Luigj Gurakuqi

Ktyne njerzve qi mbahen gjind me krye,

Sa t’dalin prej gzhoj’s s’vet,

E t’ rrîn jashta do dit, kur kan’ me kthye

S’ke shqip mâ pse ju flet.



Por n’mos e paçim prap faret harrue,

E flasin tan’ perzije;

Me I pvet’ : « Ej ç’keni bâ, si keni shkue ? »


Kjet ndoshta der n’ Triesht’ o n’ Dobrovnik,

Der n’Vjen’ o der n’Trebin’;

O shkuet n’Ismir, n’ Paris o n’Venedik,

O der n’t’ vorfnën Cetin’



E me ‘i her’ ndrruet; me ‘i her’ filluet me than’

Qi na s’kemi njerzí;

Qi s’nderojm grat, qi dorën s’dijm me e dhan’.

Qi s’dijm me ndej’ n’shoqní !




Si t’lam zakonet qi kem’ pas’ ne e par’ ,

Prindt t’on’ si t’i mohojm,

Fisnik’ mâ s’jemi, s’jemi mâ Shqiptar’

S’kem mbrapa kuj t’i shkojm.



Pra ju Shqiptar’t e rí pade m’diftoni

Ku e xût ket far’ njerzijet

Qi mbaheni si t’ardhun nga Londoni,

Prej Francës o prej Austrijet.





T’thon « Dobro, kako vije? »


Si t’lam zakonet qi kem’ pas’ ne e par’ ,

Prindt t’on’ si t’i mohojm,

Fisnik’ mâ s’jemi, s’jemi mâ Shqiptar’

S’kem mbrapa kuj t’i shkojm.



Pra ju Shqiptar’t e rí pade m’diftoni

Ku e xût ket far’ njerzijet

Qi mbaheni si t’ardhun nga Londoni,

Prej Francës o prej Austrijet.


Kjet ndoshta der n’ Triesht’ o n’ Dobrovnik,

Der n’Vjen’ o der n’Trebin’;

O shkuet n’Ismir, n’ Paris o n’Venedik,

O der n’t’ vorfnën Cetin’



E me ‘i her’ ndrruet; me ‘i her’ filluet me than’

Qi na s’kemi njerzí;

Qi s’nderojm grat, qi dorën s’dijm me e dhan’.

Qi s’dijm me ndej’ n’shoqní !

E ty, I Kosoves Shkrimtar, qi jé tuj krye

Mbi gjuh’ shum zbukurime,

T’lutem mos me u-marzit’ e me pelqye

Nyi shndet prej zêmrës s’ime.

--------------------------------------------------------------------------------

Leila30-08-2003, 01:22
Q E N D R E S A

Oh, jeta pernjimend me rrena e vaj
plot qenka n'ket bote t'lashte!
U shueka teper shpejt lakmimi i saj,
si zjarri i bame me kashte.

Vec nji qellim i nalte t'ban me durue
e zemren te forcon;
nder kundershtime s'vyen kurr me u ligshtue,
mjere ai qi nuk duron!


Poshte: Luigj Gurakuqi 1879 - 1925