizren dhe vazhdova jetën time si qytetar i lirë në Prizerenin tim..I paska ardfhe lezet hoxhes demobilizimi haha per keshtu paska luftue hoxha.
Ata në atë kohë ishin të pozicionuar në lagjen e gacaferrëve, së bashku me shtabin e Rekës së Keqe. Me kujtohet kur Bedri Shala u plagos rëndë në të dy veshkët dhe gjasat për jetë ishin shumë të vogla, Bekimi i mllefosur nga ky rast merr një aksion të furishëm me disa bashkëluftëtarë nga Gjakova, ndërkohë që unë isha i pozicionuar në lagjen e Berishëve me disa ushtarë tjerë.
Bekimi sypatrembur, pas sulmit të kryer ndaj forcave të shkaut, kur e sheh që ata tërhiqen, humb pak nga syqeltësia dhe siç tegojnë ushtarët që ishin aty pranë tij, ai në një shtëpi do të plagoset rëndë nga plumbat e kalibrit 12.7 mm, që depërtojnë nëpër tullat e murit.Nga gjakderdhja e madhe, përkundër ndihmës së dhënë nga shokët, Bekimi vdes diku në orën 19 pasdite. Pra, paradite vdes Bedri Shala, ndërsa pasdite Bekimi. Ushtarët që ishin në lagjen e Gacaferrëve u dëshpruan shumë pas vrasjes së Bekim Berishës, mirëpo me këmbëngultësinë time ne do të rezistojmë edhe për gati dy javë në Junik edhe pse te një pjesë e ushtarëve nuk ekzistonte kjo gadishmëri, madje një numër ushtarësh do t´i lëshojnë edhe pozicionet...
PYETJE: Në betejën e përgjakshme të Junikut ishte edhe Naim Maloku, Lum Haxhiu e shumë oficerë të tjerë?
SAMIDIN XHEZAIRI: Po, aty ishte edhe Naimi
natën e 13/14 gushtit 1998, nëpër malet e Junikut në drejtim të Shqipërisë. Tërheqja u bë në mënyrë të organizuar. Së pari janë larguar të plagosurit me ndihmën e një grupi të ushtarëve, pastaj popullata dhe në fund ushtarët që ishin në vijat e para të frontit. Ata u tërhoqën me armatimin e lehtë personal, ndërsa armatimi i rëndë është groposur. Gjatë rrugës ne takojmë grupe të civilëve të cilët ende nuk kishin arritur ta kalojnë kufirin. Unë u ndava me dy shokë me Sabit Gashin (kryetarin e LKÇK-së)
SAMIDIN XHEZAIRI: Në Kosovë do të futemi kah fundi i shtatorit 1998. Në grupin tim që u nisëm nga Vlana, ishim 35 ushtarë dhe kishim 28 kuaj të ngarkuar përplotë me armatim dhe synimi ynë ishte Shala e Bajgorës. Ndërkohë edhe nga Cahani ka depërtuar në Kosovë një grupë prej 30 luftëtarësh (të Komandant Çelikut-Fatmir Limajt) me një numër të madhë të armatimit, të cilët udhëtonin për në Drenicë. Pra,në shtator ishin këto dy grupe prej 65 ushtarësh që hynë në Kosovë, ndërkohë që qindra të tjerë (pas ofenzivave në shumë zona) fatkeqësisht e lëshonin atë. Pas 18 orë udhëtimi të mundimshëm, depërtuam deri në fshatin Kushni të Hasit. Nëpër këtë fshat,ndonëse parakalonin pareshtur kamionët dhe tanksat e shkaut
Në ato momente përmes telefonit satelitor kontaktuam me Osman Qerretin - Qunin nga Landovica, i cili morri guximin që në pikë të ditës t´i organizoj dy kamionë për të na tërhequr nga Hasi. Ai atëkohë kreu punët më të mëdha, që është për çdo lavdat. Në njërin kamion (të mbuluar ) ishim ne ushtarët, ndërsa kamionin tjetër e mbushëm me armë e municion. Gjatë rrugëtimit të gjithë ushtarët ishim në gjendje gadishmërie, mirëpo fatmirsisht rrugën e kaluam pa u ndeshur me forcat serbe. Më pastaj ne ushtarët u ndalëm në një fshat, që për fat të keq emrin nuk ia di, për të pritur kamionin tjetër me armatim dhe pastaj shkuam në Pagarush. Në Pagarush tani më ishim të dy grupet që kishim ardhur nga Shqipëria. Në Pagarush e takova për herë të parë Hashim Thaçin, Fatmir Limën-komandant Çelikun dhe një tjetër emri i të cilit nuk më kujtohet. Pasi i siguruam dy traktorë, ushtarët e komandant Çelikut u nisën për Drenicë, ndërsa ne (grupi ynë) shkuam për Shalë të Bajgorës
, brenda 2-3 javësh numri i ushtarëve në tërë Kosovën do të rritet në mijëra sish. Kështuqë në fillim të nëntorit do të kemi rreth 10 000 ushtarë të UÇKsë. Kjo ndodhi për faktin se shumë ushtarë, pas operacioneve të forta të armikut, kishin gjetur strehim në vende të ndryshme më të sigurta, nëpër male tek të afërmit e tyre apo edhe nëpër vende tjera ku s´pati luftime, të cilët pa hezitim do të rikthehen në njësitë e veta UÇK-së.
Dashti zoti dhe në ofenzivën (që do të zhvillohet) më 11 marsi 1999 , prezenca e përfaqësuesve të OSBE-së në Hoq dhe kontrollet e tyre të vazhdueshme në fshatrat tjera në rajon, bëri që të mos dëmtohet popullata civile.
Rreth orës 14 unë me dy ushtarë: Besnik Kastratin snajperist dhe Nuredin Shalën, kalova matan rrugës nga shtëpia ku e lash Ymridin Qengajn, Ymer Shalën, Bashkim Sukën, Alejdin Xhezairin, Valbone Shalën e shumë të tjerë dhe i zumë në befasi ushtarët e shkaut që ishin futur në fshat nga pjesa e Xhamisë, pikërisht në shtëpinë e dëshmorit Besim Ryshen Shala. Unë me një bomb dore, Besniku me snajperk dhe Nuridini me kallashnikov, i dëmtuam rëndë forcat e shkaut, të cilët u detyruan të kthehen andej nga kishin ardhur. Ndërkohë pason një pauz dhe ne shfrytëzojmë rastin të pozicionohemi më mirë. Nuridini u pozicionua në një pullaz , Besniku diku aty afër tij në shtëpi, ndërsa unë mora një pozitë të përshtashnme më lartë prej tyre, duke shfrytëzuar për mbrojtje një mur të avlisë.Ndërkohë forcat e shkaut filluan të depërtojnë në shtëpitë e para të Jeshkovës(Gjeqit)edhe nga drejtimi i Billushës (Kushtrimit). Aty u zhvilluan luftime të ashpra.
Në ato momente disa herë patëm rastin t´i qëllojmë shkiet prapa shpinës, të cilët ishin të koncentruar në drejtim të shokëve tanë që ishin në anën tjetër të rrugës. Mundësia e vetme për t´i asgjësuar shkiet ishte pjesa e qafes, fytyra-mjekrra,posht pjesët gjenitale dhe kembët, sepse ata ishin të veshur me jelek antiplumb.
Edhe në këto rrethana këndonim këngën ”Besa besë…”dhe për t´ju dhënë vullnet ushtarëve gjithnjë thërrisja: mbanu trima, luftoni trima e kështu me radhë. Këtë e bëja edhe me qëllim,për t´ju treguar ushtarëve se jemi gjallë dhe të fort. Pas një pauze të vogël (prej 2 min.) që bëra unë, pra nuk ju flisja me zë ushtarëve , Besnik Kastrati u largua nga pozicioni ku ishte dhe shkoi në drejtim të objektit tek ushtarët tjerë matan rugës. Nuk vonoi shumë kur edhe Nuridini shkoi pas Besnikut. Për fat të keq ata, mbasi nuk ma ndëgjuan zërin për një kohë të shkurt, kanë menduar se unë kish shkuar para tyre tek objekti ku ishin ushtarët tjerë të pozicionuar. Tani unë mbeta vetëm këndej rrugën (majtas), ndërsa ushtarët tjerë andej rrugën (djathtas).
Megjithatë kontakti vazhdoi, por tashmë vetëm me krisma armësh të furishme. Lufta ka vazhduar deri në orët e vona të pasdites.
Gjatë këtyre luftimeve do të bien dëshmorë 9 ushtarë: Hysen Rexhepi, Alejdin Xhezairi, Feriz Susuri, Ymridin Qengaj, Bashkim Suka, Skënder Latifi, Tahir Thaçi, Hamit Thaçi dhe Hajdar Shala, ndërsa 9 të tjerë konsiderohen të humbur/zhdukur/. Por humbje ka pas edhe pala serbe.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hoxha nje here 24 shkije te vrar,
pastaj ka ma shume,fshati ka tregue se kane ngarkue mbi 80 kufoma ne kamion
Pa modesti mund t´ju them se ata që i kam parë vet me sy, janë vrarë 24 shkie plus për 3 nuk jam i sigurt a kanë mbetur të vrarë apo kanë shpëtuar. Këtë ua kam thënë gazetarëve por edhe familjarëve të ushtarëve. Numri i shkive të vrarë jam i sigurt se ka qenë edhe më i madh, sepse luftimet janë zhvillue në largësi prej shokëve tjerë dhe nuk dija për numrin e vrarë të shkive prej atyre. Sipas dëshmitarëve nga Hoqa thuhet se në kamiona shkiet kanë ngarkuar mbi 80 kufoma të ushtarëve të vet.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hoxhe zeza paska perdorue thiken ne serb
dhe se paskan pa ,mikrob paska qen hoxha
Për fat të mirë, mbrapa meje i shkonte flaka një shtëpie dhe ushtarët që veç kishin zbritur nga kamioni, të verbuar prej dritës së flakës nuk më panë. Unë i shihja ata shumë mirë dhe tani po i pres kur të vijnë në drejtim timin për të pirë ujë në qeshme që rridhte nonstop afër meje. Dashti zoti asnjë ushtarë nuk erdhi për të pirë ujë, kamioni doli nga oborri dhe u parkua në rrugë. Në shpejtësi e ndërrova objektin dhe tani pasi shkiet u rahatuan, i hoqën jelekët antiplumb dhe u liruan edhe unë isha më i lirë dhe veproja si të doja. I shfrytëzova ngushticat ndërmjet shtëpiave dhe i ndërroja pozicionet duke u futur nën kamiona - herë nën rrugë herë mbi rrugë. Me këtë rast i shfrytëzova mjetet e ftohta thikën dhe telin sipas nevojës. I sulmoja shkiet në befasi…Kështu e vazhdova punën deri në orët e vona të natës.Pasi që isha i lodhur e i rraskapitur aty rreth orës 1 pas mesit të natës me shumë vështërsi kam kaluar në mal përmbi fshat.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Dikur në orët e mesditës së datës 12 mars i kam gjuajtur 3 plumba me pauz,në mënyrë simbolike për t´ua bëra me dije shkive se lufta këtu ende vazhdon…Në orën 6 pasdite u nisa në drejtim të Lybeçevës(Malësis së Vërrinit) dhe diku pak para orës 21 të mbrëmjes arrita në lagjen Tusus në shtëpinë e gjyshit tim.
PYETJE: A kontaktuat me ushtarët,të cilët i kishin shpëtuar luftës së përgjakshme në Jeshkovë(Gjeq)?
SAMIDIN XHEZAIRI: Po, Besnik Berisha më vuni në kontakt me Valbone Shalën, e cila e traumatizuar nga lufta nuk besonte se kam shpëtuar gjallë. Ajo më tregoi se kishte shpëtuar duke u fshehur në fund të Jeshkovës, në një përrua (nën rrënjë të lisit) ku për fat nuk kishin kaluar andej forcat serbe. Mandej u informova se të gjithë ushtarët që kanë qenë të pozicionuar në krahët anësorë të fshatit kanë shpëtuar. Më 11 mars 2000 mora vesh se edhe Shaban Gashi nga Hoqa, kishte qenë atë ditë në Jeshkovë (Gjeq). Në luftën e pabarabart të Jeshkovës(Gjeqit) pra ranë dëshmorë 9 ushtarë,të cilët nga kapella e spitalit të Prizrenit u nxorën me ndihmën e OSBE-së dhe u varrosën me nderimet më të larta ushtarake në Pagarush.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Po sa shume sulme hoxha paska ba ,qysh po tregon here ne studenqan,reti, tusus, te kalaja ne pashtrik reti,lufte paska ba,si vetima .Me pas qen keshtu siq deklaron rrenat hoxha kosova ska pas nevoj ndihme prej NATOS mazamakeq
SAMIDIN XHEZAIRI: Po, unë pas çlirimit, rreth 5 javë e ushtrova detyrën e shefit të Brigadës 125 dhe ato ditë isha mjaftë aktivë në kontaktet që i zhvillonim me KFOR-in gjerman. Ndërkaq në fazën e demobilizimit të UÇK-së dhe të transformimit të saj në Trupat Mbrojtëse të Kosovës, unë u demobilizova dhe më pastaj shkova për ta vizituar familjen time të ngushtë , që e kisha në Austri. Pas dy muajve u ktheva në Prizren dhe vazhdova jetën time si qytetar i lirë në Prizerenin tim..I paska ardfhe lezet hoxhes demobilizimi haha per keshtu paska luftue hoxha.
Perparimi- Admin
- Numri i postimeve : 17279
Registration date : 30/04/2006 -
Sujets similaires» Kush e vrau Sali Qekun ,beteja e koshares
» Sali berisha,vritne Remazi Hoxhen,burgosne Adem J.E Sali Q.
» Ekrem Qaili
» Rexhen siq kendohet,nuk e mbytikali por mixha
» Halil Qadraku nanen serbe
» Sali berisha,vritne Remazi Hoxhen,burgosne Adem J.E Sali Q.
» Ekrem Qaili
» Rexhen siq kendohet,nuk e mbytikali por mixha
» Halil Qadraku nanen serbe
:: politika
Page 1 sur 1
Permission de ce forum:
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum