Shkruan Kadri Mani

Ahmet Krasniqi, Ministër i Mbrojtjes
Arkivore

GJAKATARËT PO NA VRASIN ME REND ALFABETIK
/Cilët janë atentatorët e Kolonel Krasniqit?/

Nga Kadri Mani

E nderuar familje Krasniqi, të nderuar bashkatdhetarë të rrymës kombëtare shqiptare, lajmi kobzi për vrasjen me atentat të kolonelit Ahmet Krasniqi, më 21 shtator 1998 në ora 23 e 25 minuta,- na goditi rëndë: me lot në sy e zemërgjakosur, ju shprehim ngushëllimet tona më të thella për vdekjen tragjike të Kryefamiljarit tuaj dhe të Kryekomandantit tonë legjendar të forcave çlirimtare kosovare.
Si të ju ngushëllojnë juve, kur nuk mund ta ngushëllojmë as vetveten, si t`i ngushëllojmë shokët e bashkëpunëtorët e Ahmetit, që po e njihnin me kohë, dhe ata të cilët po pritnin me padurim të takoheshin me ekspertin e luftës e të artit luftarak?- po ngushëllimi është reciprok, tek na rrahin zemrat bashkë për një ideal, tek ngritim grushtet njëkohësisht për hakmarrje të shenjtë ndaj armiqve të jashtëm e mercenarëve të tyre në meset tona, tek kujtojmë likuidimet fizike (e politike) me rendin alfabetik me shkronjën-A: Ahmet Delia, Azem Bejta. Aziz Zhilivoda, Azem Hajdari, Ahmet Krasniqi... Ngushëllohemi tok kur kujtojmë fjalën e urtë se rrufetë nuk gjuajnë në hithra por në lisa të mëdhenj; ngushëllohemi tek shohim pamjen impozante të Kolonelit, përpara të cilit ushtria çlirimtare jepte betimin solemn, dhe urdhrin e Ministrit të Mbrojtjes: Ju urdhëroj që ta mbroni flamurin dhe kurrë të mos ia dorëzoni armikut.

Ahmeti ishte një diell, e dihet se drita e diellit i verbon shpendët e natës, andaj edhe planet djallëzore të lakuriqëve e të urithëve të zinj, të qyqeve, lorëzave e hutinëve... për të manovruar nëpër errësirën skëterrë të popullit tonë liridashës; nuk po mund ta duronin filistinët... Ngushëllohemi reciprokisht kur jemi të bindur se çdo zemër e vërtetë shqiptare do të ndizet flakë e zjarr kundër planifikuesve dhe dorasëve të atentatit mizor mbi trupin e Ahmetit tonë të dashur...
Ahmeti nuk la vetëm një tufë fëmijë, Ai la rininë dhe popullin liridashës të vendit e të globit tokësor, që do t`i hakmerret shumëfish. Ahmeti edhe pas vdekjes fizike është me ne e në ne, përjetësisht dhe amshueshmërish ndër breza.
Skllota filistine e meskine nuk mund ta honepste dudajevin shqiptar; lëpushkat e neveritshme po villnin gjak e vrer kundër oficerit madhor, për të vetmin „mëkat“ pse ka qenë student në Beograd e jo në Tiranë!!- pavarësisht dezertimit nga stuhia serbijane dhe dorëzimit të kazermës të Gospiqit kroatëve që bënin luftë të drejtë çlirimtare, nga i njëjti pushtues; pamarrëparasysh... sepse, ndryshe, nuk mund të bëheshin komandantë barinjtë e kulmaxhinjtë!!- pra, atentatorë nuk ishin vetën dy fantazma me maska që shkrehen fishekët në trupin e birit të popullit shqiptar, atentatorë janë dyqind e dymijë shpifarakë e grindavecë rrugaçë të rrugëve e rrugaçë gazetash; atentatorë janë edhe ata që kosovarëve (shqiptarëve) jua ndalojnë hyrjen në Shqipëri- pa viza!!!

Kush e nisi luftën ma i pari!!

Ahmetin tonë të dashur e vrau politika shoveniste grabitqare e fqinjëve tanë të vampirosur e të lugatosur, por edhe politika folklorike e krenarisë fodulle: ata që do t`i imponohen historisë, vetëm sa për t`iu kënduar „brezat“ këngë lavdie: o kush e nisi luftën ma i pari!!!- pamarrëparasysh se luftën e nisën të parët dëshmorët tanë të historisë më të re: Fazli Greiçevci, Shaban Shala, Afrim Zhitia e Fahri Fazliu, Rexhep Mala e Nuhi Berisha, Vëllezërit Gërvalla e Kadri Zeka...: kush i vrau këta të fundit dhe kush angazhohej për të mos u zbuluar atentarët!!!???- a mund të ketë lidhje me ta edhe kjo gjëmë???
A e kemi ne në nivel sistemin e informimit, shërbimin informativ-kundër informativ??- kemi ne Institutin e Strategjisë Kombëtare dhe çfarë punohet atje??
As gjatë pajtimit të gjaqeve nuk stigmatizoheshin vrasësit mizorë, po vetëm lavdëroheshin falësit e gjaqeve zemërgjerë!!- përse të mos trimëroheshin ata të rrymës antikombëtare, përderisa ne i falim me aq zemërgjerësi babaxhane!?- madje edhe kur dihet mirëfilli se ishin të nxitur e të yshtur nga UDB-ja, sikur në rastin tragjik të atentatit të hapur në pikë të ditës të dëshmorit tonë Rexhep Elmazi...
Në pritje të kapjes së menjëhershme të atentatorëve mizorë dhe të gjykimit të tyre shembullor, shtojmë: poshtë pushtuesit serbo-grekë dhe poshtë rryma antikombëtare!!

Lavdi e përjetshme Komandantit legjendar Ahmet Krasniqi!

/Kadri Mani: “SHQIPTARËT JANË ATJE!”, Tiranë, 1999, f. 324-325; kryetar i Komisionit Informativ i Bashkësisë Shqiptare në Zvicër/

I pakurrizori Sabri mexhnuni është me Thaçin, i cli e ka varrosur Fadilin me nderime dhe ka deklaruar se UÇK-ja ka qenë vazhdimësi e lufëts parzizane!?- çfarë historie po bëni, or bijtë e mjerimit!?- turkoshakët, naconalistë!? Po unë në vendin tënd po të shihja ëndërra kaq çapraze, do ta varja veten! O gazetar i pafëtyrë dhe i pacipë!!

“Ppopulli shqiptar të zhvilloi luftë për bashkimin e trojeve shqiptare”

Vetë titulli është gabim- zhvillojë. Tendenciozët kur e përmendin marrëveshjene e Mukjes, nuk e përmendin edhe marrëveshjen e Osllos!?- ngase këtu tradhtari del Adem Demaçi, “heroi” juaj!! Me sa kute matni ju, elemntë tolovitës! Preferonin=parapëlqenin.
“Gjon Serreqi ka linddur më 11 qershor të vitit”- të cilit vit!?!Po, po, nipi im, Shqiptar! Kur është ripushtuar Kosova nga serbo-sllavo-komunistët, të mbështetur në mënyrë aktive – me armë në dorë nga fadilisto-bujanistët, por të ndihmuar edhe nga bandat gjakatare të Enver Hoxhës, Rexhai Surroi, së bashku me vëlluan e tij Sezair Surroin, ishin partizanë të ushtrisë riokupuese serbo-sllave. Gjatë luftimeve të përgjakshme në mes të ushtrisë riokupuese serbo-sllave dhe luftërtarëve për Mbrojtjën Kombëtare të Kosovës, Sezair Surroi, i cili luftonte në radhët e ushtrisë serbo-sllave u vra dhe njëherit u dekorua me urdhërin e heroit të Jugosllavisë nga riokupuesit serbo-sllav të Kosovës. Ndërsa Rexhai Surroi e vazhdojë aktivitetin e tij për shfarosjën e luftëtarëve të lirisë, siç ishin: Mixha im Xhafer Maxhuni, bashkë me 27 mashkuj tjerë të Maxhunëve, atëherë kur u pushkatua Jahja Maxhuni, kryetar i NDSH-së në Vushtrri, por edhe kur u pushkatuan Gjon Sereçi, Marie Shllaku, Halim Spahiu e shumë të tjerë. Në kohën kur deportoheshin me qindra e mijëra shqiptarë për në Turqi dhe vende tjera të botës, Rexhai Surroi, gëzonte të gjitha beneficionet e luftëtarit për shërbimet që ua kishte bërë okupatorëve serbo-sllavo-komunistë