Posta Enver Hoxha
:: sport
Page 1 sur 1
Posta Enver Hoxha
http://webmail.laposte.net/login/index.php
http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://www.forumishqiptar.com/attachment.php%3Fattachmentid%3D42545%26stc%3D1%26d%3D1084291505&imgrefurl=http://www.forumishqiptar.com/showthread.php%3Ft%3D28298%26page%3D2&h=137&w=219&sz=8&hl=fr&start=2&um=1&tbnid=gIepy5H7Ex2oqM:&tbnh=67&tbnw=107&prev=/images%3Fq%3DHuman%2BRights%2BWatch%2Bme%2Bhaxhi%2Bkevin%26svnum%3D10%26um%3D1%26hl%3Dfr%26sa%3DN
http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://www.forumishqiptar.com/attachment.php%3Fattachmentid%3D42545%26stc%3D1%26d%3D1084291505&imgrefurl=http://www.forumishqiptar.com/showthread.php%3Ft%3D28298%26page%3D2&h=137&w=219&sz=8&hl=fr&start=2&um=1&tbnid=gIepy5H7Ex2oqM:&tbnh=67&tbnw=107&prev=/images%3Fq%3DHuman%2BRights%2BWatch%2Bme%2Bhaxhi%2Bkevin%26svnum%3D10%26um%3D1%26hl%3Dfr%26sa%3DN
Dernière édition par le Lun 7 Mai - 14:46, édité 1 fois
Re: Posta Enver Hoxha
Enver Hoxha zgjodhi më të besuarit në grupin e agjentëve specialë
Ish-drejtuesi komunist Enver Hoxha mori vendimin për “paraqitjen” e kandidaturave “të pëlqyera” nga Bill Maklini, majori Nils, ”operativit“ Alan Heer dhe deri te gjenerali i Brigadës, Dejvis etj. Me anë të këtyre kandidaturave u bë e mundur, qysh në fillim të viteve 1943-1944, të konturohej fizionomia e disa “pseudopatriotëve”, që për pak stërlina ishin vënë në shërbim të zbulimit të fshehtë anglez, gjë që do të detyronte Kryeministrin e Britanisë së Madhe, Çurçill, të tërheq misionin e Bill Maklinit, pasi kishin vepruar në kundërshtim me udhëzimet. Më vonë, më 16 shtator 1943, siç e dimë, u dërgua gjeneral Dejvisi, i cili me objektivitet njoftonte Komandantin Aleksandër në Kajro: “Ështe imperative të demaskojmë Këshillin e Regjencës, konkretisht dhe nominalisht…. Balkomin dhe Zogistët. Të gjithë po bashkëpunojnë me gjermanët…”. Gjenerali e pagoi me jetën e tij këtë deklaratë burrërore, duke u spiunuar nga agjenti i gjermanëve Azis Biçaku. Haxhi Lleshi, një nga gjeneralët e Luftës Nacional-Çlirimtare në Veri të Shqipërisë, kishte grupin e tij të informatorëve, që mbanin për pseudonime “Veterineri”, ”Mjeku”, ”Farmacisti”, ”Kapiteni” dhe në vitin 1943 i raportonte gjeneral Hoxhës: “Nga burimet tona del se Cen Elezi, Fiqiri Dine e Hysni Dema, kishin lidhur “Itifakun” me komandantin e Divizionit italian, gjeneral Azzin, që të mos e sulmonin…”. Fill pas Luftës së Dytë Botërore u studiuan disa kandidatura nga radhët e nacionalistëve të ndershëm, midis tyre “Diplomati” dhe “Profesori”. I pari u nis jashtë shtetit nga ana e ish-presidentit Omer Nishani dhe i dyti nga ana e doktorit Medar Shtylla, të cilët fituan besimin në radhët e emigracionit, si dhe të personaliteteve të larta shtetërore në SHBA dhe në Britaninë e Madhe. Këto ishin nga burimet kryesore për informacione konfidenciale, si dhe shërbenin si burime të pavarura për verifikimin e të dhënave të rëndësishme, që kishin të bënin me ruajtjen e pavarësisë dhe integritetit të territorit të Shqipërisë. Për t’u lidhur me ta bëheshin kombinacione për veprime të thjeshta si për shembull dërgohej zarf më një person të besuar e me garanci, apo shoqëroheshin makinat e eksportit që shkonin në Hungari, Gjermani, Austri e gjetkë dhe në “X” hotel dhe “Y” dhomë, ku këmbeheshin letrat me personin ndërlidhës, me konditë që OSSH të mos merrnin dijeni për veprimin e mësipërm.
Misteret e grupit të sigurisë së jashtme
Vetvetiu që këto organe ose përfaqësues të lartë të tyre nuk kishin si të merrnin dijeni për përmbajtjen e materialeve…. Në një farë mënyre, këta ishin edhe Grupi i Sigurisë së Jashtme, i cili vepronte në mënyrë të pavarur dhe kishte krijuar lidhje konfidenciale me “miq personalë”, ku bënin pjesë diplomatë të huaj, mjekë të shquar, dashamirës të Shqipërisë. Për arsye të ndryshme, bënin pjesë, gjithashtu, edhe intelektualë të lartë kosovarë, të cilët gjenin gjithnjë mundësi për të informuar, për të shfaqur mendime nga më të ndryshmet, por që kishin një rezonancë të përbashkët, atë që i bashkonte me dheun amë. Gjithashtu, bënin pjesë anëtarë të shoqatave patriotike, si në SHBA, Argjentinë, Australi e gjetkë, të cilët informonin sa herë që e konsideronin të nevojshme…. Ndërsa grupi i M.Shehut kishte bërë një varg kombinacionesh, madje për veprime me të komplikuara, duke nxjerrë nga burgu persona të caktuar, duke i arratisur jashtë shtetit, pjesa më e madhe e të cilëve u kapën shpejt nga operativët jugosllavë dhe u vunë më pas në shërbim të tyre…. Në sferën e shërbimit të fshehtë qysh pas Luftës së Dytë Botërore në Shqipëri situata nuk ishte aspak e qetë. Shumëkush, madje dhe autorë të huaj, hedhin idenë se “dështuam për rrëzimin e Hoxhës“ ose “nuk mundëm ta eliminonim” etj. Veçse harrohet një problem jo i vogël, ai qysh në fillim për sigurimin e vet zgjodhi edhe truprojet, njerin prej tyre, kur vajti për inspektim në Brigadën e Parë, Axhem Abazin, nga Mallakastra, që ishte njëri prej komandantëve të saj. Më vonë dhe të tjerë, duke i studiuar me kujdes, dhe pa lënë këtë problem në dorë të Sigurimit. Harrohen gjithashtu lidhjet e tij me masën e njerëzve, si dhe popullaritetin e tij, gjë që nuk ishte aq e lehtë sa thuhet prej disa të ashtuquajtur “analistë brenda dhe jashtë vendit”, të cilëve u mungon të paktën objektiviteti. Gjithashtu, nga materialet e dokumentet del se nuk është aspak e vërtetë se Koçi Xoxe, Mehmet Shehu, Panajot Plaku, etj., siç mundohen disa të tjerë për t’i paraqitur si “subjekte inferiore”, përkundrazi kanë qenë jo vetëm të zgjuar, por edhe me kulturë “të përgjigjthshme” dhe “të posaçme” për të marrë pushtetin edhe për ta mbajtur, pasi nuk u mungonte dhe ndihma, sidomos e “ustallarëve” serbo-rus, por edhe nga segmente të caktuara të disa shteteve perëndimore, tepër të interesuara për të vendosur kolonët e tyre në tokat tona. Shprehja e E.Hoxhës se “… ne e njihnim Mehmet Shehun, por e trajtonim me kujdes…”, është kuptimplote dhe i saktë konkluzioni i “Gjeneralit” se “Hoxha kishte burime të tjera verifikimi…”. Duke mos harruar se, sipas një studimi dhjetëvjeçar, të bërë nga Drejtoria e Kuadrit në MPB, për vitet 1970-1980, rezultonte se informacione të marra nga letrat e popullit dhe burime të hapura ishin rreth 360.000 copë, që konsideroheshin në atë kohë “me vlerë ruajtjeje dhe informimi”.
__________________
Ish-drejtuesi komunist Enver Hoxha mori vendimin për “paraqitjen” e kandidaturave “të pëlqyera” nga Bill Maklini, majori Nils, ”operativit“ Alan Heer dhe deri te gjenerali i Brigadës, Dejvis etj. Me anë të këtyre kandidaturave u bë e mundur, qysh në fillim të viteve 1943-1944, të konturohej fizionomia e disa “pseudopatriotëve”, që për pak stërlina ishin vënë në shërbim të zbulimit të fshehtë anglez, gjë që do të detyronte Kryeministrin e Britanisë së Madhe, Çurçill, të tërheq misionin e Bill Maklinit, pasi kishin vepruar në kundërshtim me udhëzimet. Më vonë, më 16 shtator 1943, siç e dimë, u dërgua gjeneral Dejvisi, i cili me objektivitet njoftonte Komandantin Aleksandër në Kajro: “Ështe imperative të demaskojmë Këshillin e Regjencës, konkretisht dhe nominalisht…. Balkomin dhe Zogistët. Të gjithë po bashkëpunojnë me gjermanët…”. Gjenerali e pagoi me jetën e tij këtë deklaratë burrërore, duke u spiunuar nga agjenti i gjermanëve Azis Biçaku. Haxhi Lleshi, një nga gjeneralët e Luftës Nacional-Çlirimtare në Veri të Shqipërisë, kishte grupin e tij të informatorëve, që mbanin për pseudonime “Veterineri”, ”Mjeku”, ”Farmacisti”, ”Kapiteni” dhe në vitin 1943 i raportonte gjeneral Hoxhës: “Nga burimet tona del se Cen Elezi, Fiqiri Dine e Hysni Dema, kishin lidhur “Itifakun” me komandantin e Divizionit italian, gjeneral Azzin, që të mos e sulmonin…”. Fill pas Luftës së Dytë Botërore u studiuan disa kandidatura nga radhët e nacionalistëve të ndershëm, midis tyre “Diplomati” dhe “Profesori”. I pari u nis jashtë shtetit nga ana e ish-presidentit Omer Nishani dhe i dyti nga ana e doktorit Medar Shtylla, të cilët fituan besimin në radhët e emigracionit, si dhe të personaliteteve të larta shtetërore në SHBA dhe në Britaninë e Madhe. Këto ishin nga burimet kryesore për informacione konfidenciale, si dhe shërbenin si burime të pavarura për verifikimin e të dhënave të rëndësishme, që kishin të bënin me ruajtjen e pavarësisë dhe integritetit të territorit të Shqipërisë. Për t’u lidhur me ta bëheshin kombinacione për veprime të thjeshta si për shembull dërgohej zarf më një person të besuar e me garanci, apo shoqëroheshin makinat e eksportit që shkonin në Hungari, Gjermani, Austri e gjetkë dhe në “X” hotel dhe “Y” dhomë, ku këmbeheshin letrat me personin ndërlidhës, me konditë që OSSH të mos merrnin dijeni për veprimin e mësipërm.
Misteret e grupit të sigurisë së jashtme
Vetvetiu që këto organe ose përfaqësues të lartë të tyre nuk kishin si të merrnin dijeni për përmbajtjen e materialeve…. Në një farë mënyre, këta ishin edhe Grupi i Sigurisë së Jashtme, i cili vepronte në mënyrë të pavarur dhe kishte krijuar lidhje konfidenciale me “miq personalë”, ku bënin pjesë diplomatë të huaj, mjekë të shquar, dashamirës të Shqipërisë. Për arsye të ndryshme, bënin pjesë, gjithashtu, edhe intelektualë të lartë kosovarë, të cilët gjenin gjithnjë mundësi për të informuar, për të shfaqur mendime nga më të ndryshmet, por që kishin një rezonancë të përbashkët, atë që i bashkonte me dheun amë. Gjithashtu, bënin pjesë anëtarë të shoqatave patriotike, si në SHBA, Argjentinë, Australi e gjetkë, të cilët informonin sa herë që e konsideronin të nevojshme…. Ndërsa grupi i M.Shehut kishte bërë një varg kombinacionesh, madje për veprime me të komplikuara, duke nxjerrë nga burgu persona të caktuar, duke i arratisur jashtë shtetit, pjesa më e madhe e të cilëve u kapën shpejt nga operativët jugosllavë dhe u vunë më pas në shërbim të tyre…. Në sferën e shërbimit të fshehtë qysh pas Luftës së Dytë Botërore në Shqipëri situata nuk ishte aspak e qetë. Shumëkush, madje dhe autorë të huaj, hedhin idenë se “dështuam për rrëzimin e Hoxhës“ ose “nuk mundëm ta eliminonim” etj. Veçse harrohet një problem jo i vogël, ai qysh në fillim për sigurimin e vet zgjodhi edhe truprojet, njerin prej tyre, kur vajti për inspektim në Brigadën e Parë, Axhem Abazin, nga Mallakastra, që ishte njëri prej komandantëve të saj. Më vonë dhe të tjerë, duke i studiuar me kujdes, dhe pa lënë këtë problem në dorë të Sigurimit. Harrohen gjithashtu lidhjet e tij me masën e njerëzve, si dhe popullaritetin e tij, gjë që nuk ishte aq e lehtë sa thuhet prej disa të ashtuquajtur “analistë brenda dhe jashtë vendit”, të cilëve u mungon të paktën objektiviteti. Gjithashtu, nga materialet e dokumentet del se nuk është aspak e vërtetë se Koçi Xoxe, Mehmet Shehu, Panajot Plaku, etj., siç mundohen disa të tjerë për t’i paraqitur si “subjekte inferiore”, përkundrazi kanë qenë jo vetëm të zgjuar, por edhe me kulturë “të përgjigjthshme” dhe “të posaçme” për të marrë pushtetin edhe për ta mbajtur, pasi nuk u mungonte dhe ndihma, sidomos e “ustallarëve” serbo-rus, por edhe nga segmente të caktuara të disa shteteve perëndimore, tepër të interesuara për të vendosur kolonët e tyre në tokat tona. Shprehja e E.Hoxhës se “… ne e njihnim Mehmet Shehun, por e trajtonim me kujdes…”, është kuptimplote dhe i saktë konkluzioni i “Gjeneralit” se “Hoxha kishte burime të tjera verifikimi…”. Duke mos harruar se, sipas një studimi dhjetëvjeçar, të bërë nga Drejtoria e Kuadrit në MPB, për vitet 1970-1980, rezultonte se informacione të marra nga letrat e popullit dhe burime të hapura ishin rreth 360.000 copë, që konsideroheshin në atë kohë “me vlerë ruajtjeje dhe informimi”.
__________________
Sujets similaires
» Enver Hoxha e Fadil Hoxha
» Enver Hoxha
» Enver Hoxha dekoron titistet
» Enver Hoxha zagar i Zogut
» Enver Hoxha me shtate ditelindje
» Enver Hoxha
» Enver Hoxha dekoron titistet
» Enver Hoxha zagar i Zogut
» Enver Hoxha me shtate ditelindje
:: sport
Page 1 sur 1
Permission de ce forum:
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum