Murat Jashari,plaku me flok te bardha per hoxhen e fshatit

Pas vrasjes së Jusuf e Bardhosh Gërvallës dhe Kadri Zekës, më 17.02.1982 ulen e bisedojnë „udhëheqësit“ e Organizatave (ku kishte qenë anëtar i thjeshtë, Jusuf Gërvalla dhe jo në organet vendimmarrëse,-sipas Sabri Novosellës.
-Z. Sabri Novosella dhe z.Abdulla Prapashtica me varrmihësit e tyre. Më vonë më 15.05.1982 edhe z. Xhafer Shatri (që pretendonte se është pasardhës i Kadri Zekës), u “bashkua” me këta dy të parët. Ky “bashkim” ka pasur baticat dhe zbaticat e veta.
-Koha na ka bindur se kush i ka hedhur këta dy frymorë – me dy këmbë, me surrat njeriu, në perëndim dhe pse…?!
Organizimi i mirëfilltë i masave u bë në korrik të vitit 1987 me mbajtjen e Mbledhjes së parë të Përgjithshme të Organizatës. Nga grupi i organizimit të kësaj Mbledhje – për siguri të mbledhjes, na kishin caktuar:
Bexhet Luzhën, Ismet Abdullaun dhe mua (Murat Jasharin).
Në këtë mbledhje u zgjodhën organet drejtuese – legjitime (vertikale e horizontale) nga delegatët dhe organizata u emërua ‘Lëvizja Popullore për Republikën e Kosovës’ (LPRK).
Kur isha student në Shkollën e Lartë Pedagogjike në Shkup, shpeshherë na vinte një i moshuar, flokëbardhë, me disa shkrime të shkruara me dorë. I lexonte rrjedhshëm poezitë që i kishte shkruar vetë. Kureshtja dhe interesimi për poezitë e bukura, dhe për fjalët e tij të mençura më bëri që këtë plak ta ftoja edhe në banesën time, që e kisha në një podrum të një shtëpie familjare. 
Plaku, flokëbardhë Asllan Hasani, anëtar i NDSH-së, ish i burgosur si nacionalist shqiptar me akuzë – se kishte për qëllim ta bënte Shqipërinë. Ky plak flokëbardhë, në bisedë e sipër po më tregonte për imamin e fshatit tim (Orizare – Kumanovë) mulla Hajdar Jasharin: “Për të mos treguar shokët, nga dajaku tri herë Hoxhës i paska dalë deudenumi (zorra e prapanicës),-e të tjera tortura të tmerrshme në burgjet armike.”…
-Pas këtyre informatave që kisha për të fillova që, Plakun edhe më shumë ta respektoja.
Hoxhën e bëra fortë shok, mësues të dytë, se vendin e Enver Hoxhës atëkohë as gjer më sot; nuk arrin kush ta zëvendësoj. Hoxha-Mulla, Hajdar Jashari, ishte magjistër i teologjisë, kishte qenë anëtar i KQ të NDSH-së, dhe përfaqësues i grupit ushtarak të Sul Hotlës, ishte idhull i idealit dhe sakrificës kombëtare, por edhe njerëzore.
amaneti hoxhes
Infiltrimi
Organizatat atdhetare dhe politiko-ushtarake që nuk kanë mekanizëm përcjellës, zbulues dhe ekzekutiv, në atë organizim futen elementë të ndryshëm, e të dyshimtë. Edhe në radhët e LPKsë ishin infiltruar individë, me surrat njeriu, që më patë paralajmëruar qysh herët hoxha (tani ndjesë pastë). Ka fundi i qershorit të vitit 1998, pasi Nënës biologjike (LPK-së) dhe Shtabit Qendrorë të UÇK-së i kishin bërë atentat, ky Grup me ato tri vese patologjike (që m´i patë treguar hoxha) –dhe, në shërbim të shumë Shërbimeve të huaja, kishin bërë puç në UÇK dhe kishin formuar Drejtorinë Politike (njerkën e UÇK-së), tani në kuadër të një Shtabi të Përgjithshëm.
Ky Grup i përgatitur teorikisht shumë mirë për të njohur personalitetin e personit, në shumë Zona Operative, (aty ku patën mundësi) kishin instaluar njerëzit e vet, me të kaluar të dyshimtë. Po jap një shembull të ndodhur. Aksionin për të vrarë Afrim Zhitinë dhe Fahri Fazliun (më 2 Nëntor 1989), e kishte udhëhequr N. I. (“Leka”). Ky Grup, për të zbuluar bazën ilegale ku ka qëndruar Afrim Zhitia, kishin angazhuar edhe B. M. Për atë shërbim që Leka ua ka bërë këtij Grupi, padyshim se i kanë shpërblyer me një vend pune të mirë. Ky Grup, nga Tirana kishte nisur edhe kolonel Tahir Zemaj për Zonën Operative të Dukagjinit.
Lufta e vështirë dhe e rrezikshme (nuk është punë shitblerje droge), ka bërë që të fus bishtin ndër vegët dhe kishte ikur.
http://kosovalbaner.com/murat-jashari-kush-ma-vrau-vellane-ismet-jasharin/
-Në shtetet e perëndimit kësaj pune, dhe kudo e kurdoherë, -kur të përkthehet në shqip i thoshin – DEZERTIM. -Për dezertim lufte, sipas ligjeve të luftës, pa gjyq, dezertorit i bëhej ekzekutim. Padroni i tij Ahmet Krasniqi, nuk dijë se çfarë grade ushtarake ka pasur, por në vend se të japë urdhër të pushkatohet, ai e gradon, me gradën më të lartë – kolonel. Paradoks i llojit të vet! Hajde shqiptar hajde! Jemi Unikat në botë, për shumë gjëra por edhe në këtë drejtim.
Një djalë (ushtar Lirie i T. Zemaj) i nënës së madhe strugane, pjesëmarrës i tri luftërave çlirimtare, i nisur nga parimi se dezertori duhet të marrë hakun e merituar për dëmin e madh që i kishte shkaktuar popullit shqiptar, trutë në asfalt ia kishte qitur.
5 Ky farë koloneli, kishte udhëhequr afër 400 policë (shumica si ai, shqipfolës) më 12 Shkurt 1984 për të vrarë Rexhep Malën dhe Nuhi Berishën.)Nuhi Berishen e ka nxite vete Avdi Ibrahimi qe te vritet me policin serbe,per Rexhep Malesn nuk flasi).
Fillim korriku 1998
Isha me kamionin plotë duke u kthye nga Lichtenstein për në banesë Murg/SG, fshat i vogël buzë liqenit të bukur Valense. Në rrugë e sipër m´u lajmërua vëllai im Ismet Jashari, -tani Luftëtarët i Lirisë, (bashkëluftëtarët dhe populli e kishin pagëzuar me pseudonimin “Komandant Kumanova”).
-E ndala Kamionin në një skaj rruge dhe po bisedonim të qetë, pa rreziqe nga ndonjë incident. Duke respektuar rregullat ushtarake, tim vëlla kurrë nuk e kamë pyetur se në cilën Zonë je dhe çfarë numri të mobilit ke.
Si zakonisht e prisja që ai të flas më shumë.
Dhe, gjatë bisedës po më thotë:
“Gaga Murat fol me Zekën dhe le t´na dërgojë veshmbathje, – dhe ato t’i sigurojë!!!
…Dhe, ti dërgomi dy snajperë të mirë; një për mua dhe një për Flamurin (G. Elshanin).
-Unë i përgjigjem: -“Po, këto ditë jam te ai, do ti them dhe snajperkat në një magazinë i kam”.
-Pastaj Ismeti vazhdoi: “Na i kanë pru këtu në Kleçkë dy vetë, i kemi në burg. Kishin qenë udhëheqës të Lëvizjes, dhe na kanë thënë se janë spiunë”!…
6 Unë e pyeta, si i kishin emrat? Behadin Hallaqi dhe Shaban Shala.
Unë, fillova ta përdori memorien, -meqenëse isha shumë i lodhur, dhe më erdhi shpejt një mendim, ndoshta edhe jo më i miri, megjithatë, i fola:
“Nuk e dijë gagës se si është organizimi momental tek ju,-por mos zbato asnjë urdhër sa i takon atyre dy vetëve. Le të merren ata ma të “mëdhenjtë” me ta. Ky emër Behajdin pak më është i njohur, nuk e dijë nga po më vjen se nga kam dëgjuar, kurse për atë tjetrin nuk paskam dëgjuar”.
-E kreva bisedën me tim vëlla dhe menjëherë iu lajmërova Zekës (Xhavit Halitit). Zeka më tha se është i informuar për këtë punë. Kam informuar Abazin (Ali Ahmetin), ky nuk e kishte ditur dhe më tha: “Do të interesohem” – më porositi që mos ta përhapi si lajm.
-Gjatë rrugës m´u desh të ndalojë në Walenstadt te Selim Haliti (vëllai i Xhavitit). Po sa u takova me të: -menjëherë, po më tregon për Behajdinin se vëllai im (Ismeti) po e mbante në burg.
-Po i thashë, sa më tregoj Ismeti.
Ata dy i ka dërguar ndokush aty.
Se kush nuk e pyeta.
Selimi vazhdoi: “Po a e dini se kush është ai”?
Nuk e di në detaje se kush është, por është i Lëvizjes.
Selim Haliti po më thotë: “Behajdini është shoku i Zekës”.
-Mirë de, Zeka le të intervenoj te Jakup Krasniqi apo te ndonjë udhëheqës i UÇK-së në atë Zonë, në Kleçkë dhe le t´i lirojnë.
Dhjetor 1998 – Pas katër muajve treguan se ishte vrarë Ismeti
Ishte muaji i tretë që po e kaloja në burg, me akuzën «Blerje e furnizim me material luftarak për terroristët e UҪK-së…». Kështu e ka cilësuar veprimtarinë time atdhetare kryeprokurorja e shtetit më «demokratik» Helvetia, znj. Karla del Ponte. Nga burgu i Bernit (ku isha), në fillim të dhjetorit 1998 më transferuan në një burg tjetër, dhe ndërkohë kam mësuar se më kishin sjellë në vendin e quajtur, Torberg.
-Më 15 dhjetor `98 aty rreth orës 10.00 paradite u hap dera e dhomës. Një gardian më njoftoi se kam vizitë dhe më tha menjëherë të shkoja pas tij. Më futi në një sallon ku ishin disa policë me uniformë, dhe disa të tjerë me rroba civile.
Në vizitë më kishte ardhur bashkëshortja.
Kur më pa, u ngrit në këmbë. Ia pashë sytë e saj të përlotur.
Pa u përshëndetur, e pyeta çka ke, pse po qanë?!
Ajo ma ktheu: “Po na kanë lajmëruar se, para ca ditëve Ismetin e kishin vra më 25 Gusht 1998”’.
Në atë moment më erdhi një forcë e madhe – e papërshkruar, dhe ju drejtova gruas:
-Asnjë lot!
Për dëshmorët nuk duhet derdhur lot!
Lumë ne, oj Selvisha! Tani Kumanova qenka bërë Kosovë!
Ju afrova time grua, (dhe për lajmin e gëzuar) e përqafova fort! Kështu, me gjak dëshmorësh bëhet Shqipëria!
Fribourg (CH), 30.05.2012
MURAT JASHARI-Baca
Orizare – Kumanovë