Jeta ime

Perparimi Mer 6 Aoû - 14:00

Jeta ime

Ne ditete e femirise isha sa i lumtur
kur ne vend te bukes pira qumshte
e ne vend te krevatit flinja mbi qelim
te shtruar mbi kashte
qe na kishte thurur dikur nena jone.

Ne ditet e femirise isha sa i lire
ku acari i dimrave endrrat na gjymtonte
ku ne vend te kepucave
mbathnim opengat
qe na merdhinin gishtrinjet
dhe buzet perplote buqerina
duke mu dridhur.

Ne ditet e feminise isha si engjel
mendoja ta perqafoja qiellin me te larte
e ta shohe njerezine
a jetone si une ketu ne kete strofull
ku na ndertoi babai im nga balta.

Vitet shpejte shkonin si vetetima
une u rrita dhe shetita boten
dhe e pash njerezine
se jetojne me mire se ne
mu duke vetja se nuk i takoje kesaje botes
pos nje botes se egersirave.

U mudova qe popullit ti ndihmoje
me forcen qe kisha
dhe me ate dituri
por ishte i kote mundi im
sepse nuk kisha dituri te plote
se masa qe na udhehiqte
ishte ne rrugen e tradhetise.

Ne ditet e pleqerise e kuptova mire
se njerezit qe na udhehoqen luften çlirimtare
nuk ishin njerezit e dashamiresise
pos njerez kriminela
qe shiten si shpetimtar
duke na riroberue me shekuj rradhe.

Ketu çenka shkaku
pse vuajme ne roberi
e mos tja hedhim fajet armiqeve
se armiqet ma te medhenje te shqiptareve
çenkan vete shqiptaret.

Po te roberoi nje armik farkatar
do lind nje mik shpetimtar
por ta roberon veten
me piken e qjefit
nuk ka as Perendi
qe ta zgjidhe roberin.

Keshtu edhe jeta e babes t'im
neper fortuna duke dhene kontributin
dhe emri nuk ia permendin
as gjyshit qe e ndomoi kombin me buke
as stergjyshit kur nuk lejoi zhdukjen e arbertit
pos keshtu e gjeta dhe po e leja
kete popull mekatar ndaje njeri tjetrit.

O shpirti i babas mos u brengos
atje ne amshim
se edhe mua ketu ky popull
emrin tim nuk ma perrmend
per gjitha ato merita
pos ne vend te merites
me etiketojn tradhetar.

Mi vodhen qe te gjitha meritat
dhe me kercnohen kinse ata
kan kontribue per kete komb
dhe me e keqja mu kercnuan
mos ta shpetoje shqiptarin
pos ta leshoje atedheun
si Fishta ne ate kohe.

Tani qendroi ulur ne nje karrike
Mbi tavoline mbaje nje flete
mundohem te shruaj diç
ku i lodhi keto mend per ke ?
Per ata qe kisha besim,
ishin tradhetar
qe me tradhetuan dhelperishte
ata u beren milionera
jetojne si perendit
ndersa une nga djersa ime
ndjerse s'ja shohe miresin
mundohen te me gelltisin
si gjarperinjet e gjunglles
te me zhdukin pa gjurme.

Vetem nje pyetje e kam;
Tek i madhi Perendi,
Pse nuk zgjihet nga gjumi,
Qe tradhetin ta shkatrroje,
T'na dhuroje neve lirine,
Qe na kishte premtuar,
Mos ti flijone roberit e tij
siq flijoj Isan Mustafan
Per tja lare mekatet,mekatareve.

Haxhi Latif Kuçi
19 tetor 2012