Ibrahim Kelmendi,librin e kam shkrue qysh mu ka que

Perparimi Ven 4 Juil - 11:10

http://fr.scribd.com/doc/196138347/Fakte-per-Levizjen-e-Jusuf-Gervalles

203
Blakajn më 21 janar 1981. Marrë nga Faridin Tafallari, Terror- Dhimbje-Qëndresë, Tiranë 1997, faqe 407)
-10. Pa pretendim për të qenë të vërteta historike

Ibrahim Kelmendi
: "Ato (ngjarjet-shën. i Xh. D.) janë paraqitur ashtu siç i kam përjetuar dhe siç i kam mbajtur mend,
pa pretendim për të qenë të vërteta historike
."(kopertina e mbrapme e romanit Atentatet)..."romanin e kam shkruar sipas qejfit"."

Ibrahim Kelmendi
:
"Mirani mori frymë thellë për të pritur reagimin. Kishte frikë mos po e humbiste durimin, pasi ishte bindur se shtabi i UDB-së që kishte urdhëruar atentatet, tani kishte dhënë urdhër që të provokohej Mirani për të bërë ndonjë hata ndaj provokuesve.
–
Jo vetëm ti, por as ajo
kurva
, që ju po i thoni Bule, nuk jeni të dëshiruar të qëndroni më këtu,
–
foli Xhafari. Të gjithë të pranishmit hapen sytë në drejtim të Xhafarit, pos Nuriut që vazhdonte të mbante
kokën ulur, pothuajse midis këmbëve
.
Sikur pjesëmarrësit nuk po u zënin besë veshëve çfarë dëgjuan.
–
Përse është kurvë bashkëshortja e nderuar e Kadriut?

–
ia drejtoi Mirani Xhafarit,
duke ruajtur qetësinë e jashtme, të cilën përbrenda pothuajse e kishte humbur. Sa s’po
eksplodonte.
–

Ajo kurvë e dërguar nga UDB-ja
i ka qitur shokët në pritë,
–
u përgjigj Xhafari, që po ngjante me shumë në një kërmë se sa në njeri.
–
Pa na e zbërthe edhe këtë komplot, se si i keni sajuar detajet!?
–
Nuk jam këtu para UDB-së që të përgjigjem në pyetjet e tua,
–
tha Xhafari.
–
Mor kriminel i dërguar, do të sqarosh apo do të ta dredh qafën si të gjelit!?
–
e kërcënoi Mirani, i cili po shtrëngohej për t
’ia mbërthyer fytin. Tashmë Mirani kishte fituar siguri se pos ndërhyrjes për t’i ndarë nuk do t’i hidheshin të tjerët.

–
Dihet,
–
nisi të përgjigjet Xhafari, që kishte humbur davanë,
–
Kadriu ka lënë orarin
kur do t’i telefonojë kurvës së tij
. Ajo ka informuar vrasësit për orar dhe pastaj vrasësit kanë zënë pritë." (Atentatet, f. 363-364