Florim Krasniqi dergoi arme per UçK en

Te lumt ore kusheriri im por edhe pse ju dergove keto arme ti perbuzen jo ushtare,por komandantet te cilet i kishte shtie ne kete loje serbia dhe udheheqesat e kosoves e te shqiperise!!!
Zoti te bekofte tye dhe ata qe e dojne shqiptarin,e tradhetaret me ta nuk ka beseda se te mashtroin ,por vetem plumbe sidomos perkrahesve se jane edhe ma te rrezikshem
Kur mua komandantet me shpalleshin shpiun te serbise,qe nuk kishin fakte,edhe pse u munduan te me etikitonin,ushtaret me mbruane,por koha po kalone dhe vendi po shitet nga tradhetaret!!O po ta kisha ne dore vetem nje muai shqiptarin,shpiunat nuk do ti kisha leshuare as te ikin nga atedheu,por pamarreparasysh çfare intelektuali shpiune me femi e farefis per se gjalli do i kisha shtie ne nje grope qe te gjithe,dhe ne trojet e te pareve ma nuk kishte me lindure gjake shqiptari shpiune!!!!!!

Haxhi L. Kuçi(Krasniqi mbiemer i vertete i te parevet)



Emigracion :: Krasniqi: Transportova armë nga SHBA në Kosovë për UÇK
Postuar nga: Albo


Shqiptaro-amerikani, Florim Krasniqi tregon për herë të parë

“Si e furnizova UÇK-në me armët nga SHBA”

Kanali televiziv amerikan CBSNews, në emisionin e tij të njohur “60 minuta”, i ka kushtuar vëmendjen e vet një “trafikanti” armësh, i cili ka furnizuar ish-UÇK-në me armët që blinte lirisht në dyqanet amerikane.

Shqetësimi i medias dhe ekspertëve amerikanë lidhet me rrezikun që përbëjnë amrë të tilla si pushkët speciale me kalibër 50mm. Këto armë janë blerë dhe ngarkuar në aeroportin “Kenedi” në SHBA, falë ligjeve liberale për armëmbajtjen që ka Amerika. Problemi, sipas medias bëhet kritik, kur mendohet se armë të tilla kur bien në duar të organizatave terroriste, siç është Al-Kaeda e Osama bin Laden.

Emri i transportuesit (trafikantit) të armëve është Florim Krasniqi dhe ai është shfaqur, duke bërë gati një ngarkesë të re armësh për rebelët shqiptarë, të cilët i fusin ato më pas kontrabandë nga malet për në Kosovë. Pas një udhëtimi pakditor ngarkuar në kurrizet e kuajve, armët përfundojnë në duart e forcave guerrile të njohura si: Ushtria Çlirimtare e Kosovës, e cila ka luftuar për pavarësinë e Kosovës nga Serbia prej rreth një dekade. Krasniqi i mori këto armë në shtëpinë e tij në Kosovë. Shumica prej tyre ishte e lehtë të hynin në Shqipëri, por jo pushkët e kalibrit 50 mm. “Kjo është ajo që ne marrim nga shtëpia e trimave dhe vendi i lirisë, siç na pëlqen ne ta themi”, thotë Krasniqi, i cili jeton në Brooklyn, Nju Jork. Ai merret me ndërtim çatish. “Kjo është ajo që unë bëj për të jetuar”, thotë Krasniqi. “Kjo është mënyra se si ne e fitojmë paranë në Nju Jork. Ka një komunitet të madh shqiptaro-amerikan në zonën e Nju Jorkut”. Kur nisi lufta në Kosovë në 1998, shumë të rinj dolën vullnetarë për të luftuar. Krasniqi vuri re se ai do të hynte më shumë në punë, duke ndenjur aty e mbledhur armë për UÇK-në. Pastaj, ai filloi të blinte pajisje komplete në një dyqan të ushtrisë amerikane në Brooklyn. “Çdo gjë që duhet për të pasur një ushtri të vogël guerile, mund ta blesh këtu në Amerikë”, thotë Krasniqi.

“Vlerat” e pushkës 50mm

Cila pushkë u bë arma që zgjodhi Krasniqi? “Prej kohësh ajo ishte një pushkë e kalibrit 50 mm”, thotë Krasniqi. “Me të mund të vrasësh një njeri në një distancë prej një milje. Mund të shkatërrosh një objekt prej një milje larg”. Ai thotë se mund të jetë “fare e lehtë” ta përdorësh kundër helikopterëve e aeroplanëve. Nëse fuqia e pushkës 50 mm e “habiti” disi Krasniqin, ajo çfarë e habit më shumë atë, në fakt është mënyra se sa e lehtë ishte të bliheshin ato. Krasniqi ka lejuar producentët holandezë të një dokumentari ta shoqërojnë atë në një dyqan armësh në Pensilvani (shtet në SHBA). “Nevojitet vetëm një kartë krediti dhe të mos kesh precedentë penalë dhe mund të shkosh të blesh aq armë sa të kesh qejf. Askush nuk të bën pyetje”, thotë ai. A mbeti ai i surprizuar me mënyrën se sa e lehtë paskësh qenë t’i blesh ato? “Jo vetëm unë. Shumë prej jo-amerikanëve mbetën të habitur se sa e lehtë është të kesh një armë në zemër të Amerikës”, thotë Krasniqi. “Shumë nga shpërndarësit në Montana dhe Uajoming as që ju pyesin për këtë gjë. Është tamam si në një dyqan ushqimor”. Dhe, thotë ai, ka një varg zgjedhjesh për pajisjen me municion, i cili gjithashtu mund të posedohet lehtë. Për municionin madje as që duhet të tregosh patentën e shoferit apo ndonjë gjë tjetër”. “Vetëm se shkon në një panair armësh ose në një dyqan në këtë vend dhe mund të blesh një kuti, që do ta pajisë armën tënde. “Një civil”, pyet Bradley. “Ti nuk e bën kurrë këtë? Ti je një amerikan. Mund të shkosh nëpër panaire e të shohësh për qejf kësisoj gjërash”, thotë Krasniqi. “Pyet ekspertët. Ata do të ndjehen të lumtur t’ju ndihmojnë”.


“Armët blihen lirisht në SHBA”

“60 Minutes” pyeti ekspertin Joe Vince, një ish-zyrtar i lartë në Zyrën për Alkolin Duhanin dhe Armët e zjarrit, nëse ndokush, madje edhe terrorist, do të mund të blinte lehtësisht pushkë të kalibrit 50 mm. “Ne jemi dyqani “më joshës” për armët në botë. Dhe është e lehtë për njerëzit t’i marrin ato këtu tek ne”, thotë Vince, i cili shton se Amerika është “absolutisht” vendi më i mirë për një terrorist për të pajisur veten me të tilla armë. “Vërehet shumë shqetësim në lidhje me terroristët, që sjellin armë të shkatërrimit në masë në SHBA”, thotë Bradley. “Përse duhet të bëhemi merak për armët e vogla, siç është rasti i pushkëve kalibër 50 mm, që dalin nga territori i SHBA-ve?” “Armët e vogla janë armët No. 1 për terroristët”, thotë Vince. “Nëpër rreshtat e gazetave, në lajmet mbi Irakun e Afganistanin, gjithmonë mund të shihen guerrilasit, duke ndenjur me raketahedhësit e tyre në supe. A mos përdoren këto armë të kalibrit të vogël më shpesh për të vrarë njerëz, sesa armët e mëdha? “Absolutisht”, na thotë Vince.

Rruga drejt Kosovës

“60 Minutes” pyeti Krasniqin se si ai i trafikoi apo tranportoi pushkët kalibër 50 mm jashtë territorit të SHBA-ve. “Ti thjesht hipën në avion, i deklaron ato dhe shkon më pas ku të duash”, thotë Krasniqi. “Është komplet legale. Është një pushkë gjuetie”. Krasniqi thotë se ai i dërgoi armët drejt Shqipërisë dhe më pas, ushtarët i ngarkuan ato për në betejat e luftës. Ai nuk e thotë se sa është numri i pushkëve kalibër 50 mm, që ai i ka dërguar për në Kosovë, kështu që redaksia e emisionit “60 Minutes” pyeti Stacy Sullivan, një ish-korrespondente e “Newsweek”-ut, e cila ka shkruar një libër mbi Krasniqin, “Mos ki frikë se ke djemtë në Amerikë”. Sa armë transportoi Krasniqi për atje? “Ndoshta disa qindra”, thotë Sullivan. “Është e lehtë ta bësh këtë. Të lejohet të marrësh me vete dy ose tre njëherësh. Ekipi i transportuesve të armëve të Krasniqit nuk pati kurrë problem me dërgimin e armëve jashtë territorit të SHBA-ve. Por atyre shpesh u duhej të këmbenin fluturimet në Zvicër dhe autoritetet atje kërkonin të dinin se çfarë po bënin ata atje me ato armë kaq të fuqishme.
“Ne u thamë atyre se “po shkonim të gjuanim elefantë“ dhe ata na thanë: S’ka elefantë në Shqipëri”, thotë Krasniqi. “Dhe ne i thamë se do shkonim në Tanzani, kështu që ne kishim ngritur një klub gjuetie atje dhe një në Shqipëri”. “Duhet të ngrinit gjoja një klub gjuetie në Shqipëri, u thatë autoriteteve zvicerane, që burrat e këtij klubi gjuetie ishin duke shkuar për në Tanzani për të gjuajtur elefantë”, pyet Bradley. “Po”, thotë Krasniqi. “Unë kurrë nuk kam parë një elefant gjatë gjithë jetës sime dhe lëre pastaj të mendoj ta vras ndonjërin prej tyre”. Edhe nëse do të ishte kështu, ekipit të Krasniqit do t’i nevojitej ndonjë dëshmi apo evidencë për të mbështetur alibinë e tyre me këtë historinë e gjuetisë së elefantëve në Afrikë, kështu që ai thotë se: “Ne blemë një elefant në Tanzani dhe sajuam për të gjithë dokumentacionin e nevojshëm, kështu që i provuam atyre se ne ishim vetëm gjuetarë elefantësh”. Ai thotë se ai ka paguar rreth 10,000 dollarë amerikanë për elefantin. Por ai në fakt nuk e mori kurrë elefantin. “Ne nuk ishim të interesuar për elefantët”, thotë Krasniqi. “Ne ishim të interesuar të luftonim një luftë të pashpresë”. Dërgesat e armëve të Krasniqit, pushkë kalibër 50 mm, i dhanë guerrileve një besueshmëri e një fuqi zjarri, që ata s’e kishin pasur kurrë më parë. Por ata nuk po merrnin shumë prej tyre. Kështu që Krasniqi theu ligjin, duke dërguar jashtë SHBA-ve armë në sasi të mëdha, më shumë se sa lejonin doganat.

Ngarkesat në aeroportin Kenedi

Cila ishte ngarkesa më e madhe e dërguar në Kosovë nga Krasniqi me pushkë 50 mm? “Njëra ishte në një aeroplan, të cilin ai e mbushi me armë”, thotë Sullivan. “Dhe unë mendoj se aty ishin rreth nja njëqind pushkë,… 100 armë të kalibrit 50 mm”. Sipas Sullivan, transportuesit e armëve i ngarkonin armët në një kamion, që shkonte më pas drejt aeroportit “Kenedi”, të Nju Jorkut dhe i fshihnin ato brenda ngarkesës me ushqime e veshmbathje të destinuara për refugjatët. “Ata i vendosnin pakot në aeroplan. Asgjë nuk i nënshtrohej kontrolleve me rreze X”, thotë Sullivan. “Ambalazhi tregonte se ishin ndihma humanitare”. Fakti se Krasniqi mund të nxirrte kontrabandë një sasi të madhe armësh nga aeroporti “Kennedy”, nuk i dukej i habitshëm njeriut që mbulonte doganat amerikane në atë kohë. Ai tashmë është komisioneri i Departamentit të Policisë së Nju Jorkut, Ray Kelly. “Me volumin e ngarkesës, që dilte e hynte në vendin tonë, nuk mund të dyshoja se mund të ishte e mundur që këto armë të kalonin oqeanin”, thotë Kelly. “Ka rregulla e ligje, që lejojnë pushkët të imbarkohen jashtë vendit e të kalojnë oqeanet. Ata limitojnë numrin e tyre, por ndoshta ka edhe rrugë të tjera për t’iu shmangur rregullave”. “Mund të marr me mend se është e sigurtë të them se ne nuk kemi numrin e nevojshëm të agjentëve doganorë, të cilët mund të kontrollonin në detaje çdo fluturim, që niset nga vendi ynë”, thotë Bradley. “Jo, kjo është e vërtetë”, thotë Kelly. Të gjesh armët, që do të nxirren jashtë vendit është njësoj si të kërkosh gjilpërën në kashtë, përderisa agjentët federalë janë gjithnjë në kërkim të kontrabandistëve e aktiviteteve të tyre”.
Vince, një ish-zyrtar i ATF-së, thotë se Kongresi duhet të kalojë një ligj, i cili do të bënte të mundur forcimin e ligjit për zyrtarët për të mbajtur të regjistruara në kompjuter shitjet e armëve, diçka për të cilën lobi i armëve e kundërshton me forcë. Pikërisht tani, thotë Vince, nuk ka një bazë qendrore të dhënash për numrin e armëve të shitura. “Nuk ka një regjistër kombëtar apo diçka të tillë mbi këtë gjë”, thotë Vince. “Nëse ne kemi kompjuterizuar të gjitha shitjet e armëve të zjarrit, ne mund të shikonim për shembuj aktivitetesh”. Dhe Vince thotë se kjo i përmbledh të gjitha pushkët e kalibrit 50 mm të blera nga Krasniqi dhe ekipi i tij i transportuesve.
“Njërëzit normalë i blejnë armët e zjarrit për gjueti, për qëllime sportive e për vetëmbrojtje. Por nuk mund të blihen 50 të tilla të të njejtit tip arme – apo më shumë në këtë rast. Mesa duket, ndoshta megjithë çdo lloj analize të mundshme, do të mblidheshin me dhjetra e dhjetra vetë për ta hetuar këtë gjë”. Si do ta përshkruante Krasniqi ligjin e armëve në këtë vend? “Më liberal se imagjinata më ekstreme evropiane”, thotë Krasniqi. “Ju mund të imagjinoni ata më liberalët dhe ata janë më liberalë se kjo”. “Por ju do të ishit në gjendje të blinit armë për Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës, nëse ligjet për armët në këtë vend do të ishin më të forta”, thotë Bradley. “Dhe po dëgjoj se ju thoni se jeni një njeri anti-armë. Si mund të jeni ju anti-armë, kur ju po blini armë për të çliruar popullin tuaj?” “Unë shfrytëzova anët pozitive të një ligji liberal në këtë vend, për të ndihmuar atdheun e të parëve të mi”, thotë Krasniqi. “Dhe unë besoj se thellë në zemrën time, unë e bëra këtë gjë për mirë. Por disa njerëz mund ta bënin këtë për keq”.

Përktheu: Armand Plaka