Në luftën tonë pati gra, fëmijë dhe burra të dhunuar
:: sport
Page 1 sur 1
Në luftën tonë pati gra, fëmijë dhe burra të dhunuar
Aida Dërguti
Mbi miratimin në parim të Projektligjin
për ndryshimin dhe plotësimin e
ligjit nr.04/L-054 për statusin dhe të
,drejtat e dëshmorëve, invalidëve
veteranëve, pjesëtarëve të Ushtrisë
Çlirimtare të Kosovës, personave të
dhunuar gjatë luftës, viktimave civile
.të luftës dhe familjeve të tyre
Para disa vitesh, kisha dëgjuar nga gratë
aktiviste një tregim rrëqethës nga përvoja
e punës së tyre gjatë luftës, në kampet
e refugjatëve në Maqedoni. Në mesin
e shumë të dëbuarve, kishte ardhur
edhe një familje e cila kishte përjetuar të
gjitha tmerret nga forcat serbe. Mirëpo
traumën më të fortë e kishte pësuar një
,fëmijë i kësaj familjeje, vajza 13 vjeçare
.të cilën forcat serbe e kishin përdhunuar
Ndërkohë, gjyshi i saj, i bënte vazhdimisht
presion babait të vajzës duke i thënë “kjo
.“është marrja e shpisë, duhet me mytë
,Për t’i tejkaluar traumat e përjetuara
aktivistet i mblidhnin gratë dhe vajzat
në një tendë ku zhvillonin aktivitete. Kjo
.vajzë asnjëherë nuk fliste
Ajo ishte e pafajshme, si të gjitha gratë
dhe vajzat tjera që kishin kaluar tmerrin
më të madh, duke u ballafaquar në
distancën më të vogël me armikun. Të
trajtuara në mënyrë çnjerëzore, duke
i tërhequr zvarrë, sharë, rrahur e duke
i lënduar me mjete të ndryshme, ata i
.përdhunonin
Këtë fëmijë, forcat serbe e kishin vrarë
shpirtërisht. Gjyshi i saj këmbëngulte
që ta vrisnin fizikisht sepse përdhosja
e ‘nderit’ të familjes, sipas tij, ishte e
.papërballueshme
Kjo ndodh kur i gjithë moraliteti i një
,shoqërie është ndërtuar mbi virgjërinë
dëlirësinë e një vajzës. Duke harruar për
nderin e një burri, i cili sipas traditës, do
,të duhej të mbronte familjen e atdheun
tradita po vlente vetëm për gruan. Edhe
pse të dyja palët ishin gjetur në të njëjtën
situatë të pashpresë të viktimës dhe fati
i tyre ishte në duar të armikut, menjëherë
pas shpëtimit të jetës, në vend se të
ndihmonin në shërimin e plagëve, po
mendonin për ndëshkimin që thërret
.keqleximi i traditës
,Ndonëse gjykuar nga ky këndvështrim
turpi i madh” kishte rënë mbi burrat”
që kishin dështuar ta mbrojnë nderin e
,familjes, pragun e shtëpisë e të atdheut
barra e ndëshkimit po binte vetëm mbi
gratë e vajzat. Askush nuk po mendonte
se ndëshkimi i vërtetë do të duhej të
binte mbi forcat serbe dhe të kërkonin
rrugët ligjore për ta vënë drejtësinë në
.vend
,‘Për më keq, këtij gjykimi ‘burrëror
po i bashkëngjiteshin edhe gratë që
i kishin shpëtuar përdhunimit dhe pa
e paramenduar veten në pozitën e
tyre, pa u përpjekur që t’i kuptojnë e t’i
përkrahin, po i bashkëngjiteshin këtij kori
shoqëror, që përmes pëshpërimave po i
përqeshnin, nënçmonin e distanconin
viktimat e përdhunimit. Shumë prej
këtyre viktimave përjetuan ndarjen nga
.burrat e fëmijët, të fejuarit e të dashurit
Kapitulli i dytë tragjik në jetët e tyre teksa
po fillonte. Disa prej tyre u dorëzuan nga
jeta. Të tjerat vuajnë ndëshkimin nga ne
për krimin e pabërë. Por, edhe shumë
më shumë të tjera për të cilat kurrë
,nuk u morë vesh se janë përdhunuar
sot jetojnë me frikën se sekreti i tyre
do të zbulohet. Pranojnë të jetojnë me
,traumën e patrajtuar profesionalisht
vetëm të mos zbulohen, sepse kjo do
.t’ua rrënonte jetën
U bënë pothuajse 14 vjet pas luftës që
ato janë në pritje. Ato duan përkrahje
institucionale që ta dëshmojnë
pafajësinë e tyre para nesh. Merreni me
mend, ne të afërmit e tyre, jemi kërcënimi
.më i madh për to
Kjo u dëgjua edhe nga diskutimet e
disa deputetëve që mjerisht përforcojnë
vetëm faktin se ka ende në shoqërinë
tonë individë madje edhe me përgjegjësi
publike të cilët pranojnë harrojnë kryerjen
.e krimit për çështje të nderit
Për më shumë se 13 vite, atyre u mungoi
mbështetja dhe trajtimi nga shoqëria
dhe institucionet. Mungoi po ashtu dhe
trajtimi profesional nga institucionet
e shëndetësisë si dhe korrigjimi i dy
padrejtësive, ndjekja e kriminelëve që i
bënë këto krime si dhe mungoi trajtimi i
.tyre si anëtare të barabarta të shoqërisë
Më 14 mars 2013, Kuvendi i Kosovës
miratoi Projektligjin për ndryshimin dhe
plotësimin e ligjit nr.04/L-054 për statusin
,dhe të drejtat e dëshmorëve, invalidëve
veteranëve, pjesëtarëve të Ushtrisë
Çlirimtare të Kosovës, personave të
dhunuar gjatë luftës, viktimave civile
të luftës dhe familjeve të tyre. Kjo datë
është historike për shoqërinë tonë sepse
u bë ballafaqimi i parë në institucionet e
.Kosovës me të kaluarën
Ky ligj ua kthen dinjitetin viktimave të
dhunimit, gjë të cilën ua kemi mohuar
ne si shoqëri. Duke i futur në të njëjtin
,ligj me kategoritë e tjera të luftës
sipas kërkesës së tyre, u parandalua
stigmatizimi i mëtejmë i tyre. Kjo betejë
e fituar, nuk është fundi. Deri në leximin
e dytë të këtij projektligji ka shumë punë
për të bërë. Nevojitet mobilizim dhe
mbështetje nga të gjithë ata që kanë
vullnet të mirë dhe kapacitete për të
.ndihmuar
Mirëpo, është e rëndësishme që hapi
i parë është bërë dhe nuk ka kthim
prapa. Ato gra e vajza duhet t’i kthehen
.normalitetit, duhet t’i kthehen jetës
Le të jetë angazhimi kërkim falja
për keqkuptimin dhe vuajtjet që iu
.shkaktuam
........................................
http://www.vetevendosje.org/repository/docs/vetevendosje_378.pdf
Mbi miratimin në parim të Projektligjin
për ndryshimin dhe plotësimin e
ligjit nr.04/L-054 për statusin dhe të
,drejtat e dëshmorëve, invalidëve
veteranëve, pjesëtarëve të Ushtrisë
Çlirimtare të Kosovës, personave të
dhunuar gjatë luftës, viktimave civile
.të luftës dhe familjeve të tyre
Para disa vitesh, kisha dëgjuar nga gratë
aktiviste një tregim rrëqethës nga përvoja
e punës së tyre gjatë luftës, në kampet
e refugjatëve në Maqedoni. Në mesin
e shumë të dëbuarve, kishte ardhur
edhe një familje e cila kishte përjetuar të
gjitha tmerret nga forcat serbe. Mirëpo
traumën më të fortë e kishte pësuar një
,fëmijë i kësaj familjeje, vajza 13 vjeçare
.të cilën forcat serbe e kishin përdhunuar
Ndërkohë, gjyshi i saj, i bënte vazhdimisht
presion babait të vajzës duke i thënë “kjo
.“është marrja e shpisë, duhet me mytë
,Për t’i tejkaluar traumat e përjetuara
aktivistet i mblidhnin gratë dhe vajzat
në një tendë ku zhvillonin aktivitete. Kjo
.vajzë asnjëherë nuk fliste
Ajo ishte e pafajshme, si të gjitha gratë
dhe vajzat tjera që kishin kaluar tmerrin
më të madh, duke u ballafaquar në
distancën më të vogël me armikun. Të
trajtuara në mënyrë çnjerëzore, duke
i tërhequr zvarrë, sharë, rrahur e duke
i lënduar me mjete të ndryshme, ata i
.përdhunonin
Këtë fëmijë, forcat serbe e kishin vrarë
shpirtërisht. Gjyshi i saj këmbëngulte
që ta vrisnin fizikisht sepse përdhosja
e ‘nderit’ të familjes, sipas tij, ishte e
.papërballueshme
Kjo ndodh kur i gjithë moraliteti i një
,shoqërie është ndërtuar mbi virgjërinë
dëlirësinë e një vajzës. Duke harruar për
nderin e një burri, i cili sipas traditës, do
,të duhej të mbronte familjen e atdheun
tradita po vlente vetëm për gruan. Edhe
pse të dyja palët ishin gjetur në të njëjtën
situatë të pashpresë të viktimës dhe fati
i tyre ishte në duar të armikut, menjëherë
pas shpëtimit të jetës, në vend se të
ndihmonin në shërimin e plagëve, po
mendonin për ndëshkimin që thërret
.keqleximi i traditës
,Ndonëse gjykuar nga ky këndvështrim
turpi i madh” kishte rënë mbi burrat”
që kishin dështuar ta mbrojnë nderin e
,familjes, pragun e shtëpisë e të atdheut
barra e ndëshkimit po binte vetëm mbi
gratë e vajzat. Askush nuk po mendonte
se ndëshkimi i vërtetë do të duhej të
binte mbi forcat serbe dhe të kërkonin
rrugët ligjore për ta vënë drejtësinë në
.vend
,‘Për më keq, këtij gjykimi ‘burrëror
po i bashkëngjiteshin edhe gratë që
i kishin shpëtuar përdhunimit dhe pa
e paramenduar veten në pozitën e
tyre, pa u përpjekur që t’i kuptojnë e t’i
përkrahin, po i bashkëngjiteshin këtij kori
shoqëror, që përmes pëshpërimave po i
përqeshnin, nënçmonin e distanconin
viktimat e përdhunimit. Shumë prej
këtyre viktimave përjetuan ndarjen nga
.burrat e fëmijët, të fejuarit e të dashurit
Kapitulli i dytë tragjik në jetët e tyre teksa
po fillonte. Disa prej tyre u dorëzuan nga
jeta. Të tjerat vuajnë ndëshkimin nga ne
për krimin e pabërë. Por, edhe shumë
më shumë të tjera për të cilat kurrë
,nuk u morë vesh se janë përdhunuar
sot jetojnë me frikën se sekreti i tyre
do të zbulohet. Pranojnë të jetojnë me
,traumën e patrajtuar profesionalisht
vetëm të mos zbulohen, sepse kjo do
.t’ua rrënonte jetën
U bënë pothuajse 14 vjet pas luftës që
ato janë në pritje. Ato duan përkrahje
institucionale që ta dëshmojnë
pafajësinë e tyre para nesh. Merreni me
mend, ne të afërmit e tyre, jemi kërcënimi
.më i madh për to
Kjo u dëgjua edhe nga diskutimet e
disa deputetëve që mjerisht përforcojnë
vetëm faktin se ka ende në shoqërinë
tonë individë madje edhe me përgjegjësi
publike të cilët pranojnë harrojnë kryerjen
.e krimit për çështje të nderit
Për më shumë se 13 vite, atyre u mungoi
mbështetja dhe trajtimi nga shoqëria
dhe institucionet. Mungoi po ashtu dhe
trajtimi profesional nga institucionet
e shëndetësisë si dhe korrigjimi i dy
padrejtësive, ndjekja e kriminelëve që i
bënë këto krime si dhe mungoi trajtimi i
.tyre si anëtare të barabarta të shoqërisë
Më 14 mars 2013, Kuvendi i Kosovës
miratoi Projektligjin për ndryshimin dhe
plotësimin e ligjit nr.04/L-054 për statusin
,dhe të drejtat e dëshmorëve, invalidëve
veteranëve, pjesëtarëve të Ushtrisë
Çlirimtare të Kosovës, personave të
dhunuar gjatë luftës, viktimave civile
të luftës dhe familjeve të tyre. Kjo datë
është historike për shoqërinë tonë sepse
u bë ballafaqimi i parë në institucionet e
.Kosovës me të kaluarën
Ky ligj ua kthen dinjitetin viktimave të
dhunimit, gjë të cilën ua kemi mohuar
ne si shoqëri. Duke i futur në të njëjtin
,ligj me kategoritë e tjera të luftës
sipas kërkesës së tyre, u parandalua
stigmatizimi i mëtejmë i tyre. Kjo betejë
e fituar, nuk është fundi. Deri në leximin
e dytë të këtij projektligji ka shumë punë
për të bërë. Nevojitet mobilizim dhe
mbështetje nga të gjithë ata që kanë
vullnet të mirë dhe kapacitete për të
.ndihmuar
Mirëpo, është e rëndësishme që hapi
i parë është bërë dhe nuk ka kthim
prapa. Ato gra e vajza duhet t’i kthehen
.normalitetit, duhet t’i kthehen jetës
Le të jetë angazhimi kërkim falja
për keqkuptimin dhe vuajtjet që iu
.shkaktuam
........................................
http://www.vetevendosje.org/repository/docs/vetevendosje_378.pdf
Re: Në luftën tonë pati gra, fëmijë dhe burra të dhunuar
Fatmir Lima dhe shoket e tij duhet tua sqaroin mbrojtjen e ketyre te dhunuarave ,pse nuk i mbrojten nga shkau.E jo te na japin deklarata se mburen qe e kan mbrojtur popullin e tyre nga hordhit serbe......................
Sujets similaires
» lojna per femije
» SERBIA KEMBEKRYQ PO QENDRON E ULUR NE KOSOVEN TONE MARTIRE..
» Vizat shtyhen,vajzat shqiptare kerkojn burra serb
» H Matoshi;M.Xhemaili më pati kërcënuar me vrasje para katër
» Zafir Berisha,pati raste qe ne lufte kan mbet 7 vete nga 800
» SERBIA KEMBEKRYQ PO QENDRON E ULUR NE KOSOVEN TONE MARTIRE..
» Vizat shtyhen,vajzat shqiptare kerkojn burra serb
» H Matoshi;M.Xhemaili më pati kërcënuar me vrasje para katër
» Zafir Berisha,pati raste qe ne lufte kan mbet 7 vete nga 800
:: sport
Page 1 sur 1
Permission de ce forum:
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum